Την Παρασκεύη το βράδυ, ταξιδεύαμε με τη Χρυσούλα, τον Ηλία και τον Γιώργο για Γαλαξείδι. Ενώ όλα πήγαιναν ωραία και καλά, χρειάστηκε κάποια στιγμή να μιλήσω στο τηλέφωνο. Μέχρι να τελειώσω, το θέμα της συζήτησης είχε πάρει μια πολύ δυσάρεστη τροπή: τον στρατό. Ο Ηλίας με τον Γιώργο ξεκίνησαν ένα ντιμπέιτ για το ποιός έκανε περισσότερες μέρες 'σκηνάκια'. Για μερικά πολύ ταπεινωτικά λεπτά της ώρας με κατάπιε το πνεύμα της Εύης Βατίδου.
Με λίγα λόγια, η δίκη μου απορία ήταν γιατί να είναι τόσο δυσάρεστα τα σκηνάκια αφού τα χρησιμοποιούσε και ο Σταλλόνε ως Ρόκι στην προετοιμασία του για τους αγώνες! Το βατράχι που πέταξα ήταν τόσο μεγάλο που έκανε και echo μέσα στο μικρό Polo! Μου εξήγησαν τί ακριβώς είναι τα περίφημα σκηνάκια σα να μιλούσαν σε άτομο με διανοητική καθυστέρηση - και πώς να τους αδικήσεις?! Μόλις τελείωσαν τους παρέθεσα κι εγώ τους λόγους αυτής της χρόνιας παρανόησης, προσπαθώντας μάταια ν' αποσώσω κάποια ψήγματα αξιοπρέπειας: (α) εγώ υπηρέτησα στο ναυτικό όπου η εξαντλητικότερη εκπαίδευση γινόταν με το Φαμπουλόζο στη λεκάνη της τουαλέτας και, (β) στο στρατό όπου, υποτίθεται, πως όλα είναι βαρυά κι αντρικά θα έπρεπε να τα αποκαλούν "σκηνές" σκέτο και όχι με κοριτσίστικο υποκοριστικό! "Ε, καλά! Δεν τα λένε και 'σκηνουλίνια'" απάντησε ο Γιώργος κι έμεινα να κοιτάζω έξω από το παράθυρο και ν' αμφιβάλλω για το αν άνθρωποι σαν εμένα θα έπρεπε να ψηφίζουν.
Περιμένοντας να βρέξει. Σε όλη τη διαδρομή της επιστροφής, ο ουρανός ήταν σκοτεινός. Όσο πλησιάζαμε στην Αθήνα, τα σύννεφα γίνονταν πιο πυκνά και οι αστραπές φώτιζαν το δρόμο μας - αφού στις 8.30 το βράδυ δεν υπήρχαν αναμμένα φώτα στην εθνική οδό. Δυό τρεις σκόρπιες ψιχάλες μας ξεγελούσαν και περιμέναμε τη στιγμή που θα ξεσπάσει η καταιγίδα και θα ξεπλύνει τη στάχτη και τη δυστυχία των προηγούμενων ημερών. Φτάνοντας στο σπίτι, ο ουρανός ήταν πεντακάθαρος. Και αυτό που όλοι περιμέναμε με τόση ανυπομονησία, μια τόση δα βροχή, για άλλη μια φορά, δεν ήρθε. Ίσως και καλύτερα γιατί η δυνατή βροχή θα ρήμαζε ό,τι δεν πρόλαβε η φωτιά. Μας έμεινε όμως το παράπονο της δροσιάς της.
Σπύρος & LennyΛέννυ: Ο φίλος μου ο Σπύρος φέτος θα πάει σκολείο.
Νανάκος: Καλή πρόοδο να του πεις.
Λέννυ: Πρώτη Δημοτικού, θα πάει.
Νανάκος: Να του ευχηθείς 'Καλή σχολική χρονιά' και να μην κλέβει πλαστελίνες.
Λέννυ: Εγώ θα πάω σκολείο?
Νανάκος: Φυσικά, Λεννάκο μου!
Λέννυ: Αλήθειααααα???
Νανάκος: Του χρόνου όμως για να έχεις περάσει και την ηπατίτιδα.
Λέννυ: Και σε ποιά τάξη θα πάω?
Νανάκος: Πρώτη Αναμορφωτηρίου.
Λέννυ: Ουάου!! Και θα 'χω και συμμαθητές?
Νανάκος: Αμέ! Τα παιδιά του 50 Cent.
Λέννυ: Και σκολικά?
Νανάκος: Αστειεύεσαι?! Τα καλύτερα και τα πρώτα! Θα σου πάρω ένα φίμωτρο με τον Χάρι Πότερ. Χειροπέδες και ηρεμιστικά θα σας δώσει η δεσποινίδα Τράντσμπουλ.
Λέννυ: Ποιά είναι αυτή?
Νανάκος: Η Αγγλικού. Πολύ θα τη συμπαθήσεις.
Λέννυ: Και τί προετοιμασία πρέπει να κάνω για το σκολείο?
Νανάκος: Πήγαινε στη γωνία με τη μουσούδα στον τοίχο και σήκω στα πισινά σου πόδια.
Λέννυ: Για πόση ώρα?
Νανάκος: Μέχρι να τελειώσω αυτό που διαβάζω.
Λέννυ: Θ' αργήσεις? Η γιαγιά μου ψήνει μπριτζόλα.
Νανάκος: 230 σελίδες μου 'μειναν και τα περιεχόμενα.
Λέννυ: Μάδαφάκα!
24 σχόλια:
η άποψη σου για τα σκηνάκια σκηνούλες σκηνουλίνια είναι μοναδική..!!αν και μπορεί να έρεπε να τα λένε σκηνάρες!!
ή στο κάτω κάτω τι τις θέλουν τις σκηνές κοτζαμάν μαντράχαλοι?
ο Λέννυ κούκλος στη φώτο!
θελω τον Λεννυυυυυυυυυυυ!
ειμαι ερωτευμενοοοοοοοος!
τον θελω τον θελω τον θελωωωωω!
ΑΧχαχΑΧαχΧΑΧχαχ!
Ο στρατός είναι μια τεράστια μαλακία που το μόνο που κάνει είναι να κλέβει χρόνια από όσους υπηρετούν και λεφτά από μας που πληρώνουμε για εξοπλισμούς…
Όπως αποδείχθηκε έχει μηδενική προσφορά σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπως αυτή που αντιμετώπισε η χώρα..
(πως το βλέπεις θα παντρευτούμε φέτος?)
Χαχαχα!
Ποιος Ηλίας, ποιος Γιώργος; Για να λυθούν όποιες απορίες τα λένε σκηνάκια γιατί σε σύγκριση με τις μεζονέτες που έχουν οι μόνιμοι για σκηνές όχι μόνο δεν είναι γκαρσονιέρες, αλλά είναι κλουβιά κανονικά. Κι αν τύχει να είσαι και λίγο πιο ψηλός από το σύνηθες (όπως εγώ) τότε από το γόνατο και κάτω θα κοιμηθείς απόξω!
Αυτό το βαθιά καλλιεργημένο παιδί σου, πόσο το ζηλέυω Θέε μου!!!!
Βρε Νανάκοοοοοοο!!!!
Νομίζω ότι τα παιδιά πρέπει να έμειναν με το στόμα ανοικτό όταν άκουσαν για τα σκηνάκια! Εγώ που το διάβασα να δεις τι έπαθα! Αλλά σε καταλαβαίνω, ναυτικό ήταν αυτό...
Βρε Νανάκοοοοοοοοοο!!!!
εγω που δεν πήγα στρατό πρέπει να ψηφίζω;;;;;
Εγώ πάλι που δεν έχω κάνει στρατό αλλά μόνο τζάμπορι στον Όλυμπο, έχω να δηλώσω το εξής: Πότε επιτέλους θα φέρεις το παιδί να το γνωρίσουν οι κόρες μου; Έ; Πότε;
Nα χαίρεσαι τον κούκλο γιόκα σου και να τον δεις οπως επιθυμεις! Θα τον στειλεις για εκμαθησης ξενων γλωσσων ή ειναι μικρό ακομα?
Ρε συ, δεν πας καλά...
Αλλά αυτό πάλι το ξέρεις, έτσι;
Άκου με τα παιδιά του 50Cent!
Το ίδιο, το "δεν πας καλά",
ισχύει και για τα 2 προηγούμενα απίστευτα ποστ με τις φωτιές και την... πληρωμένη απάντηση.
Για το στρατό δεν έχω ιδέα.
Θα ρωτήσω ένα φίλο μου που μόλις απολύθηκε.
Αυτά.
Καλησπέρα.
ΠΟύ θα πάει. Θα βρέξει...
Όλο αστραπές κι από βροχή τίποτα.
Έχουν γίνει τα νεύρα μου χάλια.
Από τον ηλεκτρισμό των αστραπών.
Και τα μαλλιά μου.
Ε, ναι, δεν πάω καλά, το ξέρω.
Γι' αυτό μπήκα στο σωστό blog!!!
Προς τους αιωνιους μεταξεταστεους μαθητες του Δασκαλου:
Σημειωστε τη φραση "με κατελαβε το πνευμα της Ευης Βατιδου", θα παιξει σιγουρα στις SOS ερωτησεις των επομενων εξετασεων Κουλεμανσον, αντε να χαρειτε γιατι σας βλεπω συμμαθητες με τον Λεννυ :-ΡΡ
(σορρυ Δασκαλε που σου ρουφιανευω τα θεματα, αλλα ακομα γελαω...)
διορθωση: "με καταπιε το πνευμα της Ευης Βατιδου"
(ακομα χειροτερα δλδ)
Θα ξεκινήσω από τα χαμηλά στρώματα της διατροφικής αλυσίδας:
Λουκρητία, έχεις δίκιο! Κι επειδή με πετύχατε στις καλές μου, σας ενημερώνω πως στις επόμενες εξετάσεις θα 'παίξει' και η εκπομπή της Qρίας Κυριακού, "Με αγάπη"!
ΝΥ Αννα, χθες βράδυ ένας φίλος μου έλεγε πως μόλις είδε αστραπές, πήρε το αυτοκίνητο του και πήγε στον πλησιέστερο λόφο περιμένοντας τη βροχή. Θα σου πω αυτό που συμβούλεψα κι εκείνον: στις επόμενες αστραπές, να πας στη πλησιέστερη γούρνα και να περιμένεις την κατάλληλη ηλεκτροδότηση!
Phoinix, κι εγώ απορώ! Αφού μόνο τα στρουμφάκια χωράνε εκεί μέσα γιατί δεν τα αποκαλούνε "σλιπινγκ μπαγκ(άκια)"?!
Βατραχό, να γυρίσει το παιδί από τις διακοπές γιατί θέλω να τον προετοιμάσω για τον γάμο μας - μην του έρθει κι απότομο!
kai profanos i vroxi den irthe oute kai simera. tha anevo ston proanaferthenta lofo, tha strepso to kefali mou ston ourano kai tha arxiso ta mpinelikia...
Τρίλιαν, εσύ ειδικά θα έπρεπε να ψηφίζεις αλλά όχι να κυκλοφορείς!
Τζώρτζ, όντως έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Όταν βέβαια συνειδητοποήσα το μέγεθος της μαλακίας που είχα πει, έμεινα κι εγώ με το στόμα στραβωμένο. Ήταν από τις στιγμές που έχεις επιβεβαιώσει με ντοκουμέντα και παρουσία μαρτύρων, πόσο ηλίθιος είσαι. Είμαι.
Αγαπημένη μου Fevis, σκέψου κιόλας να είχε και κανέναν έξυπνο πατέρα που δεν απορεί για τα σκηνάκια! Θα ήταν ήδη στο δευτερο πεταπτυχιακό!
ΜΤKing, κάτω τα χέρια από το παιδί μου! Για το καλό σου δηλαδή γιατί αν του δείξεις αδυναμία θα την εκμεταλλευτεί και μετά θα σε πετάξει σα στριμμένη λεμονοκούπα!
Coolies, δεν μπορεί κάποιος να φέρει το δικό του από το σπίτι?
Αν-Λου, θα επισκεφτούμε τα κτήματα σας με την πρώτη ευκαιρία. Στο τέλος του μήνα που θα επιστρέψει από τις διακοπές θα τον φέρω να σου τις γ(αμ)νωρίσει!
Έλλη μου, με τα ζώα και τις/τους γκόμενες/ους ποτέ δεν είναι νωρίς για να γίνει η κακή αρχή!
σε καταλαβαίνω απόλυτα για το ναυτικό, τα ίδια τραβάω και εγώ με τους φίλους μου που με αποκαλούν κακομαθημένο και "τι να μας πεις εσύ, δημόσιος υπάλληλος ήσουν" αλλά ενδόμυχα they soooo wished to be me :-D
Ποια είναι η Εύη Βατίδου;
Νανάκο αγόρι μου πρόσεχε. Την επόμενη φορά που θα γίνει συζήτηση για το στρατό και ακούσεις κάτι για το "Πλοίο της Αγάπης" μην παρασυρθείς και πεις τίποτα για το μαλλί της Julie McCoy...
Κατά τα άλλα, τα μόνα σημαντικά πράγματα που απεκόμισα από το στρατό ήταν δύο φίλοι: ο Τάκης και η "Πτέραρχος" Σοφία. Κατά τα άλλα, χάσιμο χρόνου.
Η Εύη Βατίδου είναι η γυναίκα του Κούγια που όταν αυτός λιποθυμούσε -τάχα- έξω από τη μάντρα του Άλτερ, της έλεγε "πάρε το 100!" κι εκείνη απαντούσε: "ποιό είναι το νούμερο? που είναι το νούμερο?"!!
εγώ πεζικό είχα πάει στρατό αλλά επειδή εκτίμησαν το πτυχίο μου στα οικονομικά, και το βύσμα μου στο ΓΕΑ με κάνανε ταμία στην Λέσχη Αξιωματικών. Οπότε σχοινάκια τίποτα εκτός μια φορά που πήγα για την εμπειρία και να έχω να λέω πως πήγα κι εγώ, αλλά με ύψος 1,91 από την μέση και κάτω ήμουν κάτω από τα άστρα ...δεν πειράζει όμως γιατί το γέλιο ήταν μέχρι δακρύων. Από τον Ε.Σ. μου μείναν 2 κολλητοί ο Νίκος και ο Χρίστος και πολλές ξένοιαστες στιγμές!!!
Eγώ εξακολουθώ να μην έχω καταλάβει σε τι ακριβώς συνίστανται τα σκηνάκια. Μπορείς να γίνεις λίγο πιο περιγαφικός;
Ωραία, είναι μικρούτσικες σκηνές που στήνουν πανύψηλοι φαντάροι για να προσποιηθούν ότι θα κοιμηθούν μέσα τους. Η δυσκολία της διαδικασίας είναι ότι....;;;;
σκηνουλίνια χα χα χα χα χα
μη στεναχωριέσα ρε νανάκο, κι εγώ που υπηρέτησα στην αεροπορία, σκηνάκια δεν έκανα. και δεν αισθάνομαι παραμελημένος
1. εμένα δηλαδή που υπηρέτησα πεζικό κι όχι μόνο σκηνάκια αλλά ούτε βολή για πλάκα δεν έκανα τι θα με πείτε, τσάτσο;
2. αλλού έβρεξε αρκετά, εδώ δεν είδαμε σταγόνα
3. Ο Λέννυ άπαιχτος, όσο μεγαλώνει ομορφαίνει...
μήπως να ονόμαζες το ποστ"σκηνάκια από ένα Σαββατοκύριακο";)
Δημοσίευση σχολίου