Δευτέρα, Ιουνίου 23, 2008

Desperately seeking beaches

Να σου πω τί χρειάζομαι αυτή τη στιγμή για να είμαι ο βασιλιάς του κόσμου: ένα σπίτι/ στούντιο/ δωμάτιο στην παραλία ενός νησιού! Δεν το χρειάζομαι θεωρητικά σε στύλ "αχ, τι καλά που θα'ταν να ήμουν στην παραλία που ψυχορραγούσε η Barbara Hersey στο 'Beaches'! Το χρειάζομαι πρακτικά για τις διακοπές που θα ξεκινήσουν στις 22 Ιουλίου. Είναι εφιαλτικό όλο αυτό το πράγμα με τα περιοδικά των διακοπών και τα φυλλάδια και τα ξενοδοχεία που τηλεφωνείς και είναι ΟΛΑ ρεζερβέ! Αφού ο Αυτιάς λέει πως ο κόσμος δεν έχει λεφτά, πως διάολο είναι τα πάντα ήδη κλεισμένα?!
Γι' αυτό σας παρακαλώ να με βγάλετε από τη μιζέρια και τη σκοτοδίνη στην οποία ζω τις τελευταίες εβδομάδες. Ένα μικρό δωματιάκι (μικρό αλλά να χωράω γιατί είμαι και τροφαντό αγόρι) στη θάλασσα θέλω μόνο. Καθαρό και μ' ένα ψυγείο για να βάζω λίγο νερό και το ζαχαρούχο γάλα μου. Σ' ένα ωραίο νησί (εξαιρούνται Νίσυρος, Σέριφος, Μύκονος, Ρόδος και Κως!). Aν έχετε κάποια (οποιαδήποτε) πρόταση, παρακαλώ βοηθήστε αλλιώς θα αναγκαστώ να διαβάσω όλο το περιοδικό "Διακοπές" απ' έξω - 1144 σελίδες χωρίς τα περιεχόμενα!
Θα προτιμηθούν γειτονιές και παραλίες που είναι μπιρίμπα friendly!
Ευχαριστώ εκ των προτέρων και καλή εβδομάδα!

υγ. Αυτός είναι ο 'Κόκο' και η μαμά του η Μαρίνα τον έχει χάσει από το απόγευμα της Παρασκεύης. Είναι γκρίζος αφρικάνικος με κόκκινη ουρά και το σπίτι του είνα στην Καλλιθέα, στο ύψος της οδού Σκρα. Το τηλέφωνο που πρέπει να καλέσετε σε περίπτωση που τον δείτε είναι 69822 59915 και να ξέρετε πως δίνεται και αμοιβή.

Παρασκευή, Ιουνίου 20, 2008

Ο κύριος Ψητόπουλος


Άντζελα Δημητρίου, Δούκισσα, Σαμπρίνα, Πέτρος Ίμβριος, Στέλλα Μπετζατάκου, Τζούλι Μασσίνο, Χριστίνα Παπαδάκη, Χριστίνα Κολλέτσα, Διονύσης Σχοινάς, Γιώργος Αλκαίος, Πάνος Κιάμος, Στέλλιος Διονυσίου, Ιωάννα Κουταλίδου!
Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας, δεν είναι το ένδοξο λουστρίνι που έχει γλιστρήσει στην πίστα του "Paparazzi"! Eίναι οι πιστοί κι εκλεκτοί θαμώνες του κύριου Ψητόπουλου!
Στον κύριο Ψητόπουλου θα βρεις μελιτζανομπουρεκάκια, μπούτι παϊδάκι κοτόπουλο, μποξά, αρνάκι φρικασέ, σουπιές με σπανάκι, λουκουμαδολιχουδιές και τη Σάσα Μπάστα!
Ο κύριος Ψητόπουλος υποστηρίζει το ελληνικό τραγούδι και το ελληνικό τραγούδι του το ανταποδίδει με παπάρες στη χωριάτικη!
Long live the king!

* πρέπει να κλικάρεις την φωτό για να το πιστέψεις! Το οφείλεις στη νύχτα-πίστα!

Πέμπτη, Ιουνίου 19, 2008

Στ' ασανσέρ που συναντιόμαστε


Προχθές το μεσημέρι, κλειστήκαμε με την Πωλινίτσα στο ασανσέρ του ΑΒ στη Μαυρομιχάλη. Ενώ κανονικά δεν θα είχαμε πρόβλημα να μείνουμε εκεί με τις ώρες και να μπουρδολογήσουμε για τη νεκρώσιμη ακολουθία μας, οι μόνες προμήθειες που είχαμε ήταν χαρτιά υγείας και πλαστικά ποτηράκια. Όπως καταλαβαίνεις, έπρεπε επειγόντως να βγούμε γιατί μαζί με τον αέρα πολύ σύντομα θα τελείωνε και η επίδραση του τελευταίου - πριν 2 ώρες περίπου - γεύματος μας. Το μπουτόν του κινδύνου φυσικά και δεν λειτουργούσε όπως επίσης και το τηλέφωνο του ασανσέρ. Σ' ένα ρεσιτάλ αποκοτιάς τηλεφωνήσαμε στο 131 για να μας συνδέσει με το κατάστημα, να τους ειδοποιήσουμε, να μας βγάλουν και να πάμε όλοι ήσυχοι στα κοντινότερα Goodys.

Tηλεφωνήτρια: Πληροφορίες καταλόγου, θέση τάδε, πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω?
Πωλινίτσα: Σας παρακαλώ πολύ, έχουμε κλειστεί σ' ένα ασανσέρ στο κατάστημα Βασιλόπουλος στην οδό Μαυρομιχάλη ...
Tηλεφωνήτρια:Καλέσατε τις πληροφορίες καταλόγου, η πυροσβεστική είναι το 199
Πωλινίτσα: Ναι, το ξέρω. Θέλω να βρείτε το τηλέφωνο του καταστήματος και να με συνδέσετε
Tηλεφωνήτρια:Μάλιστα, μισό λεπτό... Πού είπατε πως είστε?
Πωλινίτσα: Στον Βασιλόπουλο στη Μαυρομιχάλη.
Tηλεφωνήτρια:Μαυρομιχάλη, μάλιστα... δεν υπάρχει Βασιλόπουλος στη Μαυρομιχάλη, μήπως είστε σε άλλο κατάστημα?
Πωλινίτσα: Όχι κυρία μου στη Μαυρομιχάλη είμαι
Tηλεφωνήτρια:Ναι, αλλά μήπως είστε σε άλλο σουπερμάρκετ? Στον Πριζουνίκ μήπως?
Πωλινίτσα: Στον Βασιλόπουλο στη Μαυρομιχάλη είμαι και θέλω να έλθει κάποιος να μας βγάλει από το ασανσέρ.
Tηλεφωνήτρια:Τί να σας πω? Δεν υπάρχει Βασιλόπουλος στη Μαυρομιχάλη. Να σας συνδέσω με τον Βασιλόπουλο στην Καστέλλα?
Πωλινίτσα: Κυρία μου, με ακούτε τί σας λέω? Είμαστε κλεισμένοι σ' ένα ασανσέρ στν Βασιλόπουλο της Μαυρομιχάλη...
Tηλεφωνήτρια:...και τί να σας κάνω εγώ? Ό,τι βλέπω στο σύστημα σας λέω. Δεν μπορείτε να σπρώξετε λίγο την πόρτα και να βγείτε?
Πωλινίτσα: Τί λέτε κυρία μου? Το τηλέφωνο του καταστήματος θέλω για να ειδοποιήσω την ασφάλεια και να μας απεγκλωβίσει
Νανάκος: Μην φωνάζεις γιατί ρουφάς πολύ αέρα.
Tηλεφωνήτρια:Δεν είστε μόνη σας?
Πωλινίτσα: Όχι κυρία μου, δεν είμαι μόνη μου. Μπορείτε να μου βρείτε το τηλέφωνο πριν πεθάνουμε εδώ χάμω?
Tηλεφωνήτρια:Σας είπα δεν το βρίσκω. Μήπως είναι καταχορυμένο με άλλο όνομα?
Πωλινίτσα: Τί άλλο όνομα κυρία μου? ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ! Και του πουλιού το γάλα!
Νανάκος: Ε ρε πούστη μου! Ήταν ανάγκη να πέσουμε στη μαλακισμένη?!
Tηλεφωνήτρια:Το άκουσα αυτό που είπε ο κύριος!
Πωλινίτσα: Αυτό το ακούσατε, εμένα που σας ζητάω ένα γαμημένο τηλέφωνο τόση ώρα γιατί δεν με ακούτε?
Tηλεφωνήτρια:Γιατί κυρία μου δεν είμαι υποχρεωμένη να σας εξυπηρετήσω. Από την καλή μου την ψυχή σας βοηθάω. Γιατί κι εγώ είμαι άνθρωπος κι έχω συναισθήματα κια πληγώνομαι και δεν μπορείτε να μου μιλάτε έτσι...
Πωλινίτσα: ...
Νανάκος: Τί σου λέει?
Πωλινίτσα: Θάνο, δεν καταλαβαίνω τί γίνεται. Εκεί που μιλούσα με την τηλεφωνήτρια μπήκε στη γραμμή η Σάρλοτ!
Νανάκος: Η Γιόρκ?
Πωλινίτσα: Η Γιόρκ Γκόλντεμπλατ.
Νανάκος: Το τηλέφωνο το βρήκε η μαλάκο ή θα μας βρούνε στις ανασκαφές?
Tηλεφωνήτρια:... και να μου δώσετε τα ονόματα σας να σας κάνω μήνυση στο συνδικάτο...
Πωλινίτσα: Α, να χαθείς τρελλή!
Τηλέφωνο: Τουτουτουτουτου

Λίγα λεπτά πριν ξετυλίξω την πρώτη εικοσάδα πλαστικών ποτηριών κι αρχίσω να δοκιμάζω τα όρια μου ως Κουταλιανός, τηλεφωνήσαμε οι ίδιοι στο κατάστημα από το τηλέφωνο που βρήκαμε στην απόδειξη!
Ευτυχώς, η κυρία Δέσποινα που είναι υπεύθυνη ταμείων, όπως είδαμε από την αφίσα στην είσοδο του σούπερ μάρκετ, έδρασε σε χρόνο μηδέν και πριν καλά καλά το καταλάβουμε άναψαν τα φώτα κι αρχίσαμε ν' ανεβαίνουμε. Για να ξανασταματήσει το ασανσέρ λίγα δευτερόλεπτα μετά! Η κυρία Δέσποινα όμως είχε στήσει καραούλι έξω από το ασανσέρ και όταν είδε πως δεν βγαίναμε πήγε και μας ξανατράβηξε. Βγαίνοντας σώοι, αβλαβείς και πιο πεινασμένοι από ποτέ, μας ενημέρωσε πως το κάνει συχνά αυτό το ασανσέρ τώρα που δουλεύουν στο φουλ τα κλιματιστικά!
"Θα βάλουμε πινακίδα" μας είπε φεύγοντας.
"Να βάλετε ανεμιστήρες" είπε η Πωλινίτσα και φορτωθήκαμε στη Μπουλού.

Τρίτη, Ιουνίου 17, 2008

Σκηνές από ένα τριήμερο

Σκηνή Πρώτη
( "We come in peace")

Το τριήμερο που μόλις πέρασε είχα σκοπό να το αφιερώσω στην ξαπλώστρα της παραλίας, το τάβλι, την μπιρίμπα και τα δίμετρα σπληνάντερα του Θανάση του Σουλάντζου που μπορούν να σου ανατινάξουν το στομάχι μέχρι να πεις “Gordon Ramsay”. Ευτυχώς όμως η έγκυρη Espresso με απέτρεψε από ένα καταστροφικό Σαββατοκύριακο.
Όπως διάβασα σε άρθρο της προηγούμενης Παρασκεύης, τις τελευταίες μέρες κοντά στην Άμφισσα εμφανίζονται UFO. Φωτεινά φώτα που φωτίζουν τον ολοφώτεινο ουρανό. Οι μαρτυρίες είναι πολλές δηλαδή δεν τα έχουν δει μόνο δυό-τρεις φίλοι καλοί και το πιστό τους σκυλί. Τα είδε ένας αστυνομικός, ένας χασάπης, η γειτόνισσα του χασάπη, τα παιδιά κάτω στον κάμπο, η Αννούλα του χιονιά και πολλοί, πολλοί ακόμα. Όπως καταλαβαίνεις, μετά την τελευταία δυσάρεστη εμπειρία που είχε με τους εξωγήινους η φίλη μου η Φάλον, δεν είχα καμία όρεξη να βρεθώ σαββατόβραδο στο Μilky Way προσπαθώντας ν’ αποδείξω πως δεν έχω κεραίες και η μαμά μου δεν είναι wookie.
Έτσι έμεινα σπίτι με τον ‘Στε’ και ακολουθήσαμε το πλοίο της γραμμής ‘Κ-Κ-Κ’ (a.k.a. Καναπές –Κρεββάτι-Κουζίνα). Κοιμηθήκαμε τόσο πολύ που στο τέλος πάψαμε να κοιτάμε τί ώρα ήταν: αφού σε μισή ώρα θα ξαναροχαλίσουμε, τί σημασία έχει?!
Τα μάγουλα μου είναι αφράτα και πάλι και το στομάχι μου λιγάκι τεντωμένο από τις δεκάδες παραλλαγές του κοτόπουλου αλλά δεν πειράζει. Αισθάνομαι φανερά ανανεωμένος και πιο λαμπερός από ποτέ!


Σκηνή Δεύτερη
("Στις ίδιες τάξεις, στα ίδια θρανία με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία")

Tα αποτελέσματα των Πανελληνίων Εξετάσεων Κουλεμανσόν 2008 θα αναρτηθούν την Τρίτη 08 Ιουλίου (εννοείται 2008!). Μέχρι τότε μπορείτε να καταθέτετε το γραπτό σας όσoι δεν το έχετε κάνει ήδη. Τα μέχρι τώρα γραπτά ήταν μια έκπληξη για τους διορθωτές. Δυσάρεστη, φυσικά, στο μεγαλύτερο μέρος της. Η γιαγιά, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το χαμηλό επίπεδο των εξεταζομένων, έχει κλειστεί από την Πέμπτη στο κομμωτήριο κι αρνείται να βγει. Ο Λέννυ πάλι είναι πιο αισιόδοξος. Τουλάχιστον για όσους από εσάς τον έχουν ήδη ταίσει! Φυσικά, λίγο σύγλινο μπορεί να το ανατρέψει αυτό!


Σκηνή Τρίτη
("Hard – chew toy – Candy")





- Λέννυ: Θα με πάρεις μαζί σου στη Μadonna?
- Νανάκος: Δεν επιτρέπονται σκυλιά στο Ολυμπιακό στάδιο.
- Λέννυ: Τι λές?! H Mπέλλα θα πάει.
- Νανάκος: Η Μπέλλα είναι γαλλικό μπουλντόγκ: και σε μπανάνα να την στουμπήξεις θα χωρέσει.
- Λέννυ: Αν δεν με πάρεις...
- Νανάκος:...θα βγάλεις κέρατα?
- Λέννυ: Όχι, βέβαια! Θα στείλω γράμμα στην ίδια τη Μαντόνα που μάχεται για τα τετράποδα δικαιώματα.
- Νανάκος: Καταρχάς, ο Τζάρτζανος σου στέλνει τα φιλιά του. Δυστυχώς όμως, μπερδεύεις τη Μαντόνα με την Μπριζίτ Μπαρντό.
- Λέννυ: Ποιά είναι αυτή?
- Νανάκος: Μιά γιαγιάκα που πιστεύει πως ακόμα κι εσύ έχεις δικαιώματα στη ζωή.
- Λέννυ: Την ξέρω?
- Νανάκος: Την Μπαρντό δεν ξέρεις?! Την είδαμε προχθές στο ‘Τυροτρό’.
- Λέννυ: Αυτή που με τάισε μυτζήθρα?
- Νανάκος: Όχι, αυτή είναι η Δέσποινα του κυρ Άγγελου. Η Μπαρντό είναι η κυρία που της άρπαξες τη σακούλα με το ανεβατό.
- Λέννυ: Και είναι φιλόζωη αυτή? Αφού με κλώτσησε!
- Νανάκος: Δεν κλώτσησε εσένα, τον κωλοχαρακτήρα σου κλώτσησε!
- Λέννυ: Σκρου γιού μπιτς!
- Νανάκος: Πέντε γράμματα, αρχίζει από «Άσυ» και τελειώνει σε «λο»
- Λέννυ: Έσκασα!

Παρασκευή, Ιουνίου 13, 2008

Πάντα καλά!

Τα κλείνουμε ΟΛΑ. Σταθερά, κινητά, κομπούτερς, μέηλς. Κρεμάμε στην εξώπορτα την πινακίδα που γράφει "Ψάξε, δεν θα με βρεις!" και για τρεις μέρες βουλιάζουμε: στην ξαπλώστρα, στον καναπέ, στο κρεββάτι, στη γωνιά του μπαρ αγκαλιά με μια μπουκάλα batida, όπου τέλος πάντων ανήκει ο καθένας. Για λίγα μόνο εικοσιτετράωρα πατάμε την παύση στους ανάδρομους πλανήτες και την πιο ανάδρομη πραγματικότητα των τελευταίων ημερών.
Βάζουμε την εγκεφαλική δραστηριότητα στο μίνιμουμ, τις βαθιές ανάσες στο μάξιμουμ και κλείνουμε τα μάτια. Να χαλαρώσουμε λίγο και από την Τρίτη... come what may!
Καλό τριήμερο α τούτι!

Τετάρτη, Ιουνίου 11, 2008

Πάνω από τον αυτοκινητόδρομο

Είναι πολύ παράξενο αλλά στα δωμάτια των νοσοκομείων οι επισκέπτες έχουν πάντα το ίδιο ύφος. Είτε όταν τα νέα είναι καλά και η αγωγή ή η εγχείρηση πέτυχε, είτε όταν τα αποτελέσματα των εξετάσεων είναι αποθαρρυντικά, πάντα όλοι έχουν το ίδιο ύφος: ο ασθενής κλείνει τα μάτια του και προσποιείται πως κοιμάται. Η οικογένεια και οι φίλοι του κοιτάζουν αμήχανα πότε αυτόν και πότε το παράθυρο. Ό,τι κι αν γίνει η έκφραση στα πρόσωπα όλων είναι η ίδια. Όλες τις ώρες της ημέρας, σε κάθε δωμάτιο.
Χθες όλο το βράδυ παρατηρούσα ασθενείς που εισάγονταν στο νοσοκομείο, ασθενείς που δεν μπορούσαν να κοιμηθούν, ασθενείς που άφηναν ανοιχτή την πόρτα στη διάρκεια της νύχτας. Λίγους συγγενείς που κάθονταν στον καναπέ του σαλονιού και παρακολουθούσαν ανέκφραστοι το ασανσέρ να ανεβοκατεβαίνει. Μια κοπέλα της οποίας ο φίλος είχε σπάσει το πόδι του και σήμερα θα έβγαινε. Ένας νεαρός του οποίου η μητέρα είχε καρκίνο αλλά η θεραπεία προχωρούσε καλά. Και οι δύο με την ίδια απελπισία στο πρόσωπο.
Ο κίνδυνος έρχεται, χτυπάει, φεύγει, περνάει. Αλλά φεύγοντας αφήνει πίσω του τον φόβο πως ίσως ξανάρθει. Πολλές φορές δεν θες να πιστέψεις στην τύχη σου. Δεν θες να πιστέψεις πως το χειρότερο πέρασε. Ούτε εσύ, ούτε οι δικοί σου άνθρωποι.
Είναι παράξενο αλλά πολλές φορές όταν όλα δείχνουν πως η τύχη σου αλλάζει προς το καλύτερο και η μπόρα πέρασε, το μόνο πράγμα που δεν μπορείς να δεις είναι η ελπίδα. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται αυτό. Πέρασα όλο μου το βράδυ με την εντύπωση πως το να ξαναβγείς στο φως είναι, συχνά, η πιο ανίσχυρη ελπίδα.
Είμαι πολύ κουρασμένος. Αλλά ακόμα το σκέφτομαι.

Τρίτη, Ιουνίου 10, 2008

Pride

Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή τους γάμους στο δημαρχείο της Τήλου, έχει ξεκινήσει ένα φεστιβάλ συζητήσεων και αναλύσεων για τα δικαιώματα των gay. Λόγια, λόγια, πολλά λόγια, ο κάθε κακομοίρης να βγαίνει και να λέει το κοντό και το μακρύ του κι ένας δήμαρχος που ένα καλό πήγε να κάνει στον τουρισμό του τόπου του και μέσα σε μιά μέρα έγινε κι αυτός 'θεά'. Το δικό μου θλιβερό συμπέρασμα είναι πως μερικοί άνθρωποι περιμένουν την αποδοχή των άλλων για να αισθανθούν "περήφανοι".
Σε κάποιο ρεπορτάζ για το gay pride του Σαββάτου, άκουσα κάποιον να λέει πως "σήμερα είναι η μέρα που είμαστε περήφανοι γι' αυτό που είμαστε". Να υποθέσω πως τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου αυτοί οι άνθρωποι ντρέπονται για τη ζωή τους? Ή μήπως είναι κάτι σαν την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ή την ημέρα της γυναίκας ή την γιορτή της μητέρας που μόνο τότε επιτρέπεται να γιορτάσουμε τον έρωτα κ.ο.κ.?
Προσωπικά, στα 32 χρόνια ζωής μου, δεν έχω νιώσει να έχει καταπατηθεί κάποιο δικαίωμα μου. Αν ξυπνούσα δηλαδή αύριο και άκουγα στο ράδιο την είδηση της κατάκτησης των gay δικαιωμάτων, θα είχε αλλάξει η ζωή μου ως προς τί? Θα πήγαινα στο περίπτερο και θα γλυφόμουν με τον γκόμενο μου και αν η περιπτερού ξύνιζε θα της έτριβα στα μούτρα την "Διακήρυξη των Δικαιωμάτων" μου και θα φώναζα την αστυνομία να την συλλάβει? Επειδή είμαι λιγάκι αργός σε μερικά θέματα αναρωτιέμαι: αυτοί που ουρλιάζουν για τα gay δικαιώματα κυκλοφορούν στον δρόμο και τους πετάνε ντομάτες? Ή τους σφυρίζουν έξω από τις οικοδομές "τί φρούτα βγάζει η Καλαμάτα?" Και αν συμβαίνει αυτό - που αντικειμενικά πρόκειται για ένα μπανάλ σενάριο επιστημονικής φαντασίας- ποιό δικαίωμα προσπαθούν να κατοχυρώσουν? Την κατά βούληση χρήση του χαμηλοκάβαλου χωρίς τα επακόλουθα σχόλια?
Προσπαθώ να καταλάβω τον βαθμό της διάκρισης για τον οποίο κουβεντιάζουν αλλά κάποιο πρόβλημα αντιμετωπίζω. Ίσως επειδή δεν έπεσα ποτέ θύμα κανιβαλιστικών σχολίων, ούτε με έκραξαν, ούτε με πήραν με τις μπανανόφλουδες. Αλλά ούτε και το επέτρεψα ποτέ. Απλά γιατί δεν θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου κομμάτι μιας μειονότητας και ως εκ τούτου δεν πίστεψα πως στερούμαι κάποιου κοινού δικαιώματος. Δεν καταλαβαίνω ποιόν ρατσισμό υφίστανται οι gay που δεν υφίστανται οι υπέρβαροι, οι κοντοί, τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες, τα παιδιά με έναν γονέα ή όσοι δεν έχουν παντρευτεί μέχρι τα 40.
Είναι βέβαια και το επιχείρημα του γάμου! Εκεί βέβαια δεν θα ακούσεις κανέναν να πει "θέλω να παντρευτώ τον καλό μου γιατί θέλω να επισφραγίσω την παντοτινή μας δέσμευση για αγάπη και αφοσίωση". Ο γάμος πρέπει να επιτρέπεται για να είναι κατοχυρωμένοι κληρονομικά! Hellooo! Υπάρχει και το πωλητήριο!
Κουράστηκα ν' ακούω σαχλαμάρες! Κουράστηκα ν' ακούω για 'ντουλάπα' (με διαφορά το πιο kinder-έκπληξη έπιπλο του σπιτιού) από ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα αυτοεκτίμησης. Η περηφάνια δεν είναι γαλόνι να σου την απονείμουν. Ούτε βουνοκορφή να της καρφώσεις την εμπριμέ σου σημαιούλα. Άνοιξε λίγο το κεφαλάκι σου και κοίτα το ημερόλογιο σου: έχουμε 2008! Αν είσαι περήφανος, είσαι περήφανος τελεία και παύλα. Και, κυρίως, είσαι περήφανος άνθρωπος. Ούτε στρέητ, ούτε γκέι. Απλά περήφανος.

Παρασκευή, Ιουνίου 06, 2008

Τραγούδια για τις μέρες #31: Let's rule the world

Lucky you - Lightning seeds


Rule the world - Take That


Viva la vida - Coldplay


Sometimes you can't make it on your own - U2


Lost without you - Delta Goodrem


The reason - Hoobastank


Wherever you will go - The Calling


Stop & stare - One Republic


Tell me where it hurts - Garbage


The road to hell - Chris Rea


Tonight the streets are ours - Richard Hawley


Say you love me - Johnson


Everybody's changing - Keane

To whom it may concern

Θα ήθελα να απευθύνω μιά έκκληση που αφορά κυρίως τα αγόρια και τα κορίτσια ηλικίας 17 -27:

Είναι δικαίωμα σας να σιχαίνεστε την εξουσία, την διαφθορά, το κατεστημένο και την αστυνομία.
Είναι δικαίωμα σας να μοιράζετε τα φυλλάδια της ΚΝΕ φωνάζοντας σαν τελάληδες στην πλατεία Κάνιγγος από τα άγρια χαράματα που ακόμα και ο καφές ο ίδιος κοιμάται.
Είναι δικαίωμα σας να κάνετε πάρτυ με Πυξ Λαξ.
Είναι δικαίωμα σας να κυκλοφορούν τα αγόρια με μαύρα τζην κολάν και οι κοπέλες με κλος φούστες α λα Τζάνις Τζόπλιν, εν έτει 2008.
Είναι δικαίωμα σας να βαριέστε να κάνετε σεξ και να βρίσκετε μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε μιά συζήτηση για την αθεία του Καμύ στα παγκάκια των Εξαρχείων.
Έχετε όμως μιά πολύ μεγάλη υποχρέωση απέναντι στους εαυτούς σας και σ' εμάς που σας περιτριγυρίζουμε: το μπάνιο!


Μπάνιο παιδιά!!! Σαπούνι, αφρόλουτρο, σαμπουάν, ντεοντοράν! Πλενόμαστε παιδιά για να μην μυρίζουμε σαν ξεσολιασμένη μπότα! Φοράτε και μαύρα που ρουφάνε τη ζέστη σαν αποροφητήρας και ιδρώνετε ακόμα περισσότερο! Μπάνιο παιδιά! Στο δωματιάκι του σπιτιού σας με τα πολλά πλακάκια και το καζανάκι θα βρείτε ένα άσπρο σκληρό κρεββάτι: μην φοβηθείτε, μπανιέρα λέγεται! Και το καλοκαίρι την χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά! Και 2 και 3 φορές την ημέρα, αν καίγεται το σύμπαν. Ξέρω πως δεν με πιστεύεις αλλά όταν συνέλθει η κυρία που έχει λιποθυμήσει δίπλα σου από την μπόχα της μασκάλης, μπορείς να την ρωτήσεις. Το ίδιο θα σου πει!
Λουστείτε και θα δείτε ν' ανεμίζει ευκολότερα το μαλλί όταν ακούτε Megadeth! Πλυθείτε και θ' ανακαλύψετε πως υπάρχουν και άλλα eaux de toilette πέρα από το 'κουναβί'!
Η μπόχα δεν είναι απόψη! Είναι φίλη του ψύλλου και του μήκυτα! Είναι κρίμα να κυκλοφορείτε με μιά κατσαριδοφωλιά στο κεφάλι! Και για εμάς είναι κρίμα που βρισκόμαστε στον τρίτο όροφο και μόλις περνάτε βλέπουμε τις γλάστρες να μαραζώνουν!
Ε - Λ - Ε - Ο - Σ !

Τρίτη, Ιουνίου 03, 2008

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΟΥΛΕΜΑΝΣΟΝ 2008

ΟΔΗΓΙΕΣ
Οι ερωτήσεις κρίσεως βαθμολογούνται με 15 βαθμούς έκαστη ενώ οι ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής με 5. Υπενθυμίζω πως ακόμα και μια απάντηση που δεν είναι σωστή μπορεί να βαθμολογηθεί με άριστα. Στο διαγώνισμα παίρνει μέρος όποιος επιθυμεί αρκεί να γράφει έστω και ένα ψευδώνυμο ενώ όποιοι επιλέξουν να απαντήσουν στο δικό τους μπλόγκ, παρακαλώ να ενημερώσουν. Απαντήσεις μέσω mail δεν θα γίνουν δεκτές.


ΕΡΩΤΗΣΗ 1 - Κατηγορία: "Are you talking to me?"

Για να κλείσει την τριλογία καταγγελτικών επιστολών με γενικό τίτλο "Σε 'σένα μιλάω...!", ο μικρός Αλέξανδρος Ανδρικόπουλος αποφασίζει να στείλει γράμμα στον δήμαρχο της Τήλου εκφράζοντας τη γνώμη του για τον γάμο μεταξύ ατόμων ομοίου φύλου. Έχοντας σαν μπούσουλα την προηγούμενη επιστολή του, βοήθησε τον να ξεκινήσει. (15 βαθμοί)

ΕΡΩΤΗΣΗ 2 - Κατηγορία: Πιο λαμπερή από ποτέ

Ερμήνευσε την φράση "Θέλω να κάνω καριέρα στη showbiz". (15 βαθμοί)

EΡΩΤΗΣΗ 3 - Κατηγορία: Σαν ερωτευμένοι λιγκουίνι

Μετά από 4 ώρες γνωριμίας, ο/η νέος/η φίλος/η σου προτείνει να πάτε δεκαπενθήμερες διακοπές στη Χάλκη. Του/ης εξηγείς με κόμψό κι ευγενικό τρόπο πως είναι λίγο νωρίς ακόμα για να κάνετε τέτοια σχέδια. Εκείνος/η ανάβει τσιγάρο, κοιτάζει έξω από το παράθυρο και με βουρκωμένα μάτια, μετά από μακρόσυρτη σιωπή σου λέει: "Τα βράδια μου τα εργένικα, τραγούδια λέω αρμένικα". Βγάλτα πέρα.(15 βαθμοί)

ΕΡΩΤΗΣΗ 4 - Κατηγορία: Έχω πράμα που σαλεύει

Παρακολούθησε το σύντομο βίντεο που ακολουθεί και γράψε μιά σύντομη αγγελία γνωριμίας για την χαριέστατη πρωταγωνίστρια. (15 βαθμοί)



ΕΡΩΤΗΣΗ 5 - Κατηγορία: Θωμά είσαι Κωλοσέο?

Τον επόμενο χειμώνα, η απόλυτη χαβανέζα ερμηνεύτρια, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, θα συνεργαστεί με το -επίσης- απόλυτο icon της επαρχίας, Άννα Γούλα Βαρδινογιάννη. Περιμένουν ιδέες για τον τίτλο του ντουέτου τους. (15 βαθμοί)


ΕΡΩΤΗΣΗ 6 - Κατηγορία: Ι.Ε.Κ.

Η Εύα Κουμαριανού δήλωσε πως επιθυμεί να ιδρύσει...

(α) την πρώτη σχολή τρανσέξουαλ στην Ελλάδα
(β) την πρώτη σχολή οδήγησης από τα δεξιά στην Ελλάδα
(γ) την πρώτη σχολή ξεματιάσματος στην Ελλάδα
(δ) την πρώτη σχολή Eurovision στην Ελλάδα
(ε) ?
(5 βαθμοί)


ΕΡΩΤΗΣΗ 7 - Κατηγορία: Depon Aναβράζον

Ποιά από τις ακόλουθες είχε το ψευδώνυμο "Φαρμακούλα"?

(α) Η Χριστίνα Παππά
(β) Η Σοφία Αλιμπέρτη
(γ) Η Βάσια Παναγοπούλου
(δ) Η Λίλα Καφαντάρη
(ε) ?
(5 βαθμοί)

ΕΡΩΤΗΣΗ 8 - Κατηγορία: Κολυμπήθρα

Τί όνομα αναγράφεται στην ταυτότητα του εικονιζόμενου σκύλου?



(α) Λέννιν
(β) Λέννυ
(γ) Ελένη
(δ) Λίζα Πετροβασίλη
(ε) ?
(5 βαθμοί)

ΕΡΩΤΗΣΗ 9 - Κατηγορία: Μπεγιονσέ στα κάρβουνα

Η Πόπη Μαλιωτάκη έχει γίνει...:

(α) γραμματόσημο
(β) αφίσα - κάρτα - κορνίζα
(γ) τηλεκάρτα
(δ) διπλά πλατινένια
(ε) ?
(5 βαθμοί)

ΕΡΩΤΗΣΗ 10 - Κατηγορία: Ποιός νύχτα σ' έκλεψε?

Ποιός από τους παρακάτω έπεσε φέτος θύμα ληστείας?

(α) Ο πρόεδρος του Συλλόγου Ληστευθέντων
(β) Ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων της Έφης Σαρρή
(γ) Ο πρόεδρος του Συλλόγου Σουρινάμι
(δ) Ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων των "Wendy's"
(ε) ?
(5 βαθμοί)


ΕΡΩΤΗΣΗ BONUS

Σε πρόσφατη εξομολόγηση της, η Αλεξία που παλαιότερα ονομαζόταν Γιώργος, δήλωσε πως το αγαπημένο της επάγγελμα ήταν...

(α) το ψωνιστήρι
(β) exotic dancer
(γ) η επετεία στην Ομόνοια αγκαλιά με δανεικό μωρό από τους τσιγγάνους
(δ) λαχειοπώλης
(ε) ?


Κ Α Λ Η _ _ _ Ε Π Ι Τ Υ Χ Ι Α !