Τhe final countdown

Σου υπόσχομαι για τις επόμενες 365 μέρες να σε κρατάω σφιχτά και να μην αφήσω κανέναν να σου κάνει κακό.
Καλή χρονιά!

Φέτος τα Χριστούγεννα...

...το κάψαμε!

Spirit

"Whenever I get gloomy with the state of the world, I think about the arrivals gate at Heathrow Airport. General opinion's starting to make out that we live in a world of hatred and greed, but I don't see that. It seems to me that love is everywhere. Often, it's not particularly dignified or newsworthy, but it's always there - fathers and sons, mothers and daughters, husbands and wives, boyfriends, girlfriends, old friends. When the planes hit the Twin Towers, as far as I know, none of the phone calls from the people on board were messages of hate or revenge - they were all messages of love. If you look for it, I've got a sneaking suspicion... love actually is all around".

To styling της επανάστασης. Seriously!

"Όπως σε κάθε δραστηριότητα, οι ενδυματολογικές επιλογές σου πρέπει να βασίζονται στις ειδικές απαιτήσεις της περίστασης. Αν σκέφτεσαι να συμμετάσχεις σε διαδήλωση, η ελευθερία κίνησης, η προστασία από τις καιρικές συνθήκες και τα χημικά, όπως και η πρόβλεψη για ενδεχόμενη σύλληψη είναι οι παράμετροι που θα κατευθύνουν όλο το στάιλινγκ.

Ένα χαριτωμένο σινιόν θα σε βολέψει
περισσότερο από κάθε άλλο χτένισμα.

Ωστόσο, το αυξημένο ενδεχόμενο να φωτογραφηθείς σε ανύποπτη στιγμή, εν δράσει και το πρόσωπο σου να κάνει τον γύρο του κόσμου μέσω των ειδησεογραφικών πρακτορείων είναι ένας ακόμη λόγος για να μπεις στον κόπο να συνδυάσεις την κομψότητα και την πρακτικότητα.

Έτσι, για να μην σπας το κεφάλι σου σε σχέση με το τι είναι όμορφο και ταυτόχρονα κοινωνικά αποδεκτό σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας, μελετήσαμε το θέμα σε βάθος και καταλήξαμε στις παρακάτω προτάσεις που σίγουρα θα διευκολύνουν τις επιλογές σου.

Το σημείο κλειδί είναι η καταπολέμηση της λιπαρότητας που προσελκύει τα δακρυγόνα και μπορεί να κάνει τη ζωή σου πραγματικά δύσκολη. Γι' αυτό, πριν ξεκινήσεις από το σπίτι, φρόντισε να κάνεις ένα καλό μπάνιο και λούσιμο, με κάποιο κανονικό σαπούνι αντί για αφρόλουτρο. Αυτή τη φορά μην βάλεις κρέμα σώματος, αλλά οπωσδήποτε μην ξεχάσεις το αποσμητικό σου, που ιδανικά πρέπει να είναι και αντιϊδρωτικό.

Μαλλιά: οποιοδήποτε μαζεμένο στυλ είναι κατάλληλο, αρκεί να εξασφαλίζει ότι δεν περισσεύει τίποτα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για λαβή. Αυτό σημαίνει ότι, δυστυχώς, πρέπει να ξεχάσεις για λίγο τις κοτσίδες και τα ξέμπλεκα μαλλιά στους ώμους, όπως και κάθε ενδιάμεσο στυλ, τύπου Έιμι Γουάινχαουζ.

Ένα χαλαρό ή σφιχτό σινιόν, ψηλά στην κορυφή του κεφαλιού ή χαμηλά στον αυχένα είναι ό,τι πρέπει και συμβαδίζει απόλυτα με την φετινή μόδα. Μπορείς να στολίσεις το χτένισμα με όποιο αξεσουάρ σου αρέσει και συνηθίζεις, αρκεί να είναι αρκετά σταθερό και να μην σε εμποδίζει να καλύψεις το κεφάλι αν χρειαστεί.

Μακιγιάζ: μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά επιβάλλεται! Όσο καλύτερα βαμμένη είσαι, τόσο περισσότερη προστασία αποκτάς απέναντι στα δακρυγόνα. Ωστόσο, προσοχή: όλο το μακιγιάζ πρέπει να γίνει μόνο με προϊόντα σε σκόνη, χωρίς λιπαρά στοιχεία. Μια πολύ ελαφριά κρέμα, εφόσον τη χρειάζεσαι, χωρίς ίχνος λιπαρότητας, είναι η μεγαλύτερη παραχώρηση που μπορείς να κάνεις, μαζί με ένα μολύβι χειλιών, από κερί μέλισσας κατά προτίμηση. Από κει και πέρα ό,τι μπει από πάνω πρέπει να έχει τη μορφή πούδρας ή σκιάς.

Εννοείται ότι το υγρό μέικαπ και το κονσίλερ απαγορεύονται, αλλά μπορείς να χρησιμοποιήσεις σταθερή πούδρα 2-1 που θα καλύψει οποιαδήποτε ατέλεια.

Το περίγραμμα των ματιών γίνεται άψογα με σκούρα σκιά και λεπτό πινελάκι, ή μπατονέτα για τ' αυτιά, ενώ για χρώμα στα χείλη μπορείς να βάλεις κάποιο σκούρο ρουζ σε σκόνη που θα απλώσεις με λίγο βαμβάκι, ή και με τα δάχτυλα. Περιττό να πούμε ότι η μάσκαρα πρέπει να είναι αδιάβροχη...

Μάτια: γενικώς τα γυαλιά, είτε οράσεως είτε ηλίου, είναι προστατευτικά για τα μάτια και χρησιμεύουν πολύ στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αλλά ιδιαίτερα, αν συνηθίζεις να φοράς φακούς επαφής, άσε τους στο σπίτι και φόρα οπωσδήποτε τα γυαλιά σου! Οι φακοί επαφής είναι πολύ επικίνδυνοι σε περίπτωση που εκτεθείς σε δακρυγόνα γιατί μπορεί να σου προκαλέσουν ανεπανόρθωτη βλάβη στα μάτια. Σ' αυτή την περίπτωση, αν ξεχαστείς με τους φακούς, φρόντισε να τους αφαιρέσεις αμέσως μόλις αντιληφθείς ότι επίκειται επίθεση, ή το συντομότερο δυνατό αμέσως μετά, προσέχοντας τα χέρια σου να είναι απολύτως καθαρά. Διαφορετικά, ζήτα από κάποιον με καθαρά χέρια να σε βοηθήσει και στη συνέχεια ξέπλυνε καλά τα μάτια με νερό, ή τεχνητά δάκρυα.

Ρούχα: οτιδήποτε άνετο και βαμβακερό είναι ιδανικό. Τα βαμβακερά υφάσματα και τα φυσικά υλικά (μαλλί, λινό, μετάξι) είναι καλύτερα από συνθετικά (νάιλον, ασετάτ, βινύλ κ.λπ. που χρησιμοποιούνται σε αντιανεμικά, αδιάβροχα κ.λπ.) γιατί δεν αλλοιώνονται από τα χημικά. Το ίδιο καλά είναι και τα δερμάτινα μπουφάν, αλλά είναι πολύ ακριβότερα και δεν αξίζει να τα εκθέσεις σε τέτοιες συνθήκες. Αθλητικές φόρμες, τζιν και παντελόνια εκστρατείας είναι σίγουρες επιλογές, ενώ από πάνω καλύτερα να προτιμήσεις τα φούτερ και τα t-shirts με μακριά μανίκια. Η κουκούλα του φούτερ μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμη στην περίπτωση που χρειάζεται να καλύψεις τα μαλλιά σου για να τα προστατέψεις από τα χημικά, ενώ το φερμουάρ σου επιτρέπει να κουμπωθείς στα γρήγορα για να προστατέψεις το δέρμα σου από την ίδια αιτία.

Παπούτσια: η περίσταση επιβάλει ίσια, κλειστά, δετά, βολικά παπούτσια, κατάλληλα για τρέξιμο. Οποιοδήποτε αθλητικό, ή ήδη μαλακωμένο ορειβατικό μποτάκι σου αρέσει, είναι μια χαρά. Οτιδήποτε άλλο μπορεί να περιμένει στην ντουλάπα. Γόβες και μπαλαρίνες, ανεξαρτήτως σχεδίου και ύψους τακουνιού είναι απαγορευτικά για τη δουλειά που συζητάμε.

Αξεσουάρ: είναι περιττό βάρος και έννοια. Αντίθετα, ένα σφιχτοϋφασμένο βαμβακερό μαντήλι ή πασμίνα μπορεί να δώσει το απαραίτητο χρώμα στην εμφάνισή σου και αν χρειαστεί να δεθεί σφιχτά στο πίσω μέρος του κεφαλιού για να προστατέψει τη μύτη και το στόμα σου από τα δακρυγόνα.

Τσάντα: η τσάντα φάκελος και οποιοδήποτε άλλο τσαντάκι δεν διαθέτει αρκετά μακρύ λουρί για να κρεμαστεί στους ώμους, είναι εκτός θέματος. Ιδανικό είναι το ελαφρύ σακίδιο και σαν δεύτερη επιλογή, οι τσάντες τύπου "ταχυδρόμος" που κρέμονται στο ύψος του γοφού, περασμένες χιαστί απ' τον ώμο.

Όποια τσάντα κι αν διαλέξεις, φρόντισε να την γεμίσεις με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Η ταυτότητα, τα κλειδιά, λίγα χρήματα για εισιτήρια, νερό και κάποιο σνακ είναι ανάμεσα στα βασικά. Χαρτί και στυλό για σημειώσεις μπορεί να φανούν πολύ χρήσιμα, όπως και οποιαδήποτε φάρμακα μπορεί να παίρνεις σε σταθερή βάση, όπως αντιϊσταμινικά, αντιβιοτικά κ.λπ. Σίγουρα, ένα μπουκαλάκι νερό δεν πρέπει να σου λείπει, όπως και μερικές αλλαξιές σερβιέτες, ή ταμπόν για την περίπτωση που είσαι αδιάθετη ή περιμένεις περίοδο. Επίσης καλό θα ήταν να έχεις και μια αλλαξιά εσώρουχα, ένα καθαρό t-shirt κι ένα έξτρα μαντήλι μέσα σε ξεχωριστά νάιλον σακουλάκια για να μπορείς να αλλάξεις το ταχύτερο αν τα ρούχα σου βραχούν για οποιονδήποτε λόγο.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν δεν είσαι κατάλληλα προετοιμασμένη, πρέπει να ξέρεις ότι έχεις κάθε δικαίωμα να εκφράζεις την αντίθεσή σου με ειρηνικό τρόπο. Αλλά σε καμιά περίπτωση μην εμπλακείς σε βίαια επεισόδια ή σε οποιαδήποτε μορφή φθοράς ξένης περιουσίας, ή κλοπής, ακόμα κι αν οι φίλοι σου, η παρέα σου ή η ομάδα σου σε προτρέπουν διαφορετικά. Να θυμάσαι ότι αυτού του είδους οι συμπεριφορές στρέφονται τελικά ενάντια στον σκοπό σου και είναι αντίθετες στην αρχή της δημοκρατίας που είναι ο σεβασμός για τους άλλους, ακόμη κι αν έχουν διαφορετική γνώμη από εμάς".

* Eυχαριστώ πολύ τον Αθήναιο που μου έστειλε το λινκ και πάντα βρίσκεται στα μετόπισθεν του ακραίου κουλεμανσόν, ευχαριστώ τους συντάκτες του womenonly.gr για το αστείρευτο χιούμορ τους (αν πάλι δεν πρόκειται για αστείο αλλά εννοούν αυτά που γράφουν υπόσχομαι να συνεισφέρω οικονομικά στη νέα πτέρυγα του Arkham Asylum) και εν τέλει ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε να το διαβάσω και αυτό χωρίς να μου ξεκολλήσουν οι φρονιμήτες από τα γέλια

13 φεγγάρια κι ένα προφυλακτικό

Θα ήθελα να δώσω πάρα, μα πάρα πολλά συγχαρητήρια στον άνθρωπο που εν μέσω της αθηναϊκής θράκας γέμισε την πόλη με την EMO - version της Κατερίνας Κούκα και της Λένας Αλκαίου. K - U - D - O - S ! Γέλασε λιγάκι το χειλάκι μας - αν και όταν το πρωτοείδα παραλίγο να τρακάρω με μιά γουρούνα (γυναίκα όχι μηχανή).
Η φωτογράφιση αυτή αποδεικνύει πως οι ελληνίδες καλλιτέχνιδες, ως άλλες Μαντόνες, αφουγκράζονται τον παλμό της κοινωνίας και συμπνέουν με τα νεανικά δεδομένα των τελευταίων 2 χρόνων και εξελίσσουν τη νύχτα-πίστα. Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια, καστανά '80ς μαλλιά και μιά μούτζα στα μούτρα της κακούργας της δισκογραφικής που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους κάνει πιστολατρίς της Θέλξης.
Ελπίζω μόνο να έχουν χορηγό τα προφυλακτικά αλλιώς κάτι έχει πάει πολύ στραβά. Αν και μεταξύ μας, σύμφωνα με τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, στη σήμανση STOP σταματάς, κοιτάς, φεύγεις. Με αυτή τη λογική, η νύχτα σταματά στο μπουζουξίδικο, τσεκάρει τα πανέρια των λουλουδούδων κι αποχωρεί για τον Διογένη/ Electroworld! Ίσως η απαγορευτική σήμανση να ήταν πιο appropriate! Ίσως!
Και μιά παράκληση: Αν το σχήμα συνεχίσει για την επόμενη σεζόν, θα ντυσούν τις τραγουδίστριες καγκούρες? Please, please, please!

Tonight we dine in hell.

Η ώρα είναι 17:20.
Ματάκια τσούζουν.
Μυτούλα τσούζει.
Λαιμουδάκος τσούζει.

Όπως μας πληροφόρησε πριν λίγο η Σοφία, τώρα χρησιμοποιούνται κάτι νέα δακρυγόνα που δεν τα βλέπεις αλλά είναι πιο αποτελεσματικά (εναντίον σου φυσικά). Αναπόφευκτα το μυαλό μου πήγε στις κούφιες πορδές: silent but deadly. Ποτέ δεν ξέρεις από που θα εμπνευστεί ο καθένας.
Τα ΜΑΤ μας έχουν περικυκλώσει. Βγήκα για τσιγάρα και ήταν παντού τριγύρω. Περπατάνε κι αναπνέουν σαν τον Νταρθ Βέηντερ. Η τελευταία μόδα είναι να τους χαρίζεις λουλούδια. "Αν κάποιος άγνωστος σας χαρίσει ξαφνικά στο δρόμο λουλούδια θα είναι γιατί τον άγγιξε το Impulse". Λουλούδια δεν είχα. Μια τυρόπιτα μισοφαγωμένη κρατούσα. "Θες?" είπα του ματατζή που ψώνιζε χαρτομάντιλα (μέχρι και οι ίδιοι είναι αλλεργικοί στα δακρυγόνα). Την κοίταξε καχύποπτα. "Με ζαμπόν?" με ρώτησε. "Κουρού" του απάντησα. Δεν μου μίλησε. Σήκωσε την ασπίδα του και πήγε πίσω στη σειρά.
Ο φίλος μου ο περιπτεράς μου είπε να μην ανησυχώ όσο είναι η αστυνομία εκεί και μας φυλάει. Τον συμπαθώ πολύ αλλά δεν μπόρεσα να μην προσέξω πόσο αποκομμένος είναι από την πραγματικότητα. Και πέρα από τα τελευταία γεγονότα δεν έχει προσέξει πως στο σινεμά όταν φωνάζεις την αστυνομία, διευκολύνεις την καταστροφή? Λες να είναι πιο ηλίθιος από εμένα και αν τον συμπαθώ άδικα τόσο καιρό?

Ματάκια τσούζουν λιγότερο.
Λαιμουδάκος περισσότερο.

Και τα ελικόπτερα στριφογυρνούν πάνω από τα κεφάλια μας. Από το πρωί σαν τα κοράκια πάνω από τα κεφάλια μας. Κι εκεί που νομίζεις πως ο κύκλος κλείνει, άντε πάλι από την αρχή. Ελπίζω σύντομα να έρθει η μέρα που δεν θα υπάρχει λόγος μας ξυπνήσουν τα ελικόπτερα. Όπως επίσης θα ήθελα να σταματήσουν και ΟΛΕΣ οι κουλεμανσόν πληροφορίες που δίνει ο ένας στον άλλον "εμπιστευτικά". Πώς γίνεται ξαφνικά ΟΛΟΙ να έχουν "σίγουρες πηγές" στους αντιεξουσιαστικούς κόλπους, δεν μπορώ να καταλάβω. Ό,τι μαλακία ακούσει ο καθένας την αναπαράγει - σίγουρα προσθέτοντας τη δική του πινελίτσα. Για παράδειγμα, σήμερα έμαθα - από σίγουρη πηγή- πως η μισή Βουλή (το εσωτερικό της δηλαδή) έχει καεί από έφοδο κουκουλοφόρων αλλά δεν το λένε για να μην χάσει η κοινή γνώμη την εμπιστοσύνη της στη δημοκρατία. Ξέρεις, η Βουλή δεν κάηκε και η εμπιστοσύνη στη δημοκρατία (obviously) έχει κλονιστεί. Stop talking, stop listening.
Aκούω ποδοβολητά. Πάω ν' ανοίξω τα φώτα για να βλέπουν από πού θα μας κάψουν.

W

Excited yet??????

A beggar on a beach of gold

Όταν ξεκινάς, βάζεις μπρος χωρίς να ξέρεις. Ελπίζεις, εύχεσαι, κλείνεις τα μάτια, σταυρώνεις τα χέρια και δαγκώνεις ελαφρά τις άκρες των δαχτύλων σου. Υπολογίζεις τη ζωή και τους μήνες σου, τα βάζεις κάτω με χαρτί και θεωρητικό μολύβι και κάνεις τους λογαριασμούς σου. Ξεχνώντας πως μιά απίθανη στιγμή, σε μια απίθανη μέρα όλα αυτά που σημείωνες στο τεφτεράκι σου μπορεί να αλλάξουν.
Περπατώντας στους δρόμους της Αμβέρσας το προηγούμενο Σάββατο σκεφτόμουν πως το ωραιότερο πράγμα στη ζωή είναι πως δεν μπορείς να παίρνεις τίποτα σαν δεδομένο. Ζούμε χωρίς δικλείδες, χωρίς ζώνες ασφαλείας παρ' όλο που πείθουμε τον μικρό μας εαυτό για το αντίθετο. Σε ξεκουνάει και σε αναστατώνει αυτή η σκέψη γιατί ο άνθρωπινος φόβος νικάει το πάθος της απρογραμμάτιστης συνέχειας. Τη μιά στιγμή είσαι εδώ, την επόμενη οι συγκυρίες σ' έχουν διακτινίσει σε νέες απίθανες προοπτικές. Δεν ξέρεις τί θα γίνει, δεν ξέρεις τί θα καταφέρεις, δεν ξέρεις πού θα σε βρει να γονατίζεις η επόμενη μέρα. Δεν ξέρεις απλά ελπίζεις. Ελπίζεις πως οι εικόνες της ζωής σου θα φανερωθούν σε μεγαλύτερη ανάλυση, οι μουσικές σου θ' ακουστούν απ' όλα τ' ανοιχτά παράθυρα του κόσμου και οι λέξεις που αγάπησες θα πλημμυρίσουν κάθε σελίδα που δεν σκέφτηκε κανείς να γεμίσει.
Τη στιγμή που νομίζεις πως κρατάς κάτι στην αγκαλιά σου καταλαβαίνεις πως αυτό το κάτι τελικά λέγεται κάτι παραπάνω. Και πατάς το restart.
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα και το μόνο που βλέπω μπροστά μου είναι τα κόκκινα μαλλιά της Belinda Carlisle την ώρα που τραγουδάει 'Runaway horses'.
Σ' έναν γυαλιστερό μύλο λούνα πάρκ.

"Just like a book I read, I'm heading west".

From an asylum far, far away...

Αγαπημένοι μου

αποφάσισα να σας γράψω μετά από τόσο καιρό για να σας ενημερώσω για την κατάσταση της υγείας μου. Όπως καλά γνωρίζετε, εδώ και πολύ καιρό νοσηλεύομαι σε δημόσια κλινική στο Περού προσπαθώντας να απαλλαχθώ από την εξάρτηση μου από τις τηγανητές πατάτες, και τη βραστή γίδα.
Μέχρι σήμερα έχω σημειώσει μεγάλη πρόοδο. Έχω φτάσει στο σημείο να τρώω μόνο ένα κιούπι πατάτες ανά τέσσερις ώρες ενώ, απαγκιστρώθηκα παντελώς από τη γίδα. Η τελευταία επιτυχία μου οφείλεται σε crash therapy που περιλάμβανε πολλά πιάτα γίδας συνοδευόμενα από πικάντικες πόζες του πρωθυπουργού σε φλεγόμενα locker rooms. Είμαι σε καλό δρόμο κι ελπίζω να βρίσκομαι το συντομότερο κοντά σας, ανανεωμένος και πιο λαμπερός από ποτέ.

Εδώ χάμου στα καταραμένα ξένα τα περνάμε πολύ ωραία. Μόλις τελειώσουμε με τα πρωινά ηλεκτροσόκ, παρακολουθούμε ντοκυμαντέρ κομμωτικής από τον Περουβιανό ομότιμο του Τέλη Κίκερη, τον Φερνάντο Σοκερέ. Μετά ταίζουμε τις γαλότσες, τα τσιντσιλά και τις κόμπρες κι όπως βγει ζωντανός από το μαντρί το βράδυ κοιμάται στην απομόνωση που είναι μακράν καλύτερη από τους κοιτώνες.
Τις προάλλες είδα στα πεταχτά και τον Θέμη Γεωργαντά που ήρθε για επείγουσα λοβοτομή. Τον πήγαν στα υπόγεια που τα ασβέστωναν προχτές και τα χρησιμοποιούν για έκτακτες και πολύ δύσκολες περιπτώσεις. Έχουν κι ένα διαστημόπλοιο εκεί αλλά δεν ξέρω να σας πω περισσότερα. Ο φίλος μου ο Παραπίου είχε κατέβει μια φορά γιατί του είχε γλιστρήσει το μπαλάκι του πινγκ πονγκ και δεν τον ξαναείδα ποτέ. Το δε μπαλάκι βρέθηκε την επόμενη μέρα αλλά έφερνε περισσότερο σε πεπόνι του χάντμπολ.
Αυτά είχα να σας πω. Πρέπει να πω για την πρωινή μου φάλαγγα. Προσοχή στην τρίλιζα γιατί έμαθα πως σέρνεται επιδημία.

Σας φιλώ,

Ο δικός σας Νανάκος!

We should have seen this coming

Το χάος μόνο χάος μπορεί να φέρει. Η βία μόνο βία και όταν δεν υπάρχει πάτος στο βαρέλι δεν μπορείς να διανοηθείς πού θα τελειώσει η κατρακύλα. Όταν δεν μπορείς να συντονίστεις εσύ και οι λοιποί άρχοντες σε ρυθμούς κοινωνικής δράσης, σεβασμού και ασφάλειας, όταν εγκαταλείπεις μιά κοινωνία αδιαφορώντας για τα κομμάτια και τις δομές της τότε δεν μπορείς να περιμένεις σωτηρία.Tην ξέρω την απάντηση: "θα καταλογιστούν ευθύνες και η δικαιοσύνη θα κάνει το έργος της".

Εγώ ξέρω πως αυτή τη στιγμή, η ώρα είναι 20:05 και μόλις κάηκε το χριστουγεννιάτικο δένδρο στο Σύνταγμα. Ζούμε σε μιά χώρα που κάηκαν τα Χριστούγεννα.

It's time that you won

I don't know you
But I want you
All the more for that
Words fall through me
And always fool me
And I can't react
And games that never amount
To more than they're meant
Will play themselves out

Take this sinking boat and point it home
We've still got time
Raise your hopeful voice you have a choice
You'll make it now

Falling slowly, eyes that know me
And I can't go back
Moods that take me and erase me
And I'm painted black
You have suffered enough
And warred with yourself
It's time that you won

Take this sinking boat and point it home
We've still got time
Raise your hopeful voice you had a choice
You've made it now
Falling slowly sing your melody
I'll sing along

Falling slowly - Glenn Hansard & Marketa Irglova

In silence

In the name of my father I will find a job in silence...
In the name of friendship I will use you in silence...
In the name of my career I will forget myself in silence...
In the name of success I will stress my silence..

υγ. Όπως καταλαβαίνεις, μ' έχει καταπιεί η Τέχνη. Μη νομίζεις όμως πως έχω ξεχάσει τα προβλήματα της Σαντρέλας Ξύστρα.