Πέμπτη, Ιουλίου 31, 2008

The farfale climax

Χθες πήγαμε σε μιά υπέροχη παραλία κοντά στην Ξυνόβρυση, στα Ποτιστικά. Το όνομα παραπέμπει σε αυτό που ξέχασες να βάλεις στο μπαλκόνι σου και μόλις γυρίσεις από τις διακοπές θα τραγουδάς το "μαραμένο, μαραμένο/ λουλουδάκι είμαι κομμένο" αλλά, μην δυσανασχετείς. Η παραλία ήταν υπέροχη. Τεράστια, με βαθιά κρυστάλλινα νερά και σχετικά ήσυχη. Το 'σχετικά' πηγαίνει στα δεκάδες ζευγάρια ρακετών που σ' έστελναν στο πλησιέστερο φαρμακείο για αναβράζοντα παναντόλ σε χρόνο μηδέν! Το εντυπωσιακό εμ αυτή την παραλία ήταν πως, για κάποιο ανεξήγητο κι απίθανα ρομαντικό λόγο, υπήρχαν άνθρωποι που πέταγαν χαρταετό! Αληθινό χαρταετό, της Καθαροδευτέρας με ουρά, ζύγια and everything! Οι περισσότεροι βέβαια που πετούσαν τους αετούς ήταν τουρίστες αλλά ακόμα και αν υπήρχαν ανάμεσα τους μερικοί έλληνες με λαγάνα και ντολμαδάκια στην τσάντα θαλάσσης , ήταν μια από τις ωραιότερες εικόνες που έχω συναντήσει σε παραλία.
Πάνω από την παραλία υπάρχει ένα εστιατόριο, το Climax. Με πανοραμική θέα του ορμού, εφτά μόνο τραπεζάκια, πλούσιο μπαρ και day beds. (Αυτό το τελευταίο είναι κάτι καναπεδοκρέβατα με κουρτίνες. Το 'μωρό' με ενημέρωσε πως δεν ήταν τόσο καλά όσο της εταιρείας 'Dedon' ή της 'Ego Paris' - μην με ρωτάς: ούτε και ξέρω, ούτε και κατάλαβα!). Το εστιατόριο αυτό μας το είχε προτείνει η φίλη μου η Κλαίρη, την οποία και θα απονυχώσω με την πρώτη ευκαιρία.
Μόλις πήγαμε, ο 'μετρ' μας ενημέρωσε πως δεν μπορούσαμε να κάτσουμε γιατί στα τέσσερα τραπέζια έτρωγαν και τα άδεια ήταν ρεζερβέ! Πήραμε μιά πινακίδα που έγραφε "τα θέλει ο κώλος μας" και καθήσαμε στο μπαρ. Ένα ντάκιρι λεμόνι σερβιρισμένο σε ποτήρι του κρασιού κι ένα μπολ ταγκιασμένα νάτσος αργότερα, άδειασε ένα τραπέζι και καθίσαμε. Παραγγείλαμε
μιά σαλάτα (γιατί μυαλό δεν βάζω) και δύο κυρίως πιάτα - ζυμαρικά και μπριζόλα.
45 λεπτά αργότερα κι αφού κόντευα εκτός από την μπαγκέτα να φάω και τον μαέστρο, ήρθε η σαλάτα. Πότε ήρθε, πότε εξαφανίστηκε ούτε που το καταλάβαμε. Καλή ήταν - σουρινάμι ήταν, το άδειο μας στομάχι δεν μας άφησε περιθώρια για βιοψία. Και άρχισε πάλι η αναμονή: το μακρύ ταξίδι της πείνας μέσα στη λύσσα. Μισή ώρα αργότερα και αφού στο εστιατόριο δεν έτρωγαν πάνω από 15 άτομα (για όλα υπάρχει μιά εξήγηση) ρωτάμε τον μετρ: "Έχουμε παραγγείλει και 2 κυρίως πιάτα...", "Ω! η κουζίνα μας θα ανταμείψει την αναμονή σας!" απάντησε ο μετρ! Το επιφώνημα είχα κάτι συγκινητικά μελοδραματικό και χαμογελάσαμε ευγενικά.
Όση ώρα περιμέναμε, μάκρυναν τα νύχια, τα μαλλιά και τα δόντια μου, το 'Sunset Boulevard' ξανανέβηκε στο Λονδίνο και ξαναήρθαν στη μόδα οι ποδιές των οικιακών βοηθών. Λίγο πριν μπει ο Αύγουστος ήρθε και το φαγητό! Τρώγαμε πολύ αργά για να χορτάσουμε. Αν τυχόν θέλαμε να παραγγείλουμε κάτι ακόμα, θα φεύγαμε σε αναπηρικό καροτσάκι με πικέ κουβέρτες στα γόνατα, αναπολώντας την πρώτη φορά που παραγγείλαμε. Το φαγητό ήταν μέτριο αλλά, ξέρεις, μακαρόνια με κοτόπουλο σου φτιάχνω κι εγώ σε 10 λεπτά - μάξιμουμ. Τρώγαμε και δεν μιλούσμε, μουτζώνοντας ο ένας τον άλλον από μέσα μας.
Ο καλός Θεούλης όμως μας αποζημίωσε. Γιατί όσο τρώγαμε, ήρθε μιά Αγγλίδα που νωρίτερα είχαμε δει να ξεροψήνεται στην παραλία. Χαιρετάει τον μετρ κι αυτός της απαντά "Hello! you look like cancer!" Το αποσβολωμένο ύφος-what-the-fuck?- της κοπέλας αντιστάθμισε το δίωρο της αναμονής εξαργυρώνοντας το σε γέλιο μέχρι δακρύων. O μετρ φυσικά και κέρδισε με μεγάααλη διαφορά το βραβείο Kουλεμανσόν summer 2008! Έστω και χωρίς τιπ!

10 σχόλια:

tsok είπε...

Πρέπει να δείτε τη φάτσα της καλής μου όταν κατάλαβε σε βλαχοτρέντι εστιατόριο ότι ο μπακαλιάρος σκορδαλιά ήταν καταχωρημένος στο μενού ως "λουκουμάδες βακαλάου με αγιόλι"... Αποφάσισε από τότε ότι θα τρώμε μόνο κοψίδια και χταποδοκαλαμαράκια και θα πίνουμε ρακές, μπύρες και κρασά (έμμεσο σχόλιο για το ντάκιρι ήταν τούτο). Έχει κανά δυο καλά μαγαζιά στη Μακρυνίτσα πάντως (το ένα δε εξ αυτών έχει αυθεντική τοιχογραφία του Θεόφιλου, αμέ!). Όπως και να'χει καλά να περνάτε βρε!

kanataki είπε...

αχχχααχαχα

υγ μόνο εγώ και οι νυφίτσες στον Ρότζερ Ράμπιτ θα πάμε απ τα πολλά γέλια εδώ μέσα?

ria είπε...

έλα μωρέ, τι θα θυμάστε και θα γελάτε όλο το χειμώνα!

η αγγλίδα κατάλαβε τι της είπε ο βλαχοσερβιτόρος?


καλά να περνάτε, να μην κάθεστε πολύ στον ήλιο και να προσέχεις το "μωρό"!!!!

Ανώνυμος είπε...

Χα χα, διάβασα τα τελευταία πέντε ποστ σερί. Βλέπεις εγώ γύρισα προχθές από τις διακοπές (κλαψ)
Ο σερβιτόρος εννοούσε ότι η Αγγλίδα έμοιαζε με κάβουρα ή ότι έμοιαζε με μελάνωμα δέρματος από την ηλιοθεραπεία; Μπερδεύτηκα.

Ανώνυμος είπε...

ego paris: design,excellence, exclusivity... with a hint of audacity

dedon: a voyage through the orbit

μπραβο στο "μωρό" (κι ας μην μου αρέσει η λέξη). μπράβο του. εχει απόψη!!!!
vassilis

nanakos είπε...

Αλλοτριωμένη, θέλω να πιστεύω πως ο σερβιτόρος εννοόυσε πως η κοπέλα είχε γίνει κόκκινη σαν αστακός! Ελπίζω! Welcome back!Ελπίζω να πέρασες πολύ όμορφα!

Ria, η κοπέλα πήγε και κάθησε σε μιά γωνιά στο μπαρ. Μετά από λίγο κάθησε μαζί της και ο κυριούλης που μοίραζε νερά στην παραλία. Δεν μιλούσανε αλλά πάλι, ποιός ξέρει;!

Βασιλάκη μου, ούτε εγώ τρελλαίνομαι για την έκφραση 'μωρό'. Αλλά δεν είναι τυχαίο που τον φωνάζω έτσι: όταν μαζεύει αχινούς από τη θάλασσα συνεχώς σηκώνω το κεφάλι μου και του φωνάζω να προσέχει και να μην πατήσει κανένα!

Tsok, έχει απόλυτο δίκιο!Ήμασταν άξιοι της τύχης μας!

ΤάπερΝτόνα, εσύ, οι νυφίτσες και μιά κρεατοελιά στο δεξί μπούτι του Λέννυ μείνατε όρθιες!

georgethebeast είπε...

kala pos kai den sikothikes na fas tin cancer me tosi peina????

aremare είπε...

Το climax είναι απο τα χάι όλης της περιοχής.
Ειναι χρόνια μαγαζί και οι δήθεν ψαγμένοι το ξερουν.
Αφήστε τα αυτα, για άλλους.
Αν είστε ακόμη στην περιοχή, μην παραλείψετε την Νταμούχαρη. Στο μπαρακι, στην ακρη της ακρης,θα ακούσετε καλή μουσική, νωρις το βραδυ, και αν ειστε τυχεροί, θα εχει κανενα γκρουπάκι τζαζ, ή ρεγγε.
Για φαγητό, αν σας βγαλει ο δρόμος,
στο χωριό Λαυκος (δεν ειναι παραθαλασσιο), πολύ όμορφη πλατεία και κοψίδια ΑΑΑ.
Καλά να περνατε.

nanakos είπε...

Aremare (αλήθεια, η συνέχεια είναι koukounare?!), στην πλατεία του Λαύκου περάσαμε μιά υπέροχη μέρα ηρεμίας και χαλάρωσης. Πρώτα για τρίωρο καφέ και γλυκό στη 'Κουρείον' όπου στο τέλος η κυρία έφυγε για να πάει να κοιμηθεί για μεσημέρι. Μετά πήγαμε για μπάνιο στον Πλατανιά και ξαναγυρίσαμε στην παραδιπλανή ταβέρνα την ώρα που σουρούπωνε. Εξαιρετικό φαγητό, πολύ φθηνό και το καλύτερο ήταν το άπαιχτο ύφος της ταβερνιάρισας που όταν της λέγαμε "πολύωραίο το σπετζοφάι/ζιγούρι/σουτζουκάκι" μας χαμογελούσε με στυλ "καλά μαλάκες είστε?! Και βέβαια είμαι η επιδεξειότερη και πενταμορφότερη μαγείρισα!" Ήταν τέλεια και θα ξαναπάμε απόψε.
Στη Νταμούχαρη πήγαμε χθες και ήταν πολύ ωραία με εξαίρεση τα πολύ μεγάλα κύματα που μας ανάγκασαν να κάνουμε πολύ λίγο μπάνιο. Αλλά ήταν εξαιρετικό μέρος.

kangerlussuaq είπε...

Ο μαίτρ ήταν όλα τα λεφτά. Θα μπορούσε βέβαια να της είχε πει "Hello, you look like monkey's ass"...

Αν σε προλαβαίνω ακομα εκεί, υπάρχει ένα ωραίο μπαρ στη Μακρυνίτσα που λέγεται "Η σύναξη των θεών". Ίσως σας αρέσει...