1 Σεπτεμβρίου

Aγαπημένοι φίλοι από τα χιονισμένα αναχώματα της μπλογκόσφαιρας.

Σε 'σένα μιλάω (σχεδόν) τίμιε βιοπαλαιστή, που σε πληρώνει ο Κωτσόβολος για να δουλεύεις κι εσύ κάθεσαι και σπέρνεις σχόλια στα απανταχού πόστς όπως ο έσπερνε 'ξώγαμα ο Έρικ Φόρεστερ: τέρμα η ανυπομονησία σου! Τέρμα η προσμονή, το άγχος και η καούρα. Από σήμερα πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη το τιμημένο ετούτο ιστολόγιο στρώνει ξανά τα τραπεζομάντηλα για να σε υποδεχτεί στο τσιμπούσι του. Γιατί εδώ χάμου, δίκαιο είναι το δίκιο του πεινάλα!
Οι διακοπές μας τελείωσαν κι επαναπατριστήκαμε , εγώ και το παχουλοχνουδωτό σκυλί μου! Επιστρέψαμε για να πούμε όλα αυτά που δεν σώσαμε την προηγούμενη σεζόν και να πιάσουμε το αγαπημένο μας κουλεμανσόν από εκεί που το αφήσαμε. Ξέρω πόσο πολύ σου λείψαμε και λυπάμαι που δεν μπορώ να πω το ίδιο αλλά ξέρεις πως είναι αυτά τα πράματα!
Από μια σύντομη ματιά, είδα νέα προσώπατα στο μαντρί αλλά δεν πρόλαβα να τα διαβάσω γιατί η ψυχοθεραπεύτρια Λιάνα απαγορεύει αυστηρά το μπλόγκινγκ την περίοδο των διακοπών. Τώρα θα μου πεις μου απαγορεύει και την Πέγκυ Ζήνα αλλά θα σου απαντήσω πως σ' αυτή τη ζωή δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα! Επίσης, για λίγες μέρες δεν θα έχουμε μουσικές για τεχνικούς λόγους! Ευτυχώς να λέτε δηλαδή γιατί ήμουν έτοιμος να βάλω πρώτο τραγούδι το "Summer kisses, winter tears" της Julee Cruise και να γκαντεμιάσω όσους ρουφήχτηκαν το καλοκαίρι!
Καλό μας και χαρούμενο χειμώνα!