My life as a dog

« Λείπουν όλοι στη θάλασσα και σκέφτηκα να σας γράψω τις εντυπώσεις από τις διακοπές μου γιατί είστε όλοι πολύ βαρετοί και αναίσθητοι και κανένας σας δεν ασχολείται με τα προβλήματα του σύγχρονου σκύλου. Για λόγους συντομίας ο μπαμπάς μου ο Νανάκος θα αναφέρεται στο εξής ως ‘ο μαλάκας’ και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας ως ‘οι suckers’!
Η ζωή στην εξοχή είναι ωραία. Φέτος είναι το δεύτερο μου καλοκαίρι και συγκριτικά με πέρυσι περνάω τέλεια. ‘Όταν κοιμάμαι στο σπίτι της γιαγιάς ξυπνάμε κατά τις 7 το πρωί και η sucker με βγάζει κατευθείαν για τσίσα/κακά και πάμε μαζί για μπάνιο. Πριν λίγες μέρες όμως της έκαμα μια πατητή και παραλίγο να πνιγεί. Αν δεν είχε τόσο μεγάλα βυζά να την βγάλουν στον αφρό σήμερα θα της κάναμε τα εννιάμερα. Μετά από αυτό κοιμάμαι στο μεγάλο σπίτι.
Στην αρχή ο μαλάκας ήθελε να με κοιμίζουν στην αυλή. Φυσικά αυτό δεν συνέβη ποτέ γιατί μόλις ακούστηκε κάτι τέτοιο, δέθηκα με χειροπέδες στο ψυγείο. Μόλις ακούσω την καμπάνα να χτυπάει 9 ανεβαίνω σε όποιο κρεββάτι βρω μπροστά μου και χοροπηδάω μέχρι κάποιος να ξυπνήσει και να με βγάλει έξω. Το χειρότερο είναι όταν μένω μόνος με τον μαλάκα που σαπίζει σαν το παλιάλογο μέχρι τις 12 το μεσημέρι γιατί το βράδυ ξενυχτάει. Ο μαλάκας τις νύχτες ρίχνει υπνοσεντόν στη γιαγιά και μετά κατεβαίνει στο υπόγειο της και βάζει κάτι μαυρούλιδες και πλέκουνε κοφίνια που πουλάνε την άλλη μέρα στη Βουνιχώρα, τα Πεντεόρια και στην Ερατεινή. Ένα μεσημέρι τον άκουσα που μίλαγε στο τηλέφωνο βραζιλιάνικα και σχεδίαζε ένα ταξίδι. Λεπτομέρειες θα σας πω μόλις μάθω.
Κατά τα άλλα, η ζωή στις διακοπές κυλάει ωραία. ΌΛΗ τη μέρα είμαι στη θάλασσα. Το πρωί με τη γιαγιά, το μεσημέρι με τους suckers και αργά το απόγευμα με τον μαλάκα. Όλοι με φωνάζουν ‘φώκια’. Αυτό τώρα ούτε και ξέρω τι θα πει και ούτε που με νοιάζει. Το άσχημο είναι πως μετά από κάθε μπάνιο με βάζουν όρθιο κάτω από το ντους για να φύγουν τα αλάτια και να μην συγκαώ. Αυτό καθόλου δεν μου αρέσει γιατί η αρμύρα πάνω στο σφιχτό, ηλιοκαμμένο μου τρίχωμα τονίζει τον ανδρισμό μου αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Επίσης, κυκλοφορώ χωρίς λουρί αν και μερικές φορές το κρατάω στο στόμα για να φαίνομαι πιο χαριτωμένος. Εδώ στο Γαλαξείδι με ξέρουν όλοι και στα μαγαζιά με ταίζουν ζαμπόνια. Ο μαλάκας μου φωνάζει γιατί δεν θέλει να ζητιανεύω αλλά ευτυχώς ο καλός Θεούλης μ’ έκανε πολύ γλυκό και όμορφο και δεν μπορεί να μου κρατήσει μούτρα.
Από γκόμενες, τίποτε. Ζερό, νάδα, νάκα! Η υπογεννητικότητα πλήττει και τον δικό μας κλάδο και δεν μπορώ να βρω μια φιλενάδα. Είχα βρει μια κοκερίνα αλλά μου βγήκε λεσβία. Όχι βαρβάτη σαν την Ήρα το λυκόσκυλο που ο μπαμπάς της της φοράει μια κόκκινη μπαντάνα σαν τον Παπάζογλου. Η κοκερίνα είναι πιο lipstick αλλά τι να το κάνω; Όλο αγκαλιά με μια άλλη μποξερίνα κάθονται στον φάρο και σκαλίζουν με σουγιά στα μπαγκάκια «Κ + Μ + Dildo = Love For Ever».
Κατά τα άλλα, πλακώνομαι στις μπουνιές με κάτι αδέσποτα, μου έχουν δαγκώσει και τη μούρη αλλά ο μαλάκας λέει πως στις γκόμενες αρέσουν οι σημαδεμένοι. Και οι μπάρμεν. Και οι υπάλληλοι των Κ.Ε.Π. Αυτό θα το δούμε όταν γυρίσω στην Αθήνα και με δούνε η Γιαννούλα και η Τζο και η Κούκι.
Τώρα θα σας αφήσω γιατί μου μύρισε γιουβέτσι από την Αργυρούλα και πρέπει να πάω να της κλαφτώ γιατί είμαι από το πρωί με δυο κομμάτια μουζακά. A bientot.»

Υ.Γ. Η φωτογραφία μου είναι περσινή γιατί δεν ξέρω που κρύβει τις καινούριες μου ο μαλάκας!