Heroes

Έχω μιά φίλη. Μια πολύ καλή κι αγαπημένη φίλη. Παιδική.
Στα δικά μου μάτια, είναι η τέλεια γυναίκα: η τέλεια κόρη, η τέλεια αδελφή, η τέλεια σύζυγος, η τέλεια φίλη, η τέλεια συνεργάτης. Πάντα συνεπής, χαμογελαστή και γεμάτη αγάπη.
Το μόνο που έλειπε από αυτή την τέλεια ζωή ήταν ένα παιδί.
Πριν λίγο καιρό ήρθε η είδηση πως αυτό το κόμματι του παζλ που θα συμπλήρωνε την ευτυχία, ήταν καθ' οδόν.
Φαντάσου την χαρά μας. Φαντάσου την χαρά γιατί δυο υπέροχοι άνθρωποι θα μεγάλωναν ένα μπόμπιρα και θα του χάριζαν πόντους με ήθος, ευγένεια αλλά πάνω απ' όλα οικογενειακή και προσωπική αγάπη.
Ο μπόμπιρας όμως, πριν λίγες μέρες, χάθηκε στον δρόμο και θα καθυστερήσει λίγο.

Δεν ξέρω πόσες είναι οι γυναίκες που έρχονται σε αυτή τη δυσάρεστη θέση - ίσως το δυσάρεστη να μην πλησιάζει την πραγματικότητα. Φαντάζομαι όμως πως είναι πολλές, πάρα πολλές. Γιατί η τύχη είναι συχνά μια ζυγαριά που δεν ξέρεις προς τα πού θα γείρει. Και φυσικά δεν έχει κανένας ιδέα για το τί μπορεί να σημαίνει αυτή η απώλεια για μια γυναίκα.
Θα σου πω όμως κάτι για την φίλη μου που, ίσως, σου φανεί χρήσιμο.
Η φίλη μου ξαναστάθηκε στα πόδια της. Μαζί με τις ουλές της απογοήτευσης και τη αμέριστη συμπαράσταση του άνδρα της (αυτή η συμπαράσταση δεν είναι πάντα δεδομένη καθώς ένα τέτοιο συμβάν μπορεί να φέρει κραδασμούς και ζημιές ακόμα και σε μια ειδυλλιακή σχέση). Πάνω και πέρα όμως η φίλη μου κατάλαβε πως πρέπει να σηκωθεί από μόνη της. Δέχθηκε τον πόνο και τη θλίψη αλλά αποφάσισε πως τίποτε δεν χάθηκε και τίποτε δεν πρέπει να σταματήσει εκεί.
Γιατί ξέρει πως η ευτυχία δεν κερδίζεται σαν λαχνός αλλά κατακτάται. Όπως τα μετάλλια.
Και ξέρει πως ο θρήνος και η απελπισία είναι αναπόφευκτα αλλά με σύντομη ημερομηνία λήξης.
Η δύναμη μερικών ανθρώπων δεν συγκρίνεται με κανένα μεγαλείο.
Η φίλη μου ακόμα δεν είναι απολύτως καλά, όπως είναι φυσιολογικό. Θα γίνει όμως σύντομα γιατί τίποτε δεν μπορεί να σταθεί ανάμεσα σε αυτή, τον άνδρα της και την ευτυχία. Τα εμπόδια είναι πάντα προσωρινά.
Όλα τα υπόλοιπα κρατούν για πάντα.