Πέμπτη, Μαΐου 26, 2005

Προσοχή, Προσοχή!!!

Αγαπητά μου παιδιά, επειδή νομίζω πως το blog μου πολλοί κουλοί το επισκέπτονται θέλοντας να το μετατρέψουν σε cyber γραφείο συνοικεσίων, τουλάχιστον να γίνει σωστά: Στείλτε τις αναλογίες σας, γενικά χαρακτηριστικά, το ιδανικό πρότυπο συντρόφου και μέχρι που είστε διατεθειμένοι να φτάσετε. Π.χ. "Με λένε Ρεβέκα, είμαι 25χρ, 1.64/37 κιλά/ με μαλλί στο χρώμα της πάπρικας, απόφοιτη θεολογίας και πολύ καλή στ' ανέκδοτα. Μιλάω 3 γλώσσες, επικοινωνώ με πνεύματα και τις ελεύθερες ώρες μου πλένω τα βρώμικα αυτοκίνητα της γειτονιάς μου. Ο ιδανικός άνδρας για μένα είναι ο Ερρίκος Πετιλόν αλλά και με μια Ελένη Καστάνη κομμάτια να γίνει". Αν βρεθεί κάποιος και σας απαντήσει από εδώ έχει καλώς αλλιώς, θα έχω τα μάτια μου ανοικτά και με τον καιρό όλοι θα ταχτοποιηθούμε βρε παιδιά...υπομονή!!

Τρίτη, Μαΐου 24, 2005

LOVIN' HELENA

Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος που το Παπαριζάκι παπαριζώθηκε στην κορυφή της Ευρώπης! Έφαγα πίτσα (την πιο αηδιαστική της ζωής μου με κιμά, φέτα και αντσούγιες), καρδιοχτύπησα, προσευχήθηκα, βγήκα στους δρόμους. Και το βρακί μου ν'ανεμίσω για την Ελενίτσα αλλά έπεσε σε laundry day και δεν φόραγα. Χαίρομαι που θα φιλοξενήσουμε την Eurovision εδώ χάμου του χρόνου γιατί με αυτή την ευκαιρία θα μπορέσουμε να της δώσουμε έναν άλλο αέρα. Καταρχάς, θα πρέπει να κάνουμε κάτι για ν'αναβαθμίσουμε τον ρόλο των νίντζα στη Γιουροβίζιον. Οι ξένοι επισκέπτες όλο και σε κάποιο ελληνικό reality της καταστροφής θα πέσουν πάνω και θα μάθουν ελληνικά συνθήματα όπως: "σε εκτιμώ και σε σέβομαι...δεν είναι κοντά μου...είμαι ο εαυτός μου...εδώ μέσα έχω πάρει 28 κιλά". Όλο και κάποια παλιακιά αδελφή θα έχει ξαμολυθεί στα καλντερίμια για να μάθει στους Μαλτέζους τα " είσαι θεά αγάπη μου...σε λατρεύω αγάπη μου... θεά τον έκανες το μουσακά (αγάπη μου)... έχεις Κρόνο μωρή (αγάπη μου) και δεν σου κάθεται η κατέ". Ο Δανίκας μαζί με τα Κατσιμιχάκια θα οργανώσουν μια σεμνή καθιστή διαμαρτυρία (στα Προπύλαια φαντάζομαι) εναντίον του θεσμού. Το κανάλι Seven -αν υπάρχει του χρόνου- θα προβάλλει σε επανάληψη το αποψινό θέμα Eurovision - Aνεργία - Διαφθορά (όχι δεν κάνω πλάκα). Με λίγα λόγια, θα περάσουμε κοτσάνι!

Παρασκευή, Μαΐου 20, 2005

Δεν είναι τεράστια αδικία που....

1. Κανένα παγωτό δεν έχει τη γεύση που πραγματικά λαχταράς?
2. Μόλις κάνω μπάνιο το puppy το σπίτι μυρίζει βρασμένο μπρόκολο?
3. Δεν έχει ανακαλυφθεί το αντίστοιχο Ercefuryl για τη λογοδιάρροια κατά τη διάρκεια του σεξ?
4. Οι προσευχές για ένα talent show με προτεινόμενο τίτλο "Το Ίδρυμα" και πρωταγωνιστές πραγματικά ευρηματικούς παρανοικούς δολοφόνους, δεν έχουν εισακουστεί ακόμα?
5. Οι προσευχές για να μπει ένας πραγματικά ευρηματικός παρανοικός δολοφόνος σε ένα ελληνικό talent show, δεν έχουν εισακουστεί ακόμα?
6. Τα παπούτσια που αγαπάς περισσότερο σε 'χτυπάνε' στο κότσι?
7. Ο ταχυδρόμος δεν φέρνει πια γράμματα από φίλους, ο φούρνος της γειτονιάς δεν φτιάχνει πλέον το ψωμί που έπαιρνες μαζί σου στο σχολείο, το περίπτερο δεν πουλάει πια 'Fofico'?Τουλάχιστον, ο υδραυλικός και ο ηλεκτρολόγος εξακολουθούν να έρχονται "μόλις αδειάσουν" (a.k.a. μόλις μετακομίσεις σε σπίτι με καινούρια υδραυλικά και ασφαλή πίνακα).
8. Ζεις στην εποχή των "singles" αλλά σου τη πέφτουν ή ερωτεύεσαι μόνο 'blissfully coupled people'!? Ain't love grand?!
9. Κανένας δεν χορεύει πια (εξαιρούνται κάτι ξεβράκωτες στα μπουζούκια, οι οριεντάλ κυρίες και οι καλεσμένοι της Σεμίνας)?
10. Ό,τι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο!?!

Τρίτη, Μαΐου 17, 2005

Αυτό που θέλουν οι γυναίκες

Κάθε μεσημέρι ο κος Μικρούτσικος προσπαθεί να λύσει το μυστήριο σχετικά με "Αυτό που θέλουν οι γυναίκες". Προσωπικά είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα μπορούσε να ρίξει φως στο μυστήριο - η εκδοχή λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ'αγόρι τους, μάλλον ακούγεται παλιακιά. Η (απολύτως πραγματική) ιστορία όμως μιας φίλης μου ίσως να δώσει μερικές απαντήσεις.
Χθές βράδυ το Μαρινάκι με τα φουντωτά μαλλιά (a.k.a. η Κατσαρή) βγήκε το χιλιοστό embarassing ραντεβού της με τον Χρίστο. Εκείνη 27, εκείνος older than time. Πρέπει να είναι γύρω στα 53 αλλά όταν είσαι 53 και νομίζεις πως μοιάζεις με 30, τότε τελικά μοιάζεις 70. Ειδικά όταν έχεις βαμμένη καράφλα, ξυρισμένες μασχάλες και στήθος, ελάχιστα δόντια, βραχιόλια στα χέρια (υποτίθεται πως βοηθούν την καρδιά/το ζάχαρο/την ουρία θα σας γελάσω), μακρύ νύχι στο μικρό σου δαχτυλάκι και (σύμφωνα με υπολογισμούς της παρέας) πουλί μικρότερο κι από γόμα. Η Κατσαρούλα όμως τον ηράσθη! Αγάπησε αυτόν και τα μικρο-ελαττώματα του (την γυναίκα, τα 3 του παιδιά, την γκόμενα του, τη δεύτερη γκόμενα του, τη τσιγκουνιά του). Του μαγειρεύει (αποφεύγει τις σαλάτες γιατί τον πειράζουν στα εντεράκια), του πλένει και του σιδερώνει τις σωβρακοκυλόττες, του παίρνει την πίεση, τον συνοδεύει σε διάφορες κηδείες - ίσως για να τον εξοικειώνει με το χώρο- και ονειρεύεται... Ονειρεύεται πως ο λεβέντης της κάποια μέρα θα πάρει διαζύγιο από γυναίκα και γκόμενες. Ονειρεύεται πως μια μέρα θα της πει ότι την αγαπάει ακόμα και αν δεν έχει μαγειρέψει. Ονειρεύεται πως θα βγούν ένα βράδυ έξω κι αυτός δεν θα την συστήσει σε φίλους λέγοντας "αυτή που σου'λεγα". Ονειρεύεται πως μια νύχτα θα τον μεθύσει και πάνω στην υποτιθέμενη καύλα του θα του φορέσει ένα από τα προφυλακτικά που έχει τόσο αριστοτεχνικά τρυπήσει και θα μείνει έγκυος γιατί τέτοιο DNA δεν πρέπει να χαραμιστεί (πιθανό όνομα για το παιδί "Ντέμιαν"). Στο μεταξύ, θα έχει θάψει τους γονείς και λοιπούς συγγενείς της που, μόνο χαρμόσυνο δεν θα πουν το γεγονός.Το "παιδί της ορφάνιας" θα μεγαλώσει με τη μανούλα του που θα μείνει αιώνια πιστή στη μνήμη του εκλιπόντος κουβαλητή, και με τη συνταξούλα τους θα τα κουτσοκαταφέρνουν - τουλάχιστον θα φτάνει για εισιτήρια λεωφορείου για να πηγαίνει μέχρι το νεκροταφείο και να τον σκατοψυχάει. Τουλάχιστον θα έχει φέρει στον κόσμο το παιδί μιας αγάπης. Είναι κρίμα που πιστεύουμε πως σ'αυτή τη χώρα μόνο ο Ζαχαράτος "Ζει ένα δράμα".

Κυριακή, Μαΐου 15, 2005

Sunday Bloody Sunday

The-legalise-catatonia-script
Χαράματα Kυριακής. Σηκώθηκα να σεργιανίσω τους δρόμους μιας πόλης που ακόμη δεν ξύπνησε. Κάτω από σκεφτικό ουρανό, σχεδόν ανακριτικό. Αιωρούμενος στην κόψη των αναζητήσεων, με βήματα μηχανικά και χαμόγελο περίπου πέτρινο. Τίποτε δεν ανασαίνει. Στα πρωτοσέλιδα φόβος και σκοτάδι. Στη πλατεία ερημιά. Στο λιμάνι νερό μα θάλασσα πουθενά. Οι περαστικοί πάντα περαστικοί. Ποιός θυμάται? Ποιός ψιθυρίζει? Κανένας ήχος, καμία μελωδία. Γιατί τόση σιωπή στον κόσμο? Οι ερωτήσεις σα σκάλα που οδηγεί στο πουθενά. Στην άβυσσο μέσα μου. Στο κενό που γεννιέται ξαφνικά και πεθαίνει εξίσου απρόσμενα. Οι στάχτες του όμως πάντα ζεστές. Σαν απειλή. Σαν να ξέρεις πως ο δήμιος θα επιστρέψει. Ο δήμιος πάντα θα επιστρέφει. Ακόμα και τις Κυριακές.

The abridged script
Κυριακή 8.00 το πρωί. Το κοπρόσκυλο με ξύπνησε και με φρίκη ανακάλυψα πως είχε μασήσει το 'Livestrong' βραχιόλακι και μια βάτα που είχε ξεμείνει από το 1986. Στο δρόμο κι άλλοι αγουροξυπνημένοι γονείς που μιλάνε τρυφερά στα βλαστάρια τους ¨Χέσε ρε κωλόσκυλο μπας και ξεραθούμε λιγάκι σήμερα¨. Το μυαλό θολωμένο, νυσταγμένο. Γεμάτο ερωτήσεις. Πόσα ψέμματα είπε η Μιλένα στη t.v.? Ποιά νομίζει πως είναι η Έλλη Κοκκίνου και κάνει 2 χρόνια να βγάλει καινούριο δίσκο? Ποιό αυτί με βαραίνει περισσότερο να γύρω να κοιμηθώ λιγάκι εδώ χάμου στο παγκάκι? Λεμονάτο ή γιουβέτσι? Βουνό ή θάλασσα? Όταν παίζω μόνος μου μπιρίμπα με συμφέρει να κλέβω? ¨Λένυ, αν δεν χέσεις γρήγορα προβλέπω ν' αρχίσω ν' αναρωτιέμαι ποιός είμαι, που πάω, γιατί παραπατάω¨.

Υ.Γ. Παράκληση στους απανταχού μανιοκαταθλιπτικούς bloggers: Αν αγαπάτε το blogging , σταματήστε να γράφετε. Μην αφήνετε τους ψυχοθεραπευτές να πεινάνε.

Κυριακή, Μαΐου 08, 2005

Η οδύσσεια μιας οδοντόβουρτσας

Συνελήφθη νωρίς χτες το απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας η γνωστή κακοποιός Βίκυ Οδοντόβουρτσα. Η σεσημασμένη, ξιπασμένη, αγγελοκρουσμένη Οδοντόβουρτσα καταζητούταν εδώ και πολλά έτη για ειδεχθή εγκλήματα κατά των ανθρωπίνων σχέσεων. Έγκυρες πηγές και αυτόπτες μάρτυρες την θέλουν να χρησιμοποιείται ως όπλο εναντίον των απανταχού εργένηδων καθώς απελπισμένοι εραστές την τοποθετούν απειλητικά και με δόλια μέσα στη τουαλέτα των θυμάτων επιβάλλοντας την παρουσία τους και σηματόδοτόντας το ξεκίνημα (ας μού επιτραπεί η λέξη) σ χ έ σ η ς !!!!!!! Αυτήκοοι μάρτυρες καταθέτουν πως το οδοντοβουρτσόμορφο τέρας τα πρωινά αρέσκεται να ψιθυρίζει "Μια μέρα, μια μέρα θα- σε - παντρευτώ" στον λουόμενο -και τρομοκρατημένο-σπιτονοικοκύρη. Χιλιάδες ψυχοθεραπευτές έχουν δώσει τη δική τους μάχη ενάντια στην "οδοντοβουρτσοφοβία" που σε πολλές περιπτώσεις έχει οδηγήσει τα θύματα της στην τρέλλα ή ακόμα χειρότερα, στο γάμο! Η Οδοντόβουρτσα οδηγούμενη τη Γ.Α.Δ.Α έκρωζε "Είμαι αθώα! Αθώα σας λέω!" αλλά, ποιός την ακούει. Στη δίκη που θα ορισθεί τις επόμενες μέρες θα καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας και ο Πρίγκιπας Κάρολος της Αγγλίας, ως το πιο πρόσφατο και διεθνώς γνωστό θύμα της κακοποιού. Το μέλλον ζοφερό για την Οδοντόβουρτσα αλλά και τους ερωτοχτυπημένους ανά το σύμπαν. Οι ανθρωπίνες σχέσεις θα αποενοχοποιηθούν ή θα βρεθούν σε αδιέξοδο? Ποιοι θα λένε "σ' αγαπώ" στο εξής? Πόση τερηδόνα μπορούν ν'αντέξουν τα λόγια της αγάπης?

Παρασκευή, Μαΐου 06, 2005

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ

Θα ήθελα πολύ να γίνει ένα γκάλοπ με θέμα:"Το χειρότερο ξύπνημα της ζωής σου". Είναι αυτό που τη στιγμή που συμβαίνει σε κάνει να θες να ανοίξεις τον φούρνο και να βάλεις το κεφάλι σου να ροδίσει, μετά όμως το θυμάσαι και γελάς? Ή μήπως είναι εκείνο το ξύπνημα που η κάθε επαναπροβολή του στο μυαλό σου αντιστοιχεί σε τουλάχιστον δυο δραμαμίνες? Θυμάσαι όλα αυτά που σου σφίγγουν το στομάχι?

1) Τα αποτελέσματα των Πανελληνίων Εξετάσεων.
2)Το πρώτο κέρατο που έφαγες - και μαθεύτηκε.
3)Το πρώτο κέρατο που σέρβιρες - και μαθεύτηκε.
4)Η πρώτη σου κάρτα που ακυρώθηκε.
5)Η κληρονομιά του θείου διαβάστηκε και σου άφησε ένα κουτί μαρκαδοράκια.
6)Η πρώτη σκατούλα του σκύλου σου δίπλα στο κρεβάτι σου.
7)Το πρώτο σου εκκαθαριστικό Εφορίας.
8)Η είδηση πως παντρεύεται.
9)Η πρώτη σου απόλυση.
10)Τα πρωινά των Χριστουγέννων που ανακαλύπτεις πως ο Αγ. Βασίλης (πάλι) σε ξέχασε.

Φυσικά υπάρχουν και χειρότερα! Το πρωινό που οι γονείς σου ανακάλυψαν πως...

1)δεν πέρασες στις Πανελλήνιες Εξετάσεις
2)άλλα σε σπούδασαν, άλλού δουλεύεις
3)είσαι πούστης/λεσβία/τραβεστί
4)χρωστάς
5)χώρισες από το προξενιό που σου έκαναν
6)συζείς
7)δεν είσαι παρθένα
8)έχεις καπνίσει χασίς
9)το έσκασες από το σπίτι κρυφά το βράδυ κι αλήτευες
10)είσαι 30 χρονών κι ακόμα περιμένεις τον Αγ. Βασίλη.

Μπορεί η δική μου αλήθεια να θέλει να συνδυάσει κάτι απ'όλα αυτά όμως για να είμαι απόλυτα ειλικρινής το χειρότερο πρωινό της ζωής μου μάλλον ήταν όταν ξύπνησα για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό μόνος. Φαντάζομαι πως δεν είμαι ο μοναδικός...

Δευτέρα, Μαΐου 02, 2005

Εσύ στεναχωριέσαι που...? (μέρος β')

Το Πάσχα τελείωσε και η μπογιά από τ' αυγά δεν έχει φύγει ακόμα από τα χέρια σου? Ήπιες τόσο πολύ που ξέχασες πόσο έφαγες? Όλα σου τα ρούχα έχουν σημάδια από κεριά? Δεν βρέθηκε ένας χριστιανός να σου διαβάσει τη ράχη του αρνιού? Το σταυρό στο κατώφλι του σπιτιού σου τον έκανες φέτος σαν σβάστικα?