Όπως το είχα προβλέψει, την Κυριακή του Πάσχα, το ψητό θύμιζε περισσότερο μπακαλιάρο και λιγότερο αρνί. Λίγη σκορδαλιά να είχαμε και θα είχαμε περάσει ωραιότατη πασχαλινή 25η Μαρτίου. Το οικογενειακό τραπέζι δεν ήταν και πολύ ευχάριστο καθώς όλοι έβηχαν και έτρωγαν ετοιμόρροποι με τα μάτια πρησμένα. Την χαριστική βολή την έδωσε, για άλλη μια φορά, η γιαγιά η οποία λόγω πυρετού και χρόνιας κουλαμάρας δεν μπορούσε να σπάσει το κεφαλάκι του αρνιού και θεώρησε πολύ λογικό να σουρθεί μέχρι την αποθήκη και να πάρει ένα σφυρί λίγο μικρότερο από το αντίστοιχο του Θορ. Εκεί για λίγο άναψε το κέφι αλλά χρειάστηκαν δυο μελωδικά 'γκουχ-γκουχ' του μπαμπά για να μας επαναφέρουν στην τάξη και στις κοχλάζουσες θερμοφόρες.
Το βράδυ, η Ναυσικά οργάνωσε street party στην αυλή του σπιτιού της για τα υποτιθέμενα 29 γενέθλια της, που στην πραγματικότητα είναι 30. Στην αρχή δεν ήμουν και πολύ ενθουσιασμένος γιατί ο dj έπαιζε από εκείνα τα ανασούμπαλα ροκ κομμάτια που σου ξύνουν τα εντόσθια και συνήθως παίζουν στα πάρτι των ταινιών τρόμου, λίγο πριν μπει ο ανώμαλος και τους κάνει όλους καρπάτσιο. Παρά τους 12 βαθμούς κελσίου το πάρτυ στέφθηκε με επιτυχία κυρίως για 2 λόγους:
(α) Στις 12 παρά 2, η Μυρτώ μας ανακοινώνει πως θα σβήσουμε τα κεράκια και θα πούμε το τραγουδάκι. 6 δευτερόλεπτα αργότερα συνειδητοποιούμε πως εκτός από κεράκια δεν υπήρχε ούτε τουρτα. Πήραμε λοιπόν μια πιατέλα με φουαντρέ Υφαντής, κοτσάραμε κι ένα ρεσό στη μέση από ένα φαναράκι της αυλής και ... voila! Ήταν λίγο sad αλλά σε πόσους δίνεται η ευκαιρία αντί για τούρτα να σβήσουνε ζαμπόν?
(β) Πάνω σε μια εταζέρα βρήκα μια κολώνια της γιαγιάς της Ναυσικάς που λεγόταν "Ma grief" ή κάτι τέτοιο! Σ' ένα ρεσιτάλ ανωριμότητας αρχίσαμε, εγώ και ο θύμιος, ν' αλληλοψεκαζόμαστε. Μέχρι να τελειώσει το πάρτυ βρωμούσαμε και οι δύο σαν το σάλι της Τζέσσικα Τάντυ στις 'Πράσινες Τηγανητές Τομάτες'.
Η Δευτέρα του Πάσχα κύλησε ήρεμα με τη διήγηση της κυρίας Πέππης για τα κατορθώματα του κανακάρη της. Ο γιός της κυρίας Πέππης, ο Γιαννάκης, είναι 16 χρονών, 1.85 ύψος και με σωματότυπο ταλιατέλας. Ο Γιαννάκης είναι ΕΜΟ: μαλλί φιξαρισμένο με Τάφτ για να αντέχει στα έντονα καιρικά φαινόμενα, κραγιοναρισμένα χείλη και μολυβένια ματάκια θλιμμένης μπαλαρίνας. Έχει και 4 σκουλαρίκια: δεξί φρύδι, μύτη, γλώσσα και στο πέος. Το τελευταίο το ανακάλυψε η κυρία Πέππη όταν σ' ένα πάρτι ο μικρός ήπιε ακόμα και το Σουπλίν και κατέληξε comatised στο Ασκληπιείο. Οι γιατροί την προειδοποίησαν για το θέαμα κι έτσι της ήρθε με το μαλακό η κεραμίδα.
Ο Γιαννάκης είναι καλό παιδί αλλά περνάει ταραχώδη εφηβεία: στο σχολείο οι καθηγητές τον έχουν στην μπούκα του κανονιού γιατί ανήκει σε gang που σαρώνει κυλικεία, αποδυτήρια και σάκες ενώ στο σπίτι όταν προσεύχεται παρακαλάει τον Θεό να χωρίσουν οι γονείς του για να χαρτζιλικώνεται από τον καθένα ξεχωριστά! Έχει κόψει το φαγητό και τρέφεται μόνο με κοτομπουκιές από τα Goodys που φροντίζει να έχει πάντα στο ταπεράκι του. Όπως την Κυριακή του Πάσχα, που όλοι ξεζούμιζαν του αρνιού το μεδούλι και ο Γιαννάκης καθόταν ήσυχος με το λαπτοπάκι του στην κουζίνα και τσιμπολογούσε νάγκετς. Σηκωνόταν μόνο κάθε 45 λεπτά, με όλη του την πραγμάτεια, κι εξαφανιζόταν για μισή ώρα. Επέστρεφε φανερά ανανεωμένος και πιο μπαφιασμένος από ποτέ. Αλλά όπως έλεγε και η κυρία Πέππη κακαρίζοντας: "... μικρός είναι, θα του περάσει". Μιά και καλή στις αγροτικές φυλακές της Κασσάνδρας.
Τρίτη του Πάσχα bits & bitches: * Το φαρμακείο του Γαλαξειδιού ετοιμάζει προέκταση και στη νέα πτέρυγα θα δώσει το όνομα της οικογένειας μας ** Τα ονόματα που θα δοθούν στα νέα μωρά των κατοίκων - μόνιμων και μη - είναι Δανάη, Φαίδρα, Μελίνα, Ιάσονας, Νεφέλη, Ιωακείμ. Αποχαιρέτα την Παγώνα που χάνεις *** Προσπάθησα να ξεκινήσω μια φήμη για ένα στοιχειωμένο σπίτι αλλά απέτυχα αν και είμαι σχεδόν σίγουρος πως φύτεψα τον σπόρο της αμφιβολίας **** Αν καθίσω έστω και 5 λεπτά παραπάνω στο "Happy Cloud" ίντερνετ καφέ θα παλουκώσω 12 ανήλικά που μοιάζουν με αποτυχημένο ανσάμπλ του So you think you can dance! ***** O καιρός είναι καλός. Δεν ξέρω βέβαια αν θα έλεγα το ίδιο αν είχα ξεχάσει το γούνινο παλτό μου και τα γούνινα σήλερς για τ' αυτάκια μου ****** Μαμά: "Σου είπε κανείς πόσο έχεις χαντρύνει, χοντρέ?" Νανάκος: "Ναι, αμέ! Η Μαρία και την κέρασα βάφλα με δυό μπάλες παρφέ!" ******* Ο Λέννυ έφαγε τόοοσο αρνί που στο τέλος του φορέσαμε κουδούνα.
Και του χρόνου!
