Myspace.com

H φίλη μου η Νατάσσα μ' έπεισε προχθές ν' ανοίξω μια προσωπική σελίδα στο Myspace. Γενικά δεν της ήταν και πολύ δύσκολο γιατί ως γνωστόν έχω υποτακτική ψυχολογία εδώ και 8 χρόνια οπότε απολαμβάνω πολλές φορές να παρασύρομαι και μετά να δηλώνω αθώο θύμα δικαστικής πλάνης!

Το βρήκα εξαιρετικά δύσκολο να φτιάξω τη σελίδα αυτή. Λόγω μειωμένης αντίληψης μου πήρε μια ολόκληρη μέρα για να φτιάξω το background (η γνωστή φωτογραφία που είχα βγάλει με το ipod που κοιμάται ήσυχο δίπλα σε μια πάβλοβα!). Να μην σας τα πολυλογώ, την κουτσοέφτιαξα τη σελίδα, έβαλα και ωραία γραφικά με ταινίες και μουσική και διάφορα σανσόν. Και μετά?

Δεν υπάρχει μετά! Μετά υποτίθεται πως περιμένεις και ψάχνεις! Περιμένεις τους άλλους ν' ανακαλύψουν το προφίλ σου και να σε καλέσουν να γίνεις 'φίλος' τους! Ψάχνεις ν' ανακαλύψεις προφίλ που σου αρέσουν για να καλέσεις εσύ άλλους να γίνουν 'φίλοι' σου. Υποτίθεται επίσης πως πρέπει να κάνεις φίλο σου οποιονδήποτε σε καλεί.

Μάλλον δεν έχω κερδίσει τις εντυπώσεις στον κόσμο του myspace! Kυρίως γιατί αρνήθηκα τη 'φιλία' μου σε όσους τη ζήτησαν. Ξέρω πως είναι μεγάλο πλήγμα να μην σε κάνει φίλο του κάποιος που δεν έχεις δει ποτέ αλλά του αρέσουν οι "Πράσινες Τηγανητές Ντομάτες" αλλά αυτά έχει η ζωή.

Στην αρχή δεν είχα καταλάβει γιατί με καλούν άνθρωποι που τα προφίλ μας δεν έχουν απολύτως κανένα κοινό σημείο. Θα γινόταν ποτέ φίλη η Bjork με τις Las Ketcup? Η Άννα Συνοδινού με τη Μαρία τη Κακάσχημη? Στη πορεία όμως κατάλαβα πως σημασία δεν έχει με ποιόν μιλάς αλλά πόσες επαφές έχεις στο προφίλ σου. Γι' αυτό και πολλοί έχουν για φίλο τον Φεντερίκο Φελίνι, το Νίκο Σκαλκόττα και τον Αντρέι Ταρκόφσκι!

Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ με τα τσάτ είναι γιατί να μιλάς με ανθρώπους τους οποίους δεν πρόκειται να συναντήσεις ποτέ? ΄Η στη συγκεκριμένη περίπτωση με ανθρώπους from the great beyond? Μάλλον είναι βαρετό το myspace! Άσε δε που οι περισσότεροι ακούνε κατατονική ροκ κι έχουν προφίλ βουτηγμένα στο μαύρο χρώμα με καλλιτεχνικές/σκεφτικές φωτογραφίες. Δεν γελάνε ποτέ αυτά τα παιδιά? Μπορεί βέβαια να φταίει και το ότι είμαι και λίγο μονοσήμαντος και σχόλια του τύπου "έχεις μια λακωνική τέρψη στις άκρες των βλεφάρων σου" μου καίνει μαζικά εγκεφαλικά κύτταρα. Πάντως τη φωτογραφία των ΑΒΒΑ τυλιγμένων με αλουμινόχαρτο δεν τη βγάζω!