The Sheep (who stole Easter)

Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ καθόμουν αμέριμνος στο δωματιάκι μου στο Γαλαξείδι και διάβαζα το Διπλό Τηλέραμα. Ξαφνικά, χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν ο Πρόβατος που με ενημέρωσε πως την επομένη το μεσημέρι θα ερχόταν μαζί με το ρεμάλι για να φάμε μαζί το αρνί. "End of story, καλή Ανάσταση"!
Εμείς τη Κυριακή του Πάσχα είχαμε σκοπό να φάμε σούπα πεπονάκι γιατί ο Λένυ μας είχε γονατίσει το ψυγείο και επιπλέον, όλα μας τα λεφτά τα βάζουμε οικογενειακώς σε αμοιβαία κεφάλαια με αποτέλεσμα κάθε Πάσχα να τρώμε ό,τι έχει ξεμείνει στα ντουλάπια από το προηγούμενο καλοκαίρι (ή στο υπόγειο της γιαγιάς από τους Βαλκανικούς).
Το σπίτι μετατράπηκε αμέσως σε κέντρο επιχειρήσεων: ο Λένυ ανέλαβε να βουτήξει ένα αρνί από κάποια αυλή (η βασική οδηγία ήταν να το φέρει ψημμένο για να γλιτώσουμε και το ψήσιμο στο φούρνο), η αδελφή μου πήρε σβάρνα υπαίθριες ψησταριές και με γλοιώδη κοπλιμέντα του στυλ "το δικό σας είναι το πιο μεγάλο/ λιπαρό/ ζουμερό που έχουν δει οι φακοί επαφής μου" κατάφερε να μαζέψει 3,5 κιλά κοκορέτσι. Η μαμά μου βγήκε παγανιά στις γειτόνισσες και με διακριτικά πασχαλινό ύφος τις ρωτούσε "μήπως έχεις λίγο αλέυρι γιατί μου'σωσε η φαρίνα" κατάφερε να μαζέψει τα υλικά για ψωμί, τυρόπιτα, μπουρεκάκια με κιμά κι ένα ντιπ με ροκφόρ. Τέλος, εγώ πήρα το ποδήλατο και πήγα στην Ιτέα και έδινα ευχές πόρτα πόρτα. Μέχρι το μεσημεράκι είχα μαζέψει αυγά, κουλουράκια, ένα τσουρέκι και συναρμολόγησα μια τούρτα με 11 διαφορετικές γεύσεις! Η γιαγιά πήγε στη φίλη της, τη Γεωργία, και γύρισε με ένα σερβίτσιο αντίκα, τρεις πιατέλες και ένα ηλεκτρικό μαχαίρι. (Τώρα που το σκέφτομαι έχουν περάσει τρεις μέρες και η Γεωργία δεν έχει δώσει σημεία ζωής.Oh, well!)
Oι καλεσμένοι ήρθαν μια ώρα νωρίτερα. Ο Πρόβατος με ένα υπέροχο vintage καπέλο, προσωπικό δώρο της σχωρεμένης της Νταγιάνας από τις ιπποδρομίες του '94 και το ρεμάλι άνετος στο ρόλο του Ντόντι "δεν μιλάω πολύ/ αρνάκι άσπρο και παχύ όλος ο κόσμος μου εσύ". Ο Πρόβατος μετά από 47 μέρες νηστείας είχε έρθει αποφασισμένος να φάει μέχρι και τα δόντια του αρνιού. Όταν κόντευε πια να σκάσει, άρχισε να καθαρίζει τα δόντια του με τις κλιματόβεργες και να μας διηγείται τα της σχέσης του με το ρεμάλι: πως γνωρίστηκαν στο promo tour της Κέλλυς Κελεκίδου στη Δημητσάνα, όταν το ρεμάλι, ως νόμιμος εκπρόσωπος της Έφης Θώδης, πέταγε ντομάτες στη νεαρή αηδό. Η γιαγιά το βρήκε πολύ ρομαντικό, "σαν την Αλίκη και τον Παπαμιχαήλ στη "κόρη μου τη σοσιαλίστρια"", χάρηκε ο Πρόβατος, ξέρασε η αδελφή μου που τόση ώρα κάτω από το τραπέζι χούφτωνε τις 'κουδούνες' του. Ο Πρόβατος συνέχισε την υπέροχη ιστορία του ακόμα και την ώρα που η μαμά μου μεταφερόταν με ελικόπτερο στο "Λοιμωδών". Μας είπε για τον μεγάλο τους έρωτα, την καθημερινότητα τους και τον επικείμενο γάμο τους. Η γιαγιά αφού πλάνταξε από τη συγκίνηση ξεμονάχιασε τον Πρόβατο στο σπίτι της και του χάρισε μια παναγούλα, γαμήλιο δώρο σε περίπτωση που την έπιανε πλήξη και δεν παρεβρισκόταν στη τελετή.
Κατά τις 8 και αφού έφαγαν ακόμα και τις λιποδιαλυτικές κρέμες της αδελφής μου, οι καλεσμένοι κουτρουβαλιάστηκαν στο αυτοκίνητο και πήραν το δρόμο της επιστροφής. Τρεις μέρες μετά, η μητέρα ακόμα νοσηλεύεται -εκτός κινδύνου -, η αδελφή μου έπαψε να μου ζητά το τηλέφωνο του Πρόβατου, η γιαγιά μου στέλνει sms "χρυσό παιδί! μίλησε με τη τύχη του το ρεμάλι! Ούτε η Παπαρίζου με τον Τόνυ τέτοια ταίριασμα! Και στα δικά σου!", ο Λένυ αναρωτιέται "Που είναι το αρνί που έκλεψα? Οέο?". Πριν λίγο μου τηλεφώνησε και ο μπαμπάς μου: "Νανάκο μου, τι εννοούσε η μαμάκα τη Κυριακή που μου είπε πως είστε στο roof garden του Alexanders' και σουβλίζετε με τη 'Ευα Κουμαριανού?"!

Υ.Γ. Προβατάκο σ' ευχαριστώ πολύ, πάρα πολύ!