"Ποτάμι κίτρινο σκίνο βαρύ
χλωμό τριαντάφυλλο
σε ξένο φράχτη
Ποιά γνώμη του 'λεγε να προχωρεί
αυτός που ανάσαινε
πριν γίνει στάχτη"
χλωμό τριαντάφυλλο
σε ξένο φράχτη
Ποιά γνώμη του 'λεγε να προχωρεί
αυτός που ανάσαινε
πριν γίνει στάχτη"
Εκεί που όλοι αναζητούν μιά εικόνα για να ζωγραφίσει χίλιες λέξεις, κάποιοι άνθρωποι χρησιμοποιούν λίγες μόνο λέξεις για να τραβήξουν χίλιες φωτογραφίες.
(Με τη φωνή της Δήμητρας Γαλάνη εδώ)
7 σχόλια:
the best by far! όμως:
" η ζωή μαζί σου
ζωή σαν μικρογραφία.
Σύντομο κεφάλαιο της ύπαρξης σου
Σημαδικό.
Μια στιγμή.
Δυνατή σαν κόκκος άμμου
ικανή να σε κάνει να πονάς.
Κενές υποσχέσεις σε πακέτα τσιγάρων.
Και το κουτί χαμένο".
(πάρτο από την θετική του πλευρά)
καλημέρα
vassilis
:*)
όταν βλέπω κάτι τέτοια αποσπάσματα η κανα "προσκήνιο", τα παίρνω στην κράνα με όλες αυτές τις ατελείωτες μλκιες για ατελείωτες ώρες που παίζουν τα κανάλια.
και ξέρεις, αν και είναι πολύ γνωστή η λίνα, δεν έχει αναγνωριστεί όπως της αξίζει.
μελετημένες όλες οι λέξεις, πολύ deep για την κούτρα μου.
αλλά την σκεπάζουν οι βασιλικοί στη γλάστρα και στο στόμα δυόσμος και φρύδια γεφύρια και όλες οι άλλες οι ντεμέκ έντεχνες μλκιες
καλημέρα
εδώ και καιρό το έλεγα ότι η "ανάσα η τέχνη..." είναι ένας από τους τρεις καλύτερους δίσκους στα ελληνικά, οι άλλοι δύο είναι το "μαμά γερνάω" και το "ανθρώπων έργα", η κυρία Νικολακοπούλου είναι ότι καλύτερο έγινε (στα ελληνικά)όσο ζούσα μέχρι τώρα
κραουνάκης νικολακοπούλου ήταν οτι καλύτερο συνέβη στην ελληνική μουσική μετά τον χατζιδάκι.
Δυστιχώς ακόμη δεν έχει έρθει το καινούργιο.
εκτός εαν το καινούργιο είναι ο Χατζηγιάννης οπότε τρομάζω, και μένω γραφικός στο παρελθόν σαν ψηφοφόρος του ΚΚΕ
Phoinix, πολύ θα ήθελα να σου πω ότι υπήρχουν νέα μεγάλα ταλέντα αλλά και μόνο που τα σκέφτομαι βαριέμαι. Πολύ.
"...κι εγώ σε ποντάρω, κι ύστερα πάω πάσο...σ'ένα καρέ τυφλό..."...άψογη η Λίνα αλλά το "Πρωινό τσιγάρο" παιδιά νομίζω πως είναι από τα καλύτερα κομμάτια της ελληνικής δισκογραφίας...
Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα συγκηνητικά αλλά ακόμη γελάω με το κάτω πόστ!
Δημοσίευση σχολίου