(Three) Kings & Queens

Ευτυχώς που δεν ζήτησε η αγαπημένη μου Fevis να συμμετάσχω στο παιχνίδι με τις κούπες γιατί δεν θα της ξαναμιλούσα! Αντίθετα, μου ζήτησε να αναφέρω 6 μπλόγκς που αγαπώ. Τα 6 πιο αγαπημένα από αυτά που έχω στα δεξιά της σελίδας. Η αλήθεια είναι πως είμαι λίγο κλασσικός στις επιλογές μου. Τα περισσοτέρα μπλόγκς που διαβάζω φανατικά, είναι τα πρώτα μπλόγκς που διάβαζα όταν ξεκίνησα αυτή τη σελίδα.
Ας πούμε, πως γίνεται να μην διαβάζω την Κουρούνα? Πως γίνεται να μην διαβάζουν όλοι την Κουρούνα? To μπλόγκ της Γιάννας όταν ξεκίνησα να γράφω εδώ ήταν σαν την σοκολάτα: η πρώτη αγάπη. Κυρίως γιατί αντικατοπτρίζει τη ζωή έτσι όπως ακριβώς είναι: κωμική, τρυφερή, σκληρή, αναπάντεχη. Γεμάτη στυλ δεν θα σε κερδίσει τόσο το ύφος του λόγου της αλλά κυρίως θα σε συγκινήσει η αλήθεια που ζει ανάμεσα σας.
Δεν καταλαβαίνω, επίσης, πώς γίνεται να μην διαβάζουν όλοι τον iblog? Πώς ζεις χωρίς να έχεις διαβάσει τα "Υπέρογκα Κλάσματα"?! Δεν θα πω περισσότερα γι' αυτόν τον υπέροχο μικρούλη. Μια βόλτα μόνο θα σε πείσει πως το μέλλον μας βρίσκεται σε πολύ αισιόδοξα και απίθανα ταλαντούχα χέρια.
Είναι ευχή και κατάρα που ο Σάκος με τα μπιφτέκια γράφει στην ελληνική γλώσσα. Αυτό το μπλόγκ θα έστελνε τον Perez Hilton στο καλάθι της τουαλέτας μέσα σε μία μέρα - και πολύ σου λέω. Η παγκόσμια σόου μπίζ έτσι όπως δεν την βλέπετε στον εγχώριο Τύπο και, κυρίως, τόσο μοναδικά σχολιασμένη που αν την είχαν ανακαλύψει οι ντόπιοι πανελίστες θα κοκκίνιζαν για την (έτσι κι αλλιώς) κατάντια τους και θα εξαφανίζονταν από προσώπου γης... για πάντα! Δεν θα πιστεύεις αυτά που θα διαβάσεις!
Από τα κλασσικά μπλόγκς που δεν μπορώ να ξεπεράσω είναι αυτό του Νικόλα Σκούρα. Μου αρέσει ο Νικόλας γιατί όταν τον γνώρισα και από κόντα κατάλαβα πως αυτό που φαίνεται στο μπλόγκ του δεν αλλοιώνει κανένα κομμάτι του εαυτού του. Μου αρέσει γιατί γράφει με χιούμορ, θυμό, προβληματισμό, εντιμότητα και τρομερή αξιοπρέπεια. Βάζει, βέβαια, μερικά βιντεάκια από τις καταδύσεις που είναι λίγο τρομαχτικά αλλά ... κανείς δεν είναι τέλειος!
Σε παρόμοιο μοτίβο με του Νικόλα (αν και ελαφρώς πιο σοβαρό) είναι το μπλόγκ του Alex A. Αγαπώ αυτό το μπλόγκ για την εξαιρετική ισορροπία του Αlex και πάνω απ' όλα την αξιοπρέπεια του. Ένα πολύ ανθρώπινο και ξεκάθαρο ιστολόγιο, χωρίς απωθημένα, χωρίς ενοχές που σε κάνει να ζηλεύεις την αρμονία που έχουν καταφέρει μερικοί άνθρωποι ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα τους. Ιδίως όταν είσαι με μια βαλίτσα στο χέρι!
Για το τέλος άφησα την Wonder Woman της ελληνικής μπλογκόσφαιρας, το Βατραχοκόριτσο. Αν είσαι της λογικής "σκέφτομαι και γράφω" καλύτερα να το αποφύγεις γιατί είναι τόσο χειμμαρώδες και σκληρά ειλικρινές που θα το μισήσεις. Αν είσαι γυναίκα, βέβαια, βλέποντας την Κατερίνα θα το μισήσεις πιο εύκολα. Απ' όλα όσα ανέφερα, με μεγάλη διαφορά το μπλογκ της Βατράχος είναι η γροθιά στο στομάχι.

Υ.Γ. Δεν διαβάζω σε καμία περίπτωση μπλόγκ εμμηνοπαυσικά μπλόγκς γυναικών που παίζουν μόνες τους όλες τις περσόνες του Sex & the city...οn heavy drugs.
Δεν διαβάζω μπλόγκς που δεν έχουν τόνους γιατί κουράζονται τα μάτια μου.
Δεν διαβάζω τα γκέϊ μπλόγκς που είναι ακριβώς όπως τα προαναφερθέντα εμμηνοπαυσικά αλλά στο πιο πλούσιο (και πολύ πιο κακόγουστο) καθώς βλέπεις δεκάδες κώλους και πορνοφωτογραφίες να πλαισιώνουν μια ατελείωτη εμμονή.
Αποφεύγω να διαβάζω μπλόγκς παιδιών που είναι μεταξύ 16-18 χρονών γιατί έχουν ακόμα τις σχολικές καταβολές του Καργάκου και μιλάνε όπως οι έφηβοι στη Βουλή (που μιλάνε όπως οι σιτεμένοι στη Βουλή - μπέρδεμα όπως καταλαβαίνεις).