Απόψε η ώρα αλλάζει. Μην ξεχαστείς: μια ώρα πίσω! Μια ώρα περισσότερου ύπνου, περισσότερου χορού, περισσότερου σεξ... ό,τι περισσότερου θες. 60 λεπτά όμως που μας φέρνουν, επιτέλους και ωρολογιακά, τον χειμώνα. Τέρμα το καλοκαιράκι. Όσο κι αν αποφεύγαμε τη σκέψη, τώρα πια δεν μπορούμε να αποφύγουμε την πραγματικότητα. Χαίρομαι που χειμώνιαζει. Και χάιρομαι διπλά γιατί είχα αφήσει γι ' αυτή τη μέρα τρία τραγούδια που συνόδεψαν τα καλοκαιρινά μου απογεύματα. Ειδικά τις βόλτες στο δάσος με τον Λέννυ στο τέλος του Αυγούστου. Τα κράταγα μέχρι τώρα γιατί ήθελα να φυλάξω λίγη από τη μυρωδιά της θάλασσας και του πεύκου. Άλλο όμως δεν μπορώ. Τα αφήνω να πετάξουν από τη καρδιά στο μπλόγκ, από το μπλόγκ στα ηχεία σας κι από εκεί στο γλυκό παρελθόν. Τρία μοναδικά τραγούδια του δικού μου καλοκαιριού που απόψε αποχαιρετώ με γλυκιά νοσταλγία.
Summertime in Prague - Έλλη Πασπαλά
Επιμένει - Ελένη Πέτα
Η συνάντηση - Παναγιώτης Ραφαηλίδης
Την επόμενη καληνύχτα θα την πούμε 60 λεπτά νωρίτερα...
6 σχόλια:
Gia mia akomi fora ta tragoudia pou dialexes einai magika.
Καλό Χειμώνα, νανάκο. Αυτός εδώ προβλέπεται να είναι διαφορετικός. Για 'μένα το λέω αυτό, αν και για τον καθένα κάτι διαφορετικό θα φέρει.
Ευχαριστώ για τα υπέροχα τραγούδια.
Καλό χειμώνα Νανάκο.
Φανταστικό το τραγούδι της Πασπαλά. Ειδικά το τέλος είναι σχεδόν όπως το "Oh Superman" της Laurie Anderson.
Thanks
Καλά.. Άκυρο το σχόλιο για το τέλος. Κάτι παίζεται με το Winamp στο PC μου. Έπαιζε άλλο κομμάτι και μου έδειχνε Πασπαλά.. Η πλάκα είναι ότι δεν βρίσκω τι έπαιζε!!!!!!
Κυριακή πρωί φεύγαμε για Βουδαπέστη..
Αργήσαμε να ξυπνήσουμε,φτάσαμε στον σταθμό με την ψυχή παραμάσχαλα και περιμέναμε το τρένο. Έλα όμως που το τρένο δεν ήταν στον σταθμό..
Μετά από κάμποσα λεπτά αναμονής, ρωτήσαμε έναν εισπράκτορα (γιατί το τρένο δεν είναι εδώ; ε;ε;ε;ε;) , ο οποίος έβαλε τα γέλια και μο έδειξε το ρολόι του. Μια ώρα πίσω....
Γίναμε λίγο ρεζίλι, αλλά είχε πλάκα :ρ
Δημοσίευση σχολίου