F@nmail

Αντίθετα με πολλούς μπλόκερς που ακούω πως το ταχυδρομείο τους κατακλύζεται καθημερινά από μηνύματα αναγνωστών, εγώ σπάνία λαμβάνω τέτοια μηνύματα. Συνήθως, όταν ανεβάσω κάποιο κατατονικό ποστ, το Σοφάκι από τη Θεσσαλονίκη θα μου στείλει μια αστεία της φωτογραφία για να γελάσω. Αυτό φυσικά θα μπορούσε να σημαίνει πως αν έχεις ένα κατατονικό μπλόγκ, θα χεστείς στα μηνύματα συμπαράστασης! Τέλος πάντων, χθες έλαβα το παρακάτω μήνυμα το οποίο θα σας παραθέσω:

"Καλησπέρα Νανάκο

Με λένε Χ, είμαι 28 χρονών και είμαι τακτικός αναγνώστης του μπλόγκ σου τα τελευταία 2 χρόνια περίπου...Σου γράφω γιατί θα ήθελα τη συμβουλή σου σε ένα θέμα που με απασχολεί. Βασανίζει είναι η σωστή λέξη. Είμαι ομοφυλόφιλος. Ίσως να ανήκω στην κατηγορία εκείνων που δεν χωνεύεις: πηγαίνω στο Sodade κάθε Παρασκεύη και Σάββατο, φοράω στρετς μπλουζάκια με γκλίτερ, μιλάω με τους κολλητούς μου για πλάκα στο θηλυκό. Το θέμα είναι πως είναι πολύ λίγοι αυτοί που ξέρουν για εμένα και την ερωτική μου ζωή. Πολλές φορές έχω πέσει θύμα υβριστικών σχολίων και χειρονομιών λόγω της διαφορετικότητας μου αλλά ποτέ δεν έχω παραδεχτεί τίποτα... Τώρα τελευταία όμως νιώθω εγκλωβισμένος: παρ’ ότι έχω εμφανίσει διάφορες κοπέλες στους γονείς μου, αυτοί με πιέζουν να δεσμευτώ. Όλο με ρωτάνε τί γίνεται, γιατί δεν προχωράω σε κάτι σοβαρό – ο αδελφός μου είναι μικρότερος από εμένα κι έχει ήδη ένα παιδί. Θέλω να τους μιλήσω αλλά διστάζω. Θέλω να μοιραστώ τα προβλήματα μου μαζί τους αλλά δεν ξέρω πως θα το πάρουν. Οι φίλοι μου λένε να τους το πω κι αν δεν με αποδεχτούν τότε να φύγω από το σπίτι και να μην τους ξαναμιλήσω...Είμαι σε αδιέξοδο. Δεν μπορώ να αρνούμαι άλλο τη φύση μου στους γονείς μου... Δεν ξέρω γιατί αλλά θα ήθελα να μου πεις τη γνώμη σου γιατί συμφωνώ σε πολλά μαζί σου. Αν θες να δημοσιεύσεις το γράμμα μου, δεν με νοιάζει γιατί ξέρω πάρα πολλά παιδιά που έχουν το ίδιο δίλημμα μ’ εμένα. Αρκεί να διορθώσεις τα ορθογραφικά.

Σ’ ευχαριστώ για τον χρόνο σου,

Χ"

Μου φάνηκε πολύ παράξενο πώς ένας άγνωστος ζητά τη γνώμη μου σε κάτι που τον προβληματίζει τόσο πολύ. Δεν είμαι ούτε ψυχολόγος, ούτε σύμβουλος σχέσεων. Σε τέτοια θέματα θεωρώ πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να κλείνεις τ' αυτιά σου και να παίρνεις μια απόφαση και την ευθύνη της συνέπειας της. Δυστυχώς, δεν μπορώ εγώ να υποδείξω σε κανέναν τι να κάνει και πως να διαχειριστεί τη ζωή του (αν και θα το κάνω μόλις γίνω αυτοκράτορας). Μπορώ όμως με βεβαιότητα να σου πω φίλε μου, πως το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όλοι με τους γονείς μας είναι πως τους υποτιμάμε! Πάντα πιστεύουμε ότι δεν καταλαβαίνουν, δεν ξέρουν τίποτε, ζουν σε πλήρη άγνοια για τη ζωή μας. Αλλά δεν είναι έτσι. Οι γονείς πάντα ξέρουν πολύ περισσότερα απ' όσα τους λέμε ή τους δείχνουμε. Όχι γιατί έχουν υπεράνθρωπες δυνάμεις αλλά πολύ απλά γιατί είναι γονείς. Και είναι πάντα, τουλάχιστον, ένα βήμα μπροστά από εμάς. Το να τους κοροιδεύουμε με φιλενάδες, καταπληκτικούς γάμους που είναι στα όρια της κατάρρευσης ή οτιδήποτε άλλο ψέμα μπορεί να χρησιμοποιήσει ο καθένας μας, απλά τους προσβάλλει - και φυσικά εξεφτελίζει εμάς τους ίδιους.
Δεν ξέρω τί θα αποφασίσεις. Να υποθέσω όμως πως οι φίλοι σου δεν έχουν απολύτως κανένα δεσμό με την οικογένεια τους, αλλιώς δεν θα ήταν τόσο αδιάφοροι για τη σχέση σου με την οικογένεια σου. Το να μιλήσεις στην οικογένεια σου δεν ξέρω τί εξυπηρετεί. Οι γονείς είναι γονείς και όχι φίλοι. Αν θες να συζητήσεις τα ερωτικά σου θέματα κάντο με τους φίλους σου. Εκτός και αν πιστεύεις πως το να μιλήσεις με τον μπαμπά σου για το Sodade και τα τηλέφωνα που μάζεψες το προηγούμενο βράδυ θα σε βοηθήσει σαν άνθρωπο.
Στην ηλικία των 28 δεν θα έπρεπε να υπάρχουν τέτοιου είδους διλήμματα. Ο καθένας μας κάποια στιγμή αποφασίζει ποιά είναι η φύση του και την υποστηρίζει. Όχι βάζοντας κολλητά μπλουζάκια αλλά βάζοντας όρια. Σε αυτούς που τον κοροιδεύουν, στους γονείς, στους φίλους, σε όλους. Το θέμα δεν είναι ποιός ξέρει αν είσαι γκέη - πίστεψε με είναι πολλοί περισσότεροι απ' όσοι νομίζεις. Το θέμα είναι ο τρόπος που διαχειριζόμαστε την προσωπική μας ζωή και σε ποιό βαθμό επιτρέπουμε στους άλλους να την χλευάζουν, να την ανακατεύουν ή να την φέρνουν σε αδιέξοδο.
Το θέμα, όπως το βλέπω εγώ, δεν είναι οι γονείς. Είναι η εικόνα που έχει ο καθένας για τον εαυτό και τη ζωή του.
Ίσως να μην βοήθησα καθόλου. Ίσως να σε μπέρδεψα πιο πολύ. Αυτό που πρέπει να κάνεις οπωσδήποτε είναι να σταματήσεις να μιλάς στους φίλους σου σε γένος θηλυκό. Είναι σούπερ μπανάλ, κακόγουστο και πολύ υποτιμητικό. Οι λέξεις πάντα σημαίνουν κάτι.