Τρίτη, Νοεμβρίου 27, 2007

Μια βραδυά στο Day-Spa


Xθες το βράδυ, πήγα και μάζεψα το παιδί από τον παιδικό σταθμό (στο ρόλο του παιδικού σταθμού, οι γονείς μου) και πριν γυρίσουμε σπίτι τον πήγα μια μικρή βόλτα. Είχε ωραία βραδυά και παρ' ότι ήμουν ζαλωμένος με τσάντες, παρατσάντες και κομπούτερ ήθελα να περπατήσουμε λιγάκι.
Κατηφορίζοντας στη Ζαννή, λίγα μέτρα απέναντι από το κονάκι μου είχε κόσμο μαζεμένο. Περίπου 50 - 60 άτομα στο δρόμο και το πεζοδρόμιο. Το χοντρό άρχισε να τρέχει και όπως πλησίαζα τον είδα που είχε φρενάρει μπροστά από ένα τραπέζι με μεζέδες.
Αpparently, χθες το βράδυ ήταν τα εγκαίνια ενός "Spa". Για να σου δώσω να καταλάβεις, μιλάμε για συνοικιακό 'spa' στο ισόγειο μιας μονοκατοικίας, μεσοτοιχία με το ballroom των Ιεχωβάδων. Το 'spa' χτίστηκε κυριολεκτικά εν μία νυκτί καθώς το σαββατόβραδο ακόμα έβαφαν.
Φθάνοντας, λοιπόν, απέξω και όσο προσπαθούσα να ξεβιδώσω το κοιλιόδουλο τετράποδο από τον μπουφέ, είδα την αδελφή μου η οποία είχε βγει μέχρι το περίπτερο και είπε να σταματήσει για ένα σουβλάκι καλαμάκι. "Θα κάτσω εγώ με τον Λέννυ. Πήγαινε μέσα να το δεις, είναι πολύ ωραίο!"

Ήταν από αυτές τις στιγμές που το μάτι σου αδειάζει, τα άκρα σου παραλύουν και ένας τεράστιος μαγνήτης της εταιρείας "Koulemanson Ltd" σε τραβάει κατά πάνω του.

Καταρχάς, να σας πω ότι όση ώρα περπατούσαμε στο δρόμο ακούγαμε από κάπου ένα τραγούδι του Πλούταρχου. Φαντάζομαι πως ήδη καταλάβατε ότι η πηγή του Πλούταρχου ήταν τα εγκαίνια. Το twist όμως ήταν άλλο: η ζωντανή ορχήστρα! Ένα μπουζούκι, ένα αρμόνιο και ένας (όρθιος) τραγουδιστής που όταν μπήκα στο ναό της μάλαξης ερμήνευε το "Θα σου φύγω και θα κλαις".
Ο χώρος ήταν περίπου 70 τετραγωνικά. Ίσως 73. Με δυό μεγάλα συντριβάνια. Και πολύ χρυσό χρώμα. Παντού χρυσό χρώμα. Λες και ήσουν στο 'Ρομίλντα' με 12 μποφώρ και μοναδικό επιβάτη τον Μίδα. Χρυσές ταπετσαρίες, χρυσά συντριβάνια, χρυσά πολύφωτα.
Μπαίνω στο ένα δωμάτιο, 2-3 άνθρωποι γύρω από μια ξαπλώστρα. Μπαίνω στο δεύτερο, μια κοπέλα, δυό μίνι πολυθρόνες κι ανάμεσα τους ένα λεκανάκι (πράσινο με χρυσά flashes). Mου χαμογελάει η στριμωγμένη κοπελίτσα και με πλησιάζει με ένα μπόλ. "Πάρτε ένα δωράκι" μου λέει και μου προτείνει το μπόλ που ξεχείλιζε από χρυσά χαρτάκια. Τραβάω ένα, το ανοίγω και διαβάζω 'Σχήμα φρυδιών'. "Κερδίσατε μια περιποίηση φρυδιών" μου λέει η χαμογελαστή κοπελίτσα. "Να τραβήξω ένα άλλο γιατί φρύδια έκανα χτες στον Hondos?" τη ρωτάω. Η κοπελίτσα δεν εκτίμησε το αστείο -και λογικό αφού η μιά πολυθρονίτσα την πίεζε στη σπλήνα- αλλά μου έδωσε άλλη μια ευκαιρία. Ξανατραβάω και ξαναδιαβάζω 'Σχήμα φρυδιών'. "Ε, δεν πειράζει" μου λέει "κοπέλα δεν έχετε να της το χαρίσετε?". "Είχα αλλά πέθανε. Από την κηδεία της έρχομαι. Να τραβήξω ένα τελευταίο?" της λέω αστειεύομενος ξανά. Είμαι βέβαιος πως με σιχάθηκε από τα βάθη του ινστιστούτου Πρίνου αλλά με άφησε να τραβήξω για τρίτη και φαρμακερή φορά. Μόλις ξαναδιαβάζω στο χαρτί 'Σχήμα φρυδιών' της το βάζω στην τσέπη και της λέω "Άσε κοπελιά καλές δουλειές γιατί αν μείνω παραπάνω με βλέπω να φεύγω 'Μις με το ζόρι'. "Στα δεξιά και κάτω έχουμε τις εγκαταστάσεις αναζωογόνησης πόρων" μου διαφήμισε κατά την έξοδο μου.
Για κάποιο λόγο αυτός ο σιδηρόδρομος "εγκαταστάσεις- αναζωογόνησης -πόρων" μέσα στο δικό μου μυαλό μεταφράστηκε σε "εργαστήριο -παράνομων -πειραμάτων- για- την- πάταξη -της- βαρύτητας". Και ξαναμαγνητίστηκα.
Στα δεξιά μου υπήρχαν σκάλες αλλά μιά άλλη κοπέλα του προσωπικού μου είπε πως μπορώ να πάρω το ασανσέρ. Επειδή ήμουν ακόμα ζωσμένος σαν το γαϊδούρι και δεν ήξερα σε τί βάθος είχαν σκάψει για να πραγματοποιήσουν τα φρικιαστικά πειράματα τους, αποφάσισα να πάρω το ασανσέρ.
Και το καλώ.
Και έρχεται.
Και ανοίγει η πόρτα.
Και συνειδητοποιώ πως στο σπίτι έχω ένα ταψί για γεμιστά στο διπλάσιο μέγεθος.
Μόλις μπήκα -γιατί ντράπηκα αφού η κοπέλα της εξυπηρέτησης στεκόταν ακριβώς δίπλα μου - κατάλαβα πως θα είμαι στο φέρετρο αν ο τελετάρχης τσιγγουνευτεί τη λάκα και με στριμώξει με το ζόρι. Να σημειώσω πως δεν είμαι κλειστοφοβικός αλλά για μερικά ατελείωτα δευτερόλεπτα έχασα 2,5 κιλά ιδρώτα από τον φόβο πως αυτό το ασανσέρ που έμοιαζε με ψυγείο ανορεξικού εργένη θα γινόταν η τελευταία μου κατοικία.
Ευτυχώς, η κάθοδος στον Άδη ήταν πιο σύντομη απ' όσο περίμενα. Άνοιξα την πόρτα και πετάχτηκα έξω. Στο ρόλο του 'πετάχτηκα' σκέψου το ' έπεσα- με- τα μούτρα- πάνω- στον -τοίχο -που -απείχε -3 -εκατοστά -από -το -άνοιγμα -της -πόρτας'.
Με μεγάλη μου απογοήτευση, αντί για μυστικό κυβερνητικό εργαστήριο αντίκρυσα ένα ξύλινο δωμάτιο στο μέγεθος W.C. για ανήλικα χόμπιτ. "Καλωσήρθατε στη σάουνα μας" μου λέει μια άλλη κοπελίτσα. "Με συγχωρείτε, κιόλας, αλλά αυτό είναι σαν θέση λεωφορείου" παρατήρησα. "Α, μην το βλέπετε μικρό. Χωράει μέχρι και 3 άτομα" μου χαμογέλασε η δεσποινίς. "Εσείς ξέρετε καλύτερα" της απάντησα αλλά στην πραγματικότητα σκεφτόμουν πως χωράει άνετα ένας σκελετός και άλλοι δυο έξω από το καμαράκι να κρατάνε τον κουβά με τα καυτά βότσαλα. Αλλά δεν ήθελα να γίνω αγενής. Πήρα τα κομμάτια κι άρχισα το ταξίδι για την επιφάνεια της Γης. Από τις σκάλες.

Όταν αναδύθηκα ξανά στον πρώτο όροφο (στο ρόλο του πρώτου, το ισόγειο), ο τραγουδιστής ερμήνευε το "Τώρα κλαις, γιατί κλαις". Η αδελφή μου είχε φύγει και ο Λέννυ με περίμενε μασουλώντας κάτι που έμοιαζε με πιροσκί. Τον κόιταξα λίγο έτσι που κουνούσε την ουρά του από χαρά μόλις με είδε και τότε συνειδητοποίησα πως τα φρύδια του είναι αφύσικα πυκνά για σκύλο. What if...

37 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΜΗ! Μη σου μπουν τίποτα ιδέες και το κάνεις το παιδί σαν το Μπούκερ!
Η περιγραφή του ασανσέρ μου έφερε κρύο ιδρώτα στις παλάμες. Δεν κάνω πλάκα, οι στενοί χώροι είναι ο εφιάλτης μου και με αυτά που διάβασα με έπιασε ταχυπαλμία...

Ανώνυμος είπε...

τς, τς, θα μπορούσε να είναι και περιποίηση μπικίνι το δώρο...

επίσης, είχανε όλα αυτά τα παχυντικά απ' έξω και μέσα θέλουν να σε κάνουν σκιάχτρο? κλασική πρακτική.

να αφήνεις το παιδί να τρώει, είναι στην ανάπτυξη.


irrelevant

υ.γ. εσύ δεν έφαγες τίποτα? ήταν ποιότητα Πλαστικά Κρήτης-Αlumil Ε.Π.Ε?

An-Lu είπε...

Έπρεπε να ακολουθήσεις το παράδειγμα του παιδιού! Γιούργια στο ντορβά με τα κουλούρια (σόρυ, τα πιροσκί!)
;-)

Ανώνυμος είπε...

ΠωΠω ... θα πρέπει να SPAστηκες πολυ ... SPAραγγια ειχε ο μπουφές τουλάχιστον; Δεδομενου δε του μεγεθους και της χρυσης διακοσμησης μηπως ειναι προϊον αντιπεριSPAσμου; Δηλαδη αντι για SPA να ειναι η τουαλετα κανενος Αραβα πριγκηπα που μετακομιζει στην αθηνα και μεταφερουν το παλατι του με δόσεις; Αμ το ζωντανο; τι περασε κι αυτό ... SPAραξε η καρδιά μου !!!!

Loucretia είπε...

Δασκαλε, να διοργανωσεις μια εκπαιδευτικη εκδρομη για τη ταξη σου σ' αυτο το ΘΕΙΚΟ SPA!(και να επιστρεψουμε ολοι με φρυδια αλα Μαρλεν Ντητριχ)
Αντε γιατι θα σε καταγγειλω στο Υπουργειο Παιδειας, τοσους μηνες ουτε μια εκδρομη δεν μας πηγες :-ΡΡΡΡ

philos είπε...

Απολαυστικότατος όπως πάντα! Ακόμη γελάω με τις περιγραφές σου!
Ήταν και το θέμα αβανταδόρικο!

georgethebeast είπε...

antero den mou emeine!!!

Ανώνυμος είπε...

Εμ, κι εσένα την τραβούσε ο οργανισμός σου την ταλαιπωρία.....Αφού άκουσες απ'έξω τη μουσική κι αφού είδες στο μπάσιμο τα πάντα να χρυσαφίζουν, τί τό΄θελες να πας και παραμέσα;...:))

nanakos είπε...

Λουκρητία, μη νοιάζεσαι! κανονίζω με μια κλείστρα του Star να σας πάω Χριστουγεννιάτικη εκδρομή στα στούντιο της Άννας Δρούζα! Για πενθήμερη θα σας πάω στον Καμπούρη!

Phile & Νιόβη, νομίζω πως ζηλεύετε το κουλεμανσόν κάρμα μου!

Costademon, καλώς όρισες στη γειτονιά!

Αλλοτριωμένη δικηγορίνα, ο λόγος σου με προβλημάτισε: ποιό είναι το παιδί του Μπούκερ?

Angela & Irrelevant, το παιδί είναι μεν στην ανάπτυξη αλλά βλέπω και την Μαρία την Άσκημη που είναι πέντε κόκκαλα και νιώθω τύψεις! Και όχι δεν έφαγα απολύτως τίποτε!

Ανώνυμος είπε...

Χμ, χμ. Το παιδί είναι ο Λέννυ. Ο Μπούκερ είναι ο πρώην αστυνομικός που αυτομόλησε από το 21 Jump Street (νομίζω ο ηθοποιός λεγόταν Ρίτσαρντ Γκριέγκο) για να κάνει δικό του σήριαλ και είχε κάτι κακοβγαλμένα φρύδια.
Όταν βλέπω άντρα με βγαλμένα φρύδια, στο Μπούκερ πάει το μυαλό μου!

kangerlussuaq είπε...

Δάσκαλε, φαντάσου τώρα ένα σκηνικό: οι κυρίες από τη μεσοτοιχία έρχονται και χτυπούν την πόρτα, με τη "Σκοπιά" και το "Ξύπνα!" ανά χείρας, για να πουν τα "Καλά Νέα" στις πελάτισσες, οι οποίες εκείνη την ώρα κάνουν brazilian wax... φοβερό;

Το φαινόμενο θα ονομάζεται "Μάρτυρες του Κουλεμανσόν"

Ανώνυμος είπε...

αναμενω εναγωνιως φωτο του Λεννυ μετα την περιποιηση φρυδιων. Με το καταλληλο σχημα, αλλωστε, μπορει να φαινεται και πιο αδυνατος, το μακιγιαζ κανει θααααυματα! (και πολυ ζηλεψα τις εκδρομες που θα πας τους μαθητες σου, σνιφ κλαψ λυγμ!)

nanakos είπε...

Μην κλαίς, Donnabella! Είστε όλοι μαθητές μου! Κουβέρτα είναι η μάθηση και όλους τους σκεπάζει!!

Kanger...κλπ, δεν θες να σου δθηγηθώ την ανεκδιήγητη γκάφα μου με τη Σκοπιά και το Ξύπνα σ' ένα χριστουγεννιάτικο τραπέζι! Ειλικρινά δεν θες γιατί θα κρυφτείς κάτω από το τραπέζι από τη ντροπή!

Parsifal είπε...

Σήμερα ήταν μια απο αυτές τις μερες που πιστεύεις οτι τίποτε δεν μπορεί να σου φτιάξει το κέφι. Ήταν. Δεν είναι πια...Φχαρστώ.

Alex A. είπε...

Τώρα τι σχέση έχει το "spa" (δηλ. Sanitas Per Aquam λατινιστί) των πραγματικών ίαματικών πηγών με τα ινστιτούτα αισθητικής μικρού ή μεγαλύτερου μεγέθους είναι κάτι που δεν θα καταλάβω ποτέ...

Θεός όπως πάντα στην περιγραφή!

Ανώνυμος είπε...

Ναι ρε πούστη...κάτι τέτοιες μέρες, μια βόλτα από εδώ είναι πραγματικά σαν φάρμακο, έχει δίκιο ο/η παρσιφάλ.

Να είσαι πάντα καλά ρε φίλε.

BLUEPRINTS είπε...

αντί να χαίρεσαι με την αναβάθμιση της περιοχής σου γκρινιάζεις κι από πάνω... (επίσης απορία 1: όλοι οι κλήροι ήταν "περιποίηση φρυδιών;" απορία 2: το κλειστοφοβικό ασανσέρ ήταν επίσης χρυσό;)

Tanila είπε...

MΠΡΑΒΟ!
ΤΕΛΕΙΑ!
Τυχερέ Νανάκο!
ΚΑΙ δίπλα σου ΚΑΙ χλιδάτο ΚΑΙ "ζεστό".
ΚΑΙ περιποίηση φρυδιών, ΚΑΙ σάουνα.
Μη σε απασχολεί το μικρό μέγεθος της σάουνας, θα είσαι λίγο στριμωγμένα στην αρχή, αλλά μόλις αδυνατίσεις θα χωράς μια χαρά.
Εμένα το καλύτερό μου είναι όταν με πλησιάζουν κοριτσάκια στο δρόμο να μου προσφέρουν δωρεάν αδυνάτισμα (σ.σ. είμαι 45 κιλά) ή όταν με παίρνουν τηλέφωνα για πιστωτικές ή δάνεια (από άλλη τράπεζα από αυτή που δουλεύω).

Ανώνυμος είπε...

Τανίλα, εμένα μου είχαν προτείνει πρόγραμμα αδυνατίσματος και σύσφιγξης όταν ήμουν οχτώ (8) μηνών έγκυος. Μάλλον νόμιζαν ότι επρόκειτο για μπυροκοιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Νανάκο μας τόσο καιρό σε διαβάζω κι ακόμη δεν έχω καταλάβει τί ακριβώς είναι το "κουλεμανσόν". Αν έχεις την καλοσύνη δώσε μου επεξήγηση και ετυμολογία. Μερσί.

Ανώνυμος είπε...

Tί μού'πες τώρα Νανάκο μου;
(βοηθάτε και σεις ρε παιδιά....αυτό το..κουλεμανσόν..βρισίδι είναι;)
Δεν το ...."αντελήβην" η γυναίκα το ξενικό...

kanataki είπε...

εγώ στην θέση σου θα μουν ευγνώμων

υγ αλλά τέτοια συναισθήματα απαιτούν ευγένεια ψυχής...


η γεροντογοργόνα του θερμαικού

Ανώνυμος είπε...

καλά πήγεσ και έκανεσ φρύδια στο Hondos? δεν ντρέπεσε? Καλατράβα (τόξα ολυμπιακού σταδίου) και εσύ? ΑΙΣΧΟΣ!
vassilis

Ανώνυμος είπε...

Gia mia akomi fora, klino to goni kai xamilono to kefali gia tis prepouses times......
Ayta oute sto o filos mas o apogonos ton Ork de tha to skeftotan.....
Prepei na diorganothei koulemanson vradia sti plateia me ton naftiko me to tentomeno xeri na koitaei tin ekklisia kai oxi tin thalassa....Gia na entrifisoume akoma pio poli........

Ek Thessalonikis

B.

nanakos είπε...

Blueprints, δεν θυμάμαι τί χρώμα ήταν το ασανσέρ γιατί εκείνη τη στιγμή έδινα αγώνα επιβίωσης. Πάντως τα ίδια χαρτάκια τράβηξαν και η αδελφή μου και μία γνωστή της.

Νιόβη Και Ανώνυμε, θα πρέπει να ανατρέξετε στα πρώτα μαθήματα Κουλεμανσόν που ξεκίνησαν πέρυσι. Εκεί 8α τα βρείτε όλα.

Βασσίλη, ' ΑΙΣΚΟΣ ' είναι το σωστό!

Τάπερ-Ντόνα, τώρα που ανέφερες την 'ευγένεια ψυχής' θυμήθηκα πως βρήκα το καμμένο κέρινο ομοίωμα της Χρουσαλά που μου είχες δανείσει. Θα το πάω κι αυτό στην αδελφή σου.

Αλλοτριωμένη, εγώ δυστυχώς είχα κάνει το αντίστροφο: είχα ρωτήσει μια μπυροκοιλιά πότε θα γεννήσει! Το χειρότερο είναι πως το 4 μηνών παιδάκι της ήταν δίπλα στο καρότσι.

Ντανίλα...ξέρεις! Ο Λέννυ είναι 52 κιλά! And i rest my case!

nanakos είπε...

Κι έτσι έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολύ καιρό, φίλε Β. από την ερωτική Θεσσαλονίκη. Όπως επίσης να μεταφερθεί και το εν αποστρατεία συντριβάνι της κάτω πλατείας έξω από τη οικία μου στη Ναυάρχου Αγγελή και να φωταγωγηθεί εκ νέου.

Ευχαριστώ και αναμένω.

patsiouri είπε...

Μία φορά προσπαθούσα να ξεφορτωθώ μια από δαυτες και της είπα πως δέν έχω φράγκο για περιποιήσεις αφού μαζεύω χρήματα για το μεταπτυχιακό μου...
"Με τέτοιο πρόσωπο τί να τις κάνετε τις σπουδές???"μου απάντησε!

Tanila κουράγιο συντρόφισσα, κι εγώ ήμουν 47 και εσχάτως 43-44...που θα μας πάει, θα κάνουμε μάθημα με το μαίτρ Λέννυ!

Ανώνυμος είπε...

Πρίν λίγες ώρες ένας cyber friend μου "σύστησε" το blog σου.

"Οχ όχι άλλο ένα ακόμη gay blog" είπα ανοίγοντας τη σελίδα.

Μετά όμως κάθισα και διάβασα μονοκοπανιά όλα τα ημερολόγια χωρισμένων ακούγοντας over and over το "Luka" (έβαλα το Media Player στο repeat)και γέλασα μέχρι δακρύων.

Thanks dude!!!

YO!Reeka's είπε...

θα πας τον Λέννυ για φρύδια;;;θα σε καταγγείλω στη φιλοζωική και στην τατιάνα!!

Idάκι είπε...

Κι αν δεν αντέξει το παιδί στη μέση και καταλήξει σαν τον Τζόι στο αλήστου μνήμης επεισόδιο που ετοιμαζοταν για μια οντισιόν, και τον πήρε χαμπάρι ο Τσάντλερ με το μισό φρύδι; Άσε που δεν θα γυρνάει πίσω για το υπόλοιπο!!

Το ασανσέρ μου θύμισε τα 2 αδελφάκια του στο ξενοδοχείο που μέναμε στην Ισπανία το καλοκαίρι. Ήταν τραπέζιο σα φόρμα για κέικ. Μπαίναμε ένας ένας καβάλα στη βαλιτσούλα του και βγαίναμε σαν περιπτεράδες.

Τέλος ξεράθηκα με τη Ρομίλντα :)

Idάκι είπε...

συγνώμην - εννοούσα σαν περιπτεράδες με σύγκαμα.Φιλιά!

fevis είπε...

Να αφήσεις τα φρύδια του παιδιού ήσυχα... Άντε πια... Το πολύ που θα δεχτούμε (ο Λένυ και εγώ) είναι να πάει να κάνει μια σάουνα να ζωηρέψει λίγο το τρίχωμα... Nothing more...

Ανώνυμος είπε...

Καλέ κι εγώ πέρασα από κει την ώρα των εγκαινίων! Γύριζα από το pilates αλλά δεν μπήκα να το δω όπως καταλαβαίνεις και δεν έφαγα και σουβλάκι(κακώς τώρα που το σκέφτομαι). Όντως σε μια νύχτα χτίστηκε, τη μια ήταν γιαπί, την άλλη χίλιες και μια νύχτες(μα χρυσοί τοίχοι?Μπλιαχ). Μια απορία μόνο: τί το φτιάξανε στη γειτονιά μας καλέ τούτο δω? Ποιός πιστεύουν ότι θα πάει?Η γιαγιά με τα μπικουτί μετά τη λαϊκή της Τρίτης?

P/S: Έμαθα ότι σου περισσέυει μια περιποίηση φρυδιών καλέ μου γείτονα... :-Ρ

virginia Diakaki είπε...

m poso kitch pia??? san installation akougetai

Ανώνυμος είπε...

αγαπημένε μου!!!!!
(σήμερα την είδα θαυμαστικό)
ΑΙΣΚΟΣ είναι για σένα που πιστεύεις οτι η λέξη κουλεμανσόν είναι καλή. εγώ όμως αναλύοντας την λέξη στα δύο συνθετικά ΚΟΥΛΕ= κουλά και μανσόν από το γαλλικό, ανακαλύπτω ότι είναι μια κακιά λέξη που δεν μπορω από εδώ να την εξηγήσω για τί δεν κάνει. άρα για μένα είναι ΑΙΣΧΟΣ!!!!!!!
(είπαμε την είδα θαυμαστικό σήμερα)
Vassilis

nanakos είπε...

Ναστάζια, δεν έχω καταλάβει γιατί δεν έχεις συνοδεύσει ακόμα εμένα και τον λέννυ σε προμενάντ! Γιατί? Γιατί?

Fevis, το τρίχωμα μας είναι πάντα γυαλιστερο κι αφράτο γιατί τρώμε λάδι (κάθε βράδυ), αυγά και παίρνουμε τις βιταμίνες μας. Γενικά είμαστε σαν ζωντανά λούτρινα!

Βασσίλη, να ανατρέξεις στα πρώτα μας μαθήματα για να διδαχθείς την αληθινή σημασία των όρων. "Δεν κατακτάται η γνώση μέσα από τα λεξικά"!!

Μahler76, ελπίζω να κατάλαβες πως εδώ δεν είναι απλά "άλλο ένα γκέϊ μπλόγκ". Μόνο και μόνο γιατί κάθε είδους ταυτότητα -όχι μόνο η δική μου- δεν είναι πρόσχημα αλλά πραγματικότητα.

Ιdάκι, έχεις δίκιο! "Αnd goodevening to you... Ashley Judd!" axxaxaxaxa

Katerina Kaskantiri είπε...

Ονομάζομαι Κατερίνα Κασκαντίρη και είμαι δευτεροετής φοιτήτρια της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είμαι μόνιμο μέλος της Χρυσής Αυγής (Πυρήνας Κορίνθου), καθώς από Κόρινθο κατάγεται και διαμένει η οικογένειά μου που άλλωστε κατέχει τους Αλευρόμυλους Μάρρα. Θέλω να καταγγείλω τις διώξεις που υφίσταται η Χρυσή Αυγή, το μοναδικό αυθεντικό εθνικιστικό κίνημα από το σιωνιστικό αριστερό παρακράτος του Σαμαρά, συνεπικουρούμενο από μπάτσους & δικαστές. Προσπαθούν να φιμώσουν την φωνή της αλήθειας και να μολύνουν την Ελλάδα με τα αλλοδαπά λαθρο-ορκ, τους ανώμαλους ομοφυλόφιλους και τα υπόλοιπα όργανα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης (αναρχοκομμουνιστικοαριστερά σκουπίδια). Δεν θα τους περάσει! Ψηφίζουμε όλοι Χρυσή Αυγή.