Υπάρχει ένα θέατρο στου Ψυρρή που λέγεται 'Θύρα Τέχνης'. Ενημερωτικά σου λέω πως όταν φτάσεις στην είσοδο μπορεί να τρομάξεις. Προσωπικά ήθελα να βάλω τα κλάμματα και ν' αρχίσω να τρέχω προς το θέταρο της Ντενίση. Αλλά η τέχνη, ως γνωστόν, την θέλει τη θυσία της. Μπαίνεις στην παλιά πολυκατοικία, κάνεις πως δεν κοιτάς γύρω σου και ανεβαίνεις στον πρώτο όροφο και κάθεσαι όπου βρεις. Ελπίζω να μην είσαι άτυχος και σε οδηγήσει στη θέση σου ο κύριος με το γκρι κουστούμι (γιατί οι πιθανότητες να σου δώσει μαξιλαράκι και να σε βάλει στο πάτωμα, αυξάνονται κατακόρυφα). Τη στιγμή που θα σχηματίζεις τον αριθμό μου στο κινητό για να με καταραστείς σε δίαιτα, θα σβήσουν τα φώτα.
Στα πρώτα 2 λεπτά της παράστασης - ίσως και λιγότερο- θα έχεις ξεχάσει την πολυκατοικία, τον κύριο με τα γκρι και το κοκοράκι στα μαλλιά, το στριμωξίδι και, κυρίως, οποιαδήποτε άλλη παράσταση έχεις δει εδώ και πολύ καιρό.
Πρόκειται για την ιστορία ενός μουσικού που αρνείται να γράψει τον ύμνο μιας φασιστικής κυβέρνησης και εξορίζεται σ' ένα φάρο. Ο μουσικός επικοινωνεί με τις αντιστασιακές φίλες του που τραγουδούν πλέον σε καμπαρέ, ερωτεύεται κι επιστρέφει.
Με πρωταγωνιστή, συν-σεναριογράφο και μουσικό τον Κώστα Γάκη, συμπρωταγωνίστριες και συν-σεναριογράφους την Ιωάννα Αγγελίδη, την Γεωργία Γεωργόνη και τη Μαρία-Δάφνη Καμμένου θα παρακολουθήσεις ένα μικρό μιούζικαλ που θα σε κάνει να θες να χορέψεις. Ένα υπέροχο πρωτότυπο κείμενο που βγάζει νόημα και δεν χάνει ποτέ τον στόχο του: το παιχνίδι ανάμεσα στη λογοκρισία και το ελεύθερο καλλιτεχνικό πνεύμα, τον έρωτα και την εξουσία του. Γεμάτο χιούμορ (αληθινό χιούμορ!), τραγούδι και χορό παρακολουθείς μιά θεατρική παράσταση με κινηματογραφική αφηγηματική. Και όλα αυτά σ' ένα σαλόνι. Είναι, κατά τη γνώμη μου, η καλύτερη παράσταση για να καταλάβεις πως το θέατρο είναι μια μαγεία. Και αν ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος και οι ηθοποιοί είναι μάγοι και μάγκες, σε ταξιδεύουν χωρίς καν να σου ζητήσουν να δέσεις τη ζώνη ασφαλείας. Όταν έχεις κάτι να πεις, θα βρεις τον τρόπο και χωρίς πολλά μέσα. Μόνο με το ταλέντο σου. Και στη συγκεκριμένη παράσταση, το ταλέντο και η φρεσκάδα ξεχειλίζουν και σαρώνουν.Να το δεις και σου υπόσχομαι μιά από τις ωραιότερες θεατρικές εμπειρίες της ζωής σου.
7 σχόλια:
αγαπημένε μου Νανάκο,
εσύ είδες την παράσταση ¨χωρίς μουσική". στον ίδιο χώρο παιζόταν και η παράσταση με τίτλο "αυτός, αυτή και αυτά" που είδα εγώ. καλά ο χώροσ τραγικός.... γιατί έχω την εντύπωση ότι τελείωσαν οι παραστάσεις χθές?
και ενημερωτικά εκπληκτηκή ήταν η όπερα στην πειραματική σκηνή της λυρικής.... σύγχρονη μουσική από Έλληνεσ που δυστηχώς δεν ακούμε συχνά.
καλημέρα
Vassilis
Βασιλάκη μου, οι παραστάσεις του "Χωρίς Μουσική" ξέρω πως θα συνεχιστούν - παρ' ότι ήταν προγραμματισμένες μόνο λίγες. Δυστυχώς δεν καταφέρα να δω την παράσταση των Ab Ovo αλλά έμαθα πως ήταν κι αυτή εξαιρετική.
Όσο για τη Λυρική, δεν την παρακολούθησα αλλά είχα πολλά και συχνά updates (και σ' ευχαριστώ πολυ!)! ;-)
Τώρα θα με κάνεις να πάω και να καθίσω στα πατώματα και κανόνισε!!!! Αν δε είναι η παράσταση με την οποία θα χάσω το μυαλό μου, σ' έφαγα κακομοίρη μου!!!!!
όμορφα, ελπιδοφόρα νέα!
;))
Eύακι μου, σου δίνω το λόγο μου πως θα περάσεις υπέροχα. Αλλιώς προσφέρω το δεξί μου μπούτι για γδάρσιμο και κατασκεύη ενός ωραιότατου ζευγαριού γόβες από nanakos' skin!
Τηλεφώνησα, και δυστυχώς το έργο έχει κατέβει λόγω τραυματισμού :-(
Ναι δυστυχώς τραυματίστηκε στο πόδι μία από τις πρωταγωνίστριες αλλά θα ξεκινήσει πάλι, πιθανότατα μετά το Πάσχα μια και όλοι σχεδόν σταματούν την Κυριακή των Βαϊων.
Δημοσίευση σχολίου