Τετάρτη, Μαρτίου 01, 2006

Ευτυχία είναι...


Χτες το βράδυ, πηγαίνοντας στη δουλειά , θυμήθηκα ένα σούρουπο στο Λονδίνο. Όταν είχαν έρθει οι φίλες της Ηλέκτρας από τη Θεσσαλονίκη και θα βγαίναμε βόλτα. Ήταν αργά το βράδυ σε ένα ξενοδοχείο στο Kensington. Oι κοπέλες αργούσαν να ετοιμαστούν, κι εγώ τις περίμενα καπνίζοντας στο μπαλκόνι. Το δωμάτιο ήταν στον τρίτο ή τέταρτο όροφο του ξενοδοχείου… δεν θυμάμαι. Τα σπίτια τριγύρω δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλά. Ήταν Μάιος, ζέστη, σχεδόν καλοκαίρι.
Κάποια στιγμή άκουσα μια κιθάρα να παίζει. Κοίταξα τριγύρω και εντόπισα σε μια μικρή ταράτσα από τα απέναντι σπίτια ένα νεαρό. Δεν ήταν μακριά αλλά, ήταν αρκετά σκοτεινά ώστε να μην διακρίνω τα χαρακτηριστικά του. Καθόταν αγκαλιά με την κιθάρα του και τραγουδούσε το Moon River. Δεν θυμάμαι αν είχε καλή φωνή, αν ‘πατούσε στις νότες’ ή αν στόναρε. Θυμάμαι όμως πως είχε τόση ησυχία εκείνη τη στιγμή που με λίγη τύχη το τραγούδι του ίσως και να ακουγόταν σε όλο τον κόσμο. Κάθε συλλαβή ξεκάθαρη, κάθε λέξη χρωματισμένη, κάθε στίχος έντονος, κάθε στροφή γεμάτη αγάπη για τη ζωή, για κάθε τι και για όλα ξέχωρα. Θυμάμαι πως πήρα μια πολύ βαθιά ανάσα και ο αέρας αντί για οξυγόνο ήταν γεμάτος νότες. Σαν να άκουγα για πρώτη φορά τη μελωδία. Σαν να έντυνε για πρώτη φορά με τη γλυκύτητα της τη ζωή μου και την αίσθηση της προοπτικής. Σε μια νύχτα που έμοιαζε με κινηματογραφικό κάδρο, ένας άγνωστος μέσα σε λίγα λεπτά, που φάνηκαν ώρες, με τη κιθάρα του μου έδωσε το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής μου: την ευτυχία δεν την συνειδητοποιείς σε σχέση με αυτά που κέρδισες αλλά, τη νιώθεις αγκαλιάζοντας αυτά που σου φέρνει η ίδια σου η ζωή.
Χτες το βράδυ, πηγαίνοντας στη δουλειά, σκέφτηκα πως από εκείνη τη νύχτα πέρασαν πολλά χρόνια. Και ακόμα δεν έχω κατακτήσει όσα θα ήθελα. Όμως, σαν άλλος Χανς, έχω αφήσει πολλά ψίχουλα πίσω μου για να ξαναβρίσκω το δρόμο σε τέτοιες αναμνήσεις. Κι αυτή η σκέψη γέμισε γαλήνη το πρώτο ξημέρωμα του Μάρτη.

Να έχετε όλοι έναν υπέροχο μήνα.

Σημ. Η εκτέλεση του Moon River που σας έχω βάλει, είναι η αυθεντική από το "Breakfast at Tiffany's" με την Audrey Hepburn.

20 σχόλια:

Chaca-Khan είπε...

a-ha, a-ha. Καλό μήνα Nanakos..

snikolas είπε...

nanako, αν κατακτήσεις όλα όσα θέλεις να κατακτήσεις τι θα απομείνει; Είναί καλό να έχεις όνειρα, να σου περισσεύουν, και να προσπαθείς να τα πραγματοποιήσεις. Ακόμη καλύτερα δε, όταν μπορείς να κοιτάξεις πίσω σου, όπως κάνεις εσύ, και να βλέπεις πως υπήρξε ευτυχία. Σου δίνει κουράγιο να συνεχίσεις την αναζήτηση και την πραγματοποίηση της ευτυχίας που αναζητάς.

Καλό μήνα.

Ps. Ωραίο τραγούδι.

Juanita La Quejica είπε...

Με θετικές σκέψεις και τραγούδι αγαπημένο από όμορφη ταινία ξεκινάς τον μήνα! Συνέχισε έτσι!

Παπαρούνα είπε...

εκπληκτικό τραγούδι...
πηγα δυο τρεις φορές στο βίντεοκλαμπ για να βρω την ταινία και με κοιτάγανε σαν ούφο...δυστυχώς δεν την βρήκα ακόμη.

Γιουτζίν είπε...

merci beaucoup νανάκε,
απ'τις αγαπημένες μου ταινίες
τρελή, φοβισμένη, σουρεάλ Hepburn

mindstripper είπε...

Καλό μήνα μάτια μου. :-)

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχη ταινία, all time classic τραγούδι, πανέμορφη η αίσθηση της προοπτικής που περιγράφεις, καλό μήνα και ακόμη καλύτερη Άνοιξη σε όλους.

πολυβιος είπε...

καλό μήνα, θανασάκη

Ανώνυμος είπε...

Καλό μήνα, γλυκέ μου. Μου έφτιαξες και μένα το κέφι, με έκανες να μοιραστώ την ανάμνησή σου σαν αληθινή, σα δική μου.

Πάω να δω ξανά την ταινία.

Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Κάτι τέτοια γράφεις ώρες ώρες και μου'ρχεται να'ρθω και να σ'αγκαλιάσω τόσο σφιχτά, όσο...

καλό σου μήνα, Νανάκο μας

greekgaylolita είπε...

Καλό μήνα Νανάκο, παρέα με τα χάρτινα φεγγάρια μας..

nanakos είπε...

Και να σας πω και κάτι άλλο;! Όπως λέει και ο Γιάννης, Καλή μας Άνοιξη! ;-)

alienlover είπε...

εγώ σε ποιον πλανήτη ζω και δεν την ξέρω την ταινία; πριν από πόσα χρόνια βγήκε; το τραγούδι και η επιστροφή στο παρελθόν πάντως μοναδικά. Καλο μήνα!! Κι εσείς εκεί στην Ελλάδα, που έχετε τον ήλιο και σας περισσεύει, μην ξεχάσετε να βάλετε "Μάρτη" , για να μην σας κάψει ;). Καλησπέρες!

Unknown είπε...

με τέτοιο τραγούδι πώς να μην έχεις καλό μήνα, σου εύχομαι να βρίσκεις πάντα τα ψίχουλα ;)

Λαμπρούκος είπε...

Νανάκο μου έχει τύχει ακριβώς το ίδιο αλλά ακουγότανε το "Βρε μελαχρινάκι με πότισες φαρμάκι, ντιμπι, ντιμπι ντιμπι νται". Μετράει???

nanakos είπε...

Φυσικά και μετράει Λαμπρούκο μου! Αρκεί να κράτησες μετά το ντέφι! :-)

Idάκι είπε...

Νανάκο μου υπέροχη ανάμνηση, είναι τόσο σημαντικό να τις κρατάμε ατόφιες... Καλό μήνα και Καλή Άνοιξη νά'χουμε, από αυτούς που μας κάνουν να θέλουμε να κρατήσουμε αναμνήσεις ;)

Μαρκησία του Ο. είπε...

Καλό μήνα νανακούλη!

ίσως να έχεις και δίκιο...;-))

ΧΧ

northaura είπε...

καλό μήνα από 'κείνο το μπαλκόνι που μ'έστειλες να χαζεύω το λονδίνο...

jojo είπε...

υπέροχη στιγμή, υπέροχα δοσμένη σε όλους μας μέσα απο τα λόγια σου...

σ'ευχαριστώ, που με έβαλες στη διαδικασία να σκεφτώ και γω οτι πέρασαν απο τη ζωή μου ανάλογες στιγμές και να νοιώσω πιο γεμάτη και πιο αισιόδοξη για το μέλλον.

οπως λέει και ο νικόλας,
είναι ωραίο να κοιτάς πίσω σου και να βλέπεις πως υπήρξε ευτυχία.

όσο για το μέλλον,
τα όνειρα δεν τελειώνουν ποτέ!