Πέμπτη, Ιανουαρίου 24, 2008

Καιρός να πάμε παρακάτω

Πριν λίγες μέρες η αγαπημένη Ροδιά του μπλόγκινγκ με προσκάλεσε σ' ένα παιχνίδι στο οποίο "ανεβαζουμε ενα ποιημα που μας αρεσει και που αντιστεκεται στη δυσωδια της εποχης". Στην αρχή σκέφτηκα ένα ποίημα του Εγγονόπουλου, μετά ένα του Σαχτούρη, ένα άλλο του Σεφέρη- καλά, μην φανταστείς πως θυμάμαι και πολλά απ' έξω.
Ξεκίνησα να γράφω το ποστ αλλά κάτι δεν μου πήγαινε. Σα να έκανα αγγαρεία. Μετά από λίγη ώρα το έσβησα κι αποφάσισα πως δεν θέλω να γράψω για όλη αυτή τη σκοτεινιά. Δεν θέλω να γράψω για σαπίλες, για κατάρρευση, για ανηθικότητα, για παρακμή, για ψέμματα, για συντρίμμια κι αβεβαιότητα. Κουράστηκα. Κουράστηκα να ακούω, να διαβάζω, να μιλάω για όλα αυτά. Έσβησα το ποστ κι αποφάσισα να κλείσω τα μάτια μου. Κι όταν τα άνοιξα πάλι το μόνο που έβλεπα ήταν το φως των επόμενων ημερών.
Δεν με νοιάζει τί συμβαίνει τώρα. Οι κοινωνίες περνούν κρίσεις σε όλα τα επίπεδα. Αλλά αυτή η στιγμή είναι μια ευκαρία για να ξεριζωθεί ό,τι σάπιο υπάρχει. Μπορεί να δύσκολο, μπορεί να φέρει απώλειες και ίσως ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα. Αλλά αν κοιτάξουμε γύρω μας θα δούμε ανθρώπους, νέους ανθρώπους, πολλούς ανθρώπους με όραμα για ένα καλύτερο αύριο. Ανθρώπους που γράφουν, σχεδιάζουν, ζωγραφίζουν, σκέφτονται, οργανώνουν μια δικαιότερη κοινωνία. Ανθρώπους που θέλουν να ξεριζώσουν τα πάντα γιατί είναι αποφασισμένοι να μεγαλώσουν τις επόμενες γενιές σ' ένα κόσμο εύρωστο κι αξιοπρεπή και όχι εξεφτελισμένο.
Δεν με νοιάζει ποιός τα πήρε, ποιός πήδηξε, ποιός είδε, ποιός έκλεψε. Δεν έχω να προβάλλω καμία αντίσταση σε αυτή τη βρωμιά γιατί τίποτε από όλα αυτά δεν με αγγίζει. Στον δικό μου κόσμο, στο κόσμο που εγώ ονειρεύομαι και για τον οποίο παλεύω με όποιο πενιχρό μέσο διαθέτω, τίποτε από όλα αυτά δεν έχει θέση. Πάντα θα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι γιατί ο λάθος δρόμος είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης κι αυτό κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Σχεδόν χαίρομαι που όλα καταρρέουν. Γιατί μόλις διαλυθούν και ξεκαθαρίσει ο κονιορτός θα έρθουν ξανά αυτοί που περιμένουν με ανυπομονησία τη σειρά τους για να γεμίσουν την κοινωνία με ελπίδα και δύναμη. Με προοπτική και αλήθεια.
Μια ματιά μόνο να ρίξεις στα μπλόγκς θα δεις ένα κομμάτι από το αύριο. Ένα απίθανα αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο κομμάτι. Εκεί θα έπρεπε να κοιτάμε όλοι. Το τώρα είχε εδώ και πολύ καιρό ημερομηνία λήξης. Κι ευτυχώς τελειώνει πια.
Η μόνη αντίσταση στη δυσωδία είναι η απόλυτη απαξίωση της. Η εξορία της στην ανυπαρξία. Όταν κάτι είναι σαθρό αργά ή γρήγορα, θα διαλυθεί από μόνο του. Και είμαι απόλυτα βέβαιος πως όλη η αυτή η βρωμιά σύντομα θα είναι παρελθόν.
Το αύριο έρχεται. Και είναι γεμάτο φως.
Αν κοιτάξεις καλά, θα δεις...
η
πόλη
γέμισε
καρδιές.
Για μένα, αυτό είναι σημείο των καιρών.


(η φωτογραφία είναι από το xpigs.wordpress.com)

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Respect!!!

patsiouri είπε...

Μόνο που το βαρέλο δεν έχει πάτο καθώς φαίνεται, έχουμε να δούμε πολά ακόμη πρίν τη Δευτέρα Παρουσία!

Ανώνυμος είπε...

:-)) DonnaBella

snikolas είπε...

Εγώ πάντως ποίηση – τέχνη, θεωρώ τα ημερολόγια χωρισμένων!!! :)

An-Lu είπε...

Ψιτ! Έχω φρέσκο φωτορεπορτάζ (so 80's huh?!) με τις αθηναϊκές καρδιές!

nanakos είπε...

Νικόλα, κι εγώ για Νόμπελ τα'χω προορισμένα!

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχεις άδικο και όμορφα τα λες Αλλά δυστυχώς, φίλε Νανάκο είναι αδύνατο να μην σε πιάσει ασφυξία απ' όλη αυτή τη βρώμα. Και να θες να γυρίσεις το κεφάλι πάλι σε σκουπίδια και σκατά θα πέσεις.

BLUEPRINTS είπε...

το ξέρεις ότι δε μ'αρέσει να περιαυτολογώ, αλλά σε μια από αυτές τις καρδιές συμμετείχα με κάποιο τρόπο...
υ.γ.: ωραίο το ποίημά σου

Ανώνυμος είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!MPRABO!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mono otan arxizoun na anakaliptontai ta SKATA tha eksafanistoun!!!
Perimenete xeirotera na simvoun oso proxorame pros to FOS !!!
An den figei i laspi den tha fanei to fos! kai gia na figei i laspi prepei na anevei stin epifaneia gia na mporesei na katharistei!

sikia είπε...

Ώσπου να ξεκαθαρίσει η κατάσταση και να εξυγιανθούν τα πράγματα στην Ελλάδα, σου προτείνω να μεταναστεύσεις στην Αμερική να σε φιλοξενήσω, και με το καυτό σεξ και το διαλογισμό θα περάσουν γρήγορα οι μέρες....

tsok είπε...

Συμφωνώ μαζί σου νανάκο. Το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι ότι η μη συμμετοχή (υπό τη μορφή παρακολούθησης εκπομπών επί εκπομπών και αναλύσεων επί αναλύσεων) σε όλον τούτον τον ορυμαγδό αδιαφάνειας και λαμογιάς δεν σημαίνει αδιαφορία. Το αντίθετο θα έλεγα: σημαίνει αξιοπρέπεια. θα συμφωνήσω όμως και με το συκιά. Η μοναδική πανάκεια που ξέρω εγώ στη ζωή είναι το πολύ και καλό σεξ. Αν ο κόσμος πηδούσε συχνότερα και καλύτερα θα έπαυε να ασχολείται με το πώς το τρίβει το πιπέρι ο ένας κι ο άλλος αφενός και θα άνοιγαν τα ματάκια του (έως που θα του πετάγονταν όξω) αφετέρου. Καλημέρα και καλό σου-κου σε όλους.

kanataki είπε...

μπα?
δεν σου άφησα μύνημα?

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα απο Λονδινο αν οντως ηρθαν οι καρδιες (γιατι σε αυτη την χωρα ποτε δεν εισαι σιγουρος...) ας ανεβασει καποιος νεες φωτογραφιες. Το αρθρο στο ιστοτοπο μου ειναι αρκετα παλιοτερο οταν πρωτοανακοινωθηκεη αφιξη τους και η φωτο ειναι απο Ρωσσια νομιζω..ευχαριστω πολυ για την αναφορα..(XPIGS)

philos είπε...

Από τα ποστς που μιλήσαν στην καρδιά μου περισσότερο από πολλά πολλα ποιήματα!

Aντώνης είπε...

Μακάρι...