Legalise Catatonia

Το καλοκαίρι είναι η περίοδος των ανοιχτών συναυλιών. Τσιγάρο για τους ντουμανιστές, μπύρες για τους αλκοολικούς, ζαχαρούχο για εμάς τα μικρά βουλιμικά γουρουνάκια. Βαθιές ανάσες καθαρού αέρα και της μουσικής που αγαπάμε. Μου αρέσει η προετοιμασία για κάθε συναυλία - όχι δικής μου, γιατί έχω πάντα άγχος και πλακώνομαι στα πατατάκια με ρίγανη που με φουσκώνουν και πρήζομαι on stage.
Μου αρέσει η ανυπομονησία να δω τον αγαπημένο μου καλλιτέχνη, ν' ακούσω τα τραγούδια που ακούω στη διαπασών όταν τρέχω με τη Μπουλού. Όπως έχουμε ξαναπεί, το καλύτερο κομμάτι των πάρτυ και των συναυλιών είναι η προετοιμασία και οι εντυπώσεις.
Τις τελευταίες μέρες βλέπω σε διάφορα σημεία της πόλης την αφίσα για μια συναυλία του Μιλτιάδη Πασχαλίδη. Μπορεί να σε σοκάρω με τη δήλωση που ακολουθεί αλλά μου αρέσει ο Πασχαλίδης. Μου αρέσουν οι νότες που διαλέγει και η φωνή του. Αγόρασα και έναν δίσκο του σ' ένα ποιοτικό ξεφάντωμα που μ' έπιασε μια μέρα στο δικοπωλείο.
Το πρόβλημα ξεκινάει όταν βλέπεις τον Πασχαλίδη. Σε πρώτο επίπεδο, νομίζεις πως αυτό που βλέπεις δεν είναι ο ίδιος ο καλλιτέχνης αλλά ο κατατονικός αντικατοπτρισμός του. Στη συνέχεια, σε πιάνει ένας οίκτος: "Τι έχει το παιδί" λες, "να του στείλω μια σοκοφρέτα, έναν πιγκουίνο, ένα κουτάκι πρόζακ, βρε αδελφέ, να του φύγει η συσκότιση". Αν το βλέμμα σου κολλήσει πάνω του για διάστημα πέρα των 10 δευτερολέπτων θα έχεις τα πρώτα συμπτώματα εσωτερικού κατακερματισμού: η ελπίδα χάνεται, ο κόσμος γύρω σου βουλιάζει στην κακομοιριά, δεν βρίσκεις καθαρό εσώρουχο και τα μαλλιά σου έχουν σταματήσει να μακραίνουν. Αν αντέξεις μέχρι το τέλος του τραγουδιού - και δεν έχεις στουμπιχτεί στο σιφόνι της λεκάνης από την απελπισία - το πιθανότερο είναι να βάλεις τα κλάμματα. Ακόμα και το "Wake me up before you go go" να τραγουδήσει θα πιστέψεις πως είσαι στ' αμπάρι του Τιτανικού την ώρα που κάτι υγρό και παγωμένο σου γαργαλάει τις κάλτσες!
Το ίδιο μοτίβο ακριβώς επαναλαμβάνεται και με τις αφίσες. Αυτό δεν μοιάζει με συναυλία αλλά με πρόσκληση σε υπαίθριο βραδυνό μνημόσυνο. Με εισιτήριο και χωρίς τα τσουρεκάκια! Κάποιος πρέπει να στείλει ένα sms στον Πασχαλίδη και τη δισκογραφική του και να τους μεταφέρουν τα breaking news: "αν τεντώσεις τα χείλη σου μιά ιδέα, θ' ανοιχτεί ένας νέος κόσμος μπροστά σου. Δοκίμασε το! Το κάνουν και αυτοί που σε ακούν!"
Καλό το έντεχνο ύφος αλλά σε λίγο θα σε μπερδεύουν με την Γιάννα Αγγελοπούλου. Achtung!

ΥΓ. Να σου θυμίσω πως έχεις δουλειά σήμερα!