Δευτέρα, Μαρτίου 17, 2008

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!



Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο.

Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.


Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Tύπου, το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα 'συμβόλαιο συμβίωσης' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό 'συμβόλαιο' μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.

Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.


ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ

12 σχόλια:

tsok είπε...

Εγώ έναν πράγμα έχω πω μόνο φίλε νανάκο και υπόλοιποι συνδαιτημόνες. Δεν έχω πάει ούτε μία ρημάδα φορά στο Gay Pride της Αθήνας (ούτε και σε κανένα άλλο εδώ που τα λέμε). Οι λόγοι δεν έχουν σημασία της παρούσης. Αλλά δεν πάει άλλο ρε παιδιά, έχω πια φρίξει με τη μεταχείριση πολιτών δευτέρας κατηγορίας - ειδικά όταν ο υπόλοιπος κόσμος (έστω ο δυτικός - κι εμείς εξάλλου εκεί υποτίθεται ότι ανήκουμε) προοδεύει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι φέτο, όλοι όσοι εναντιώνονται στις δικαρίσεις και το ρατσισμό, έμφυλο, φυλετικό, κοινωνικό, σεξουαλικό ή οτιδήποτε άλλο πρέπει στις 6 Ιουνίου να κατεβούν να διαδηλώσουν. Δεν έχει σημασία το πώς, δεν έχει σημασία το πού, σημασία έχει το γιατί. Και η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι απλή: για αξιοπρέπεια, ισότητα και διακαιοσύνη. Gay, lesbian, (gender)queer str8, bi, trans όπως ο καθένας γουστάρει να αυτοπροσδιορίζεται και σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, θεωρώ πως πρέπει να δηλώσει δυναμικό παρόν στο Pride. Εμένα, τουλάχιστον, ήρθε η ώρα μου να πω ότι στα 30 μου δεν ντρέπομαι.Είμαι περήφανη.
ΥΓ. Συγγνώμη που καταχράστηκα το χώρο σου νανάκο

Ανώνυμος είπε...

Den kserw...egw exw akoma kapoies skepseis...den mporw na tis exigisw giati yper tis nomimis symviwsis metaxy dyo an8rwpwn pou agapiountai alla kati den mou paei kala... den kserw.

Ανώνυμος είπε...

δεν θα μπορούσα να συμφωνίσω περισσότερο μαζί σου Tsok. είναι δικαίωμα πλέον να μπορώ να χτίσω το μέλλον μου με τον σύντροφό μου, όπως δικαίςμα είναι να μπορώ να τον εξασφαλίσω.
vassilis

patsiouri είπε...

Κατα σατανική σύμπτωση έχω ανεβάσει παρεμφερές πόστ. Αλλιώς θα έκανα κατευθείαν copy paste αυτό εδώ.
Και μη νομίζετε πως μόνο οι ομοφυλόφιλοι θίγονται απ'αυτές τις μαλακίες.
Ετεροφυλόφιλη ούσα, φρίττω με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται αρκετοί συμπολίτες μου οι οποόοι συμβαίνει να έχουν διαφορετικές προτιμήσεις, να έχουν αναπηρίες, να ΜΗΝ έχουν εργασία η υπηκοότητα...
Ο ρατσισμός ζεί και βασιλεύει αδέρφια...

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά συμφωνώ. Αλλά, ίσως να με κράξετε, εξακολουθώ να έχω ενστάσεις σχετικά με το 8έμα της υιοθεσίας. Στο δικό μου, πολύ μικρό ίσως, ένα παιδί χρειάζεται να μεγαλώνει όχι μόνο ανάμεσα σε αν8ρώπους που το αγαπούν αλλά και με το ανδρικό και το γυναικείο πρότυπα. Ακόμα πιστεύω στα πρότυπα. Ιδίως τα οικογενειακά.
Την καλημέρα μου.

tsok είπε...

Φίλε Άρη, αντιλαμβάνομαι πλήρως τις ενστάσεις σου. Αλλά εδώ δεν έχουμε λύσει άλλα βασικά... Η υιοθεσία έπεται της συμβίωσης ή του γάμου. Το διακύβευμα αυτή τη στιγμή είναι η ίδια η αναγνώριση και νομική κατοχύρωση (αν αυτό είναι επιθυμητό) της σχέσης. Ούτε αυτό δεν έχει στην Ελλάδα ένα gay ζευγάρι. Δεν είναι τραγικό;

Ανώνυμος είπε...

Νανάκο, είμαι σίγουρη ότι κι εσύ έχεις τους προβληματισμούς σου σχετικά με την αποτελεσματικότητα τέτοιων κινήσεων και πρωτοβουλιών των μπλόγκερ. Όχι βέβαια ότι είναι κακό να γίνονται, αλλά πιστεύω ότι μόνες τους δεν είναι αρκετές.
Νομίζω ότι ήρθε πλέον ο καιρός να διεκδικηθεί πιο δυναμικά το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στη συμβίωση. Και όταν λέω δυναμικά, εννοώ δικαστικά (τι να κάνουμε! Είπαμε, με έχει αλλοτριώσει το επάγγελμα!!!).
Πρόκειται για θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ισότητας, πρόκειται για θέμα διάκρισης μεταξύ πολιτών. Η ίση μεταχείριση των πολιτών είναι δουλειά των δικαστών και όχι φιλοσοφική κουβέντα. Αν οι Δήμαρχοι αρνηθούν να τελέσουν γάμο συμπολιτών μας που θέλουν να ζήσουν μαζί, αλλά τυχαίνει να είναι του ίδιου φύλου, το λόγο τον έχει το Συμβούλιο της Επικρατείας και κατόπιν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

gay super hero είπε...

Από ό,τι γνωρίζω οι οργανώσεις έχουν αναλάβει το δικαστικό σκέλος της υπόθεσης, καθώς αυτή τη βδομάδα δυο γναίκες θα παρουσιαστούν σε δημαρχείο για γάμο.

Εμείς να κάνουμε αυτό που μπορούμε από δω. Γιατί έχει σημασία για πρώτη φορά να κάνουμε κάτι όλοι μαζί.

Ανώνυμος είπε...

Sorry κιόλας αλλά ό,τι κι αν κάνετε η Ελλάδα δεν είναι ακόμα έτοιμη για τέτοια βήματα. και μεταξύ μας, δε νομίζω πως θα είναι ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο, μακάρι. Το ζήτημα με τις δυο γυναίκες που θέλουν να παντρευτούν (στην Καισαριανή;) το έμαθα, ελπίζω να είναι το πρώτο βήμα για μια οργανωμένη κίνηση.
Ανώνυμε, η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη ούτε για τον πολιτικό γάμο και για το αυτόματο διαζύγιο το 1983, να όμως που ψηφίστηκε και έγινε νόμος του Κράτους.

Ανώνυμος είπε...

Αν και δεν διαφωνώ με τα λεγομενα σας ωστόσο θεωρώ τις διακρίσεις παρόμοιου τυπου ως το νούμερο 10 στον κατάλογο με τις 10 μεγαλύτερες διακρίσεις.

Πολεμίστε το ομως , δεν ειναι παντα κακό να ξεκινάς απο το τέλος

Ανώνυμος είπε...

Σίγουρα είναι άσχημο να υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.
Σίγουρα είναι άσχημο να θίγονται δικαιώματα που ανήκουν στους ανθρώπους από την αρχή της ύπαρξης τους και σίγουρα δεν διανοούμαι να κάνει κάποιος κουμάντο στα συναισθήματά μου για έναν άλλο άνθρωπο. Όμως όπως είπε και κάποιος άλλος ανώνυμος κάτι δεν μου κάθεται καλά στην όλη ιστορία. Κάτι συμβαίνει στα παρασκήνια και δεν μπορώ ακόμα να το αντιληφθώ. Και φοβάμαι ότι όλη αυτή η ιστορία μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ. Τέλος όπως είπε και ο Γερμανός η Ελλάδα πάσχει από πολύ σημαντικότερα προβλήματα τα οποία απαιτούν λιγότερο ανοιχτόμυαλο πνεύμα για να λυθούν και ακόμα δεν έχουν λυθεί. Νομίζω ότι το συγκεκριμένο ζήτημα είναι ένα hard task για την κοινωνία μας.