Τρίτη, Απριλίου 08, 2008

Η ευτυχία (δεν) είναι στιγμές

Την Κυριακή το μεσημέρι έζησα κάτι που την ώρα που συνέβαινε ήξερα πως θα θυμάμαι αυτό το κάτι, αυτή τη στιγμή σε όλη μου τη ζωή: ήμασταν αγκαλιά στο κρεββάτι για το μεσημεριανό nap κι έτσι όπως έκλειναν τα μάτια μου, με πλημμύρισε ένα αίσθημα απόλυτης ευτυχίας. Μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου είδα για λίγο τη ζωή μου: την οικογένεια μου, τους φίλους μου, τον άνθρωπο που με κάνει να μην θέλω κανέναν άλλον, τον σκύλο μου, τη δουλειά μου, τις εικόνες, τις μελωδίες που αγαπώ, τα μικροπράγματα που με γεμίζουν χρώμα και χαρά. Όλα μαζί σ' ένα κουβάρι μπερδεμένο αλλά μαζί και τόσο ξεκάθαρα και τέλεια σφιχτό. Ένιωσα πως τα έχω όλα. Δεν με νοιάζουν τα περισσότερα γιατί η ευτυχία δεν είναι φιλοδοξία.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή που θα θυμάμαι ακόμα και όταν θα βουλιάζω στον πάτο του ωκεανού, είχα όλα όσα μπορούν να με κάνουν ευτυχή. Και σκέφτηκα πως τα είχα όλα από πάντα. Ίσως όχι όλα μαζί αλλά συχνά πολλά από αυτά. Και σκέφτηκα πως η ευτυχία δεν είναι σκόρπιες στιγμές: είναι όλη η ζωή με φευγαλέες στιγμές πόνου, λύπης, μοναξιάς, ίσως και, αφόρητης οδύνης. Η ευτυχία τελικά δεν είναι αγώνας, είναι απλά η μετάφραση όσων έχεις. Μπορεί να είναι ύβρις το να λες πως τα έχεις όλα στη ζωή γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν σχεδόν τίποτε απ΄ όσα κρατάς εσύ σφιχτά. Για τον ίδιο ακριβώς όμως λόγο είναι ύβρις να μην εκτιμάς αυτά που σε περιτριγυρίζουν και σε αγκαλιάζουν με τόση στοργή σε όλη σου τη ζωή.
Η ευτυχία είναι στιγμές: αυτό, κατά τη γνώμη μου, το πιστεύουν μόνο όσοι ξυπνούν το πρωί και δεν ανοίγουν τα παράθυρα να μπει φως και καθαρός αέρας.
Nα λες 'ευχαριστώ' είναι η ευτυχία. Και αν ξέρεις να το λες, δεν το κάνεις μόνο για μερικές στιγμές.

* Αυτό το ποστ γράφτηκε με αφορμή την ερώτηση της Disco-Lata για τις "Στιγμές της ευτυχίας"

21 σχόλια:

V4Fiogkos είπε...

πόσο δίκιο έχεις... και πόσο ευτυχή με κάνεις στη δική μου ευτυχία με αυτό το post.

spirou είπε...

Υπέροχο.Αυτά που λες ειναι όλα αλήθεια :)

kanataki είπε...

αντε βρε!

εχεις και μένα!

υγ αυτό κι αν είναι ευτυχία...


υγ τι θα γίνει με τη συνέντευξη???

An-Lu είπε...

@ Lenny
Μάτια μου!!!!!

@ νανάκο
Δίκιο έχεις ;-)

Ανώνυμος είπε...

So to the point, Nanakos! So to the f*****g point!

Ανώνυμος είπε...

apopou proilthe to aisthima tis apolitis eutixias?

Christos

Kwn/nos είπε...

Είμαι πολύ χαρούμενος για εσένα... Μακάρι να είχαμε όλοι αυτή τη διαύγεια σκέψης και να το βλέπαμε. Χρειάστηκε να το διαβάσω φωναχτά και τότε συνέλαβα πλήρως όσα γράφεις. Δοκίμασέ το σε όλα τα κείμενα, πιάνει!

Κωνσταντίνος

Φαίη είπε...

Άνοιξε η ψυχή μου διαβάζοντάς το τούτο δω Νανάκο, νά' σαι καλά. :)

phoinix είπε...

απο τα πιο όμορφα post που έχεις γράψει ποτέ.
Μ'αρέσει όταν που και που αφήνεις τον ειρωνικό κωμικό κυνισμό σου (που όλοι αγαπάμε) κατα μέρος και λες μεγάλες αλήθειες..

Το έχω νιώσει και εγώ αυτό..λενα γλυκό κουβάρι βαθειάς ευτυχίας.

ΥΓ:πολύ ωραία φώτο..

discolata είπε...

more than i could have asked for;)

φιλί

Ανώνυμος είπε...

Nanako, είναι η πρώτη φορά που σου αφήνω σχόλιο γιατί γενικά το αποφεύγω. Αποφεύγω εν γένει να γράφω σάχλες του τύπου "χαχαχα- ωραία τα λες- keep going- μαζί σου μεγάλε κλπ". Οφείλω όμως να υποκλιθώ στο μεγαλείο της ταπεινότητας και του καθαρού σου βλέμμα. Χωρίς να το ήξερες ή να το υπολόγισες, σήμερα μας πήγες ένα βήμα πιο μπροστά. Για εμένα -όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται- αυτό το βήμα ήταν μεγάλο και κάποια στιγμή, κάπου και κάποιον τρόπο, θα σου ανταποδώσω. Να είσαι. Ούτε καλά, ούτε άσχημα. Απλά να είσαι πάντα όπως σήμερα.

Ανώνυμος είπε...

:-) :-* donnabella

BLUEPRINTS είπε...

είναι πραγματικό κατόρθωμα όταν μαθαίνεις να εκτιμάς αυτά που έχεις, πάντα ευτυχισμένος γλυκέ μου

Ανώνυμος είπε...

υπάρχουν στιγμές που συνειδητοποιείς πόσα γαμάτα πράγματα έχεις στη ζωή σου.. πραγματικά ανοίγει η ψυχή σου μ' αυτό το ποστ. πάντα έτσι φωτεινά να αισθάνεσαι.

dokisisofi είπε...

τι ακριβώς είχες πιεί?

fevis είπε...

Νανάκο σαν να την δάγκωσες κανονικά μου φαίνεται την λαμαρίνα...:-)
υ.γ. Έχεις την Κανατάκη, έχεις και εμένα... Τι άλλο θέλεις από την ζωή... Εκτός ίσως από έναν καλό οδοντίατρο....:-)

Tanila είπε...

Tελικά είσαι γλυκούλης και ζουμπουρλούλης.

georgethebeast είπε...

den mporo tosi eytixia!!!
zaxaro tha patho!!!!
nai eimai kakos anthropos kai thelo tous giro distixismenous!!!
ante xamenou kai as min irthes sto comicdom!!!

Ανώνυμος είπε...

:)

g for george είπε...

Συμφωνώ, Νανάκο μου, έτσι είναι.
Απλώς τις περισσότερες φορές, άγνωστο γιατί, είναι σαν κάτι να μας εμποδίζει από το να τα δούμε.

(Στο κρεββάτι αγκαλιά με τον Λέννυ; πόσο πια έχει προχωρήσει αυτή η αγάπη; πόσο;;)

:-))

lee είπε...

Ο σκυλος σου ειναι γλυκας.
Αυτο το βλεμμα με πεθαινει! :)
Το εχω νιωσει κι εγω αυτο, την απολυτη ευτυχια, ετσι σε μεσημεριατικο υπνο. Μαλλον πρεπει να το κανουμε πιο συχνα...
Να εισαι παντα ευτυχισμένος!