Κυριακή, Απριλίου 22, 2007

Ευτυχές δυστύχημα

Λένε συνήθως πως όταν έρχεται η στιγμή που θα πεθάνεις, η ζωή περνά μπροστά από τα μάτια σου σαν κινηματογραφική ταινία. Αυτό φυσικά το έχουν πει όσοι τελικά έζησαν. Η ακριβής διατύπωση είναι, λοιπόν: όταν έρχεται η στιγμή που νομίζεις πως θα πεθάνεις, η ζωή περνά μπροστά από τα μάτια σου σαν κινηματογραφική ταινία! Ήθελα να ήξερα ποιός διαδίδει αυτές τις μαλακίες? Την ώρα που νομίζεις πως πεθαίνεις, μια σκέψη σου περνά από το μυαλό κι αυτή συνήθως μισή.
Θα σας δώσω ένα φρέσκο παράδειγμα: σήμερα το πρωί τράκαρα! Όχι όπως την προηγούμενη φορά. Σήμερα, η τύχη, η βροχή και η Dido φρόντισαν να γίνει πιο κινηματογραφικό. Σε μια στροφή κοντά στην Αράχωβα, η Μπουλού γλίστρησε, αναποδογύρισε μερικές φορές και στούκαρε πάνω στα βράχια του βουνού με τα παπουτσάκια να κοιτάνε τον Θεό που μόλις είχε ξυπνήσει. Δεν μέτρησα πόσες τούμπες έκανε: μπορεί μια, μπορεί και τριάντα τέσσερις. Προσωπικά, νόμιζα πως το αυτοκίνητο θα κουβαριάζεται μέχρι να ξαναγίνουν της μόδας τα δερμάτινα παντελόνια. Για ένα παράξενο λόγο όμως όση ώρα βρισκόμουν στο καρουζέλ του τρόμου δεν είδα καμία σκηνή από τη ζωή μου. Ούτες έρωτες, ούτε σχολικά χρόνια, ούτε μπάνια στη θάλασσα, ούτε καν το Λέννυ. Είχα κλείσει τα μάτια κι έλεγα: « γαμώ τη πουτάνα μου!» Η ολοκληρωμένη βερσιόν ήταν «γαμώ τη πουτάνα μου, θα έτρωγα λεμονάτο με τηγανιτές πατάτες για μεσημέρι!» αλλά πολλά λόγια, λίγος χρόνος – ειδικά όταν βλέπεις τον Ghost Rider να περνά από το πλάι και να σου κλείνει το μάτι!
Σούρθηκα έξω από το αυτοκίνητο από το σπασμένο παράθυρο κι άρχισα να κάνω damage control: τα πόδια μου εντάξει, τα χέρια μου εντάξει, τα μαλλιά μου στιλπνά και λαμπερά όπως πάντα. Το ipod σώθηκε, το κινητό μάλλον εκσφενδονίστηκε στους ρούγες και διαλύθηκε. Δεν το βρήκα. Βρήκα όμως τη λουκανικόπιτα που αγόρασα το πρωί ξεκινώντας: άθικτη! Αφού την έφαγα και κάπνισα και 2 τσιγάρα τηλεφώνησα στην οδική βοήθεια – από το κινητό ενός πολύ πρόθυμου κυρίου - που ήρθαν μέσα σε μισή ώρα. Όλη την ώρα που περίμενα να φορτώσουμε το πτώμα της αγαπημένης μου Μπουλού σταματούσαν όλα τα περαστικά αυτοκίνητα. Παρ’ όλο που κανένας δεν μου απευθύνθηκε με την προσφώνηση «Πεντάμορφε κουτσουπωτέ κύριε που μοιάζετε σα να βγήκατε από το Blair witch project», εκτίμησα πολύ το ενδιαφέρον του κόσμου και ειδικά την ευκαιρία που μου έδωσαν μέσω των κινητών τους να μιλήσω με όλους τους παλιούς συμφοιτητές μου από Αυστραλία, Χονγκ Κόνγκ, Αμερική και Ισπανία.
Στην αρχή πίστευα πως αυτή η μέρα δεν θα τελείωνε ποτέ. Το ζεστό μου κρεββατάκι μου φαινόταν πως ζει σε άλλο πλανήτη και θ’ αργούσα πολύ να το ξαναδώ. Ευτυχώς όμως είμαι στο σπίτι μου εδώ και 2 ώρες και σε λίγο θα δω Ugly Betty για να μου περάσει το μετατραυματικό σοκ. Τη Μπουλού δεν θέλω να τη σκέφτομαι. Βρίσκεται σε ένα συνεργείο στη Λιβαδειά. Θα την φέρουν αύριο και αν κρίνω από τη κατάσταση της, μάλλον θα τη φέρει ο ταχυδρόμος και θα μου τη ρίξει κάτω από την πόρτα. Θλιβερό!
Μάλλον ζω από καθαρή τύχη. Πες το και κωλοφαρδία, δεν σε παρεξηγώ. Η ζωή τελικά για ‘μένα δεν τελείωσε εδώ. Και μόλις περάσουν μερικές ώρες κι εξαπλωθεί η διάσειση καταλαβαίνεις πως όταν χάνεις τον έλεγχο, το πιο πιθανό είναι να σε περιμένει ένας τοίχος για να σε διαλύσει. Υπάρχουν όμως και φορές που η μόνη πίστη που χρειάζεσαι είναι πως σε περιμένει ένα ζεστό πιάτο λεμονάτο με πατάτες και πρέπει oπωσδήποτε να γυρίσεις στο τραπέζι.
Σήμερα ήταν η τυχερή μου μέρα. Και η μέρα που κατάλαβα πως ο καλός Θεούλης τις Κυριακές τρώει με την οικογένεια του.

36 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τρέμω και μόνο που το σκέφτομαι! Να ΄σαι πάντα καλά ρε μωρό μου και χέστο το αυτοκίνητο. :(

oni είπε...

Sok k deos! O_O Esy na 'sai kala!!! Aytokinhta yparxoun polla, nanakos omws, mono enas! :*

vatraxokoritso είπε...

Για όνομα!!!!
Ευτυχώς είσαι καλά!

Loucretia είπε...

Πωπω βρε Νανακο, τι πακετο ηταν αυτο! Φορα καμια πλεξουδα σκορδα, αφου το ξερεις πως το τραβανε το ματι οι πενταμορφοι και τσουπωτοι!

alienlover είπε...

τελος καλό όλα καλά! αχ βρε Νανάκο μουυυ να 'ξερες πόσο πολύ χαίρομαι που είσαι καλά... φιλιά μωρό μουυ ..

Ανώνυμος είπε...

Ρε νανάκο, πρόσεχε βρε αγόρι μου...
Δόξα τω Θεώ, όλα πήγαν καλά.

Πάντως μια φορά όταν ήμουν πολύ μικρός και πήγα να περάσω απρόσεκτος τον δρόμο (και σταμάτησα τελευταία στιγμή) ένοιωσα τον αέρα του αυτοκινήτου που πέρασε ξυστά, επάνω μου... και τότε όντως είδα σε φλας μπακ όλη μου την ζωή. Δεν κράτησε και πολύ, πιτσιρίκι ήμανε.

Ψάξε βρες.. μάλλον δεν ήταν η ώρα μας, νανάκο. Και κοίτα να οδηγάς πιο προσεκτικά, βρε αγόρι μου! θα μας στείλεις!

Πολλά πολλά φιλιά και περαστικά από το σοκ.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάντως το μόνο που σκέφτηκα όταν έπεσα πάνω σε ένα κάδο σκουπιδιών αν θυμάμαι καλά ήταν το τι βρισιές θα χρησιμοποιήσω για να στολίσω τον μαλάκα που μπήκε στο αντίθετο και με τύφλωσε με τους προβολείς βραδιάτικα. :P Όλα καλά.

Να 'σαι καλά :)

One Big DJ είπε...

....den exw logia...otan eisai kalytera kai exeis kinito pes mou na steilw to noumero mou pali afou dialythike..to idio skeftomouna kai egw tin proigoumeni bdomada pou empleksa se kavga me 5 alvanous...giati pigan na mou paroun to taxi kai na plakwsoun ena filo mou..oloi to mathan..toys dielysa..alla efaga arketes.ekeini ti stigmi to mono pou skeftomouna itan.gamw tin poutana mou..

Ανώνυμος είπε...

αμαν βρε γλυκειε μου, ελπιζω να εισαι καλα, και να εχει περασει και η ταραχη. τι φοβερο κι αυτο, ανατριχιασα που το διαβαζα. τις καλυτερες ευχες μου, κι αμα θες ξεματιασμα, πες μου να πω στη θεια μου - ειναι the best!

loukoumaki είπε...

tsoupoto mou agori se fagane oi kargies! eutixos eisai kala! kai an exeis tipota ponakia aurio tha perasoun apo to tarakounima einai :)
perastika kai sti mpoulou...
para polla filia kai agkalitsa apo mena :)

nanakos είπε...

Η αλήθεια είναι πως ήθελα να κλείσω το ποστ γράφοντας:
"Τώρα παώ για ύπνο. Αν δεν ξαναγράψω σημαίνει πως πέθανα στον ύπνο μου. Δώστε τα ημερολόγια μου στο Υπουργείο Παιδείας".

Τελικά όμως δεν κοιμήθηκα. Μπορεί και να φοβόμουν λίγο. Σας ευχαριστώ πολύ όλους. Και να προσέχετε. Φυσικά.

christina είπε...

αφου τελειωσε καλα, δεν τρεχει τιποτα. ηρεμησε και κοιμησου.

Ανώνυμος είπε...

μήπως δεν κοιμήθηκες αρκετά χθες βράδυ και δεν είχες τα μάτια σου ανοιχτά όταν έπρεπε;;:-) να προσέχεις! σε φιλώ!

unknown_x:-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Λοιπόν, την μαύρη μου αλήθεια θα την πω : Δεν σε επισκέπτομαι συχνά (ανεξλάρτητα από τον α πάντα απολαμβάνω το γράψιμό σου), αλλά, βρε παιοδί μου, κάθε φορά που μούρχεται η επιφοίτηση να κάνω κλικ και νάρθω να σε δω όλο πέφτω σε κάποιο ατύχημα, μιαν αρρώστια, κάτι τέτοιο, τέλος πάντων...
Συνμπεράσματα ;
1. Η τλεπάθεια υπάρχει, δεν είναι μύθος!
2. Ευτυχώς που όλα σου συμβαίνουν, πριν έρθω εγώ, γιατί θα μπορούσες να το αποδώσεις στο κακό μου μάτι!
3. Το ότι εξακολουθώ να απολαμβάνω το γράψιμό σου σημαίνει ότι τις ατυχίες της ζωής τις προσεγγίζεις σωστά - θετικά και με χιούμορ!

Νάσαι καλά και να προσέχεις!

Ανώνυμος είπε...

ευτυχώς που είσαι καλά!!
σου πέρασε και το σοκ, όλα οκ, έτσι?

ερώτηση:η διάσειση λειτούργησε αθροιστικά ή αφαιρετικά στα της αμνησίας?..

να έχεις μία υπέροχη εβδομάδα,

irrelevant

Μαρκησία του Ο. είπε...

Μας κοψοχόλιασες Νανακουλίνι!

να προσέχεις ε!

και να φοράς και κανένα ματάκι/ σκόρδο γιατί σε ματιάζουν που είσαι ζουμπουρλούδικο! ;-))

ματς μουτς
ΧΧΧ

fevis είπε...

Απαπα!!! Ξυνό παρά λίγο να σου βγει το λεμονάτο.... Τέλος καλό όλα καλά όμως, οπότε μην μασάς... Ξανά προς την δόξα... τράβα....

ka8y είπε...

προσεχε ρε ομορφεεεε!!!

vague tourist είπε...

Γενικά, δεν πιστεύω στο «κακό μάτι», αλλά... βρε παιδί μου κι εσύ, ούτε το CD που σου είχα ζητήσει, ούτε και που πέρασες το Σάββατο το βράδυ να πεις ένα «γεια»... Μην τριτώσει, κατάλαβες; :-Ρ

Υ.Γ. Να σου γνωρίσω έναν συνάδελφο που έχει κάνει επίσης τούμπες με το αμάξι, ν’ ανταλλάξετε εμπειρίες!

snikolas είπε...

Αφού δεν έπαθες τίποτα αυτό έχει σημασία. Όσο για την μπουλού… θα πάρεις καινούργια.

ΣΒΕΤΛΑΝΑ είπε...

Αφού είσαι καλά όλα OK!

Αν και μου σηκώθηκε η τρίχα τολμώ να πω ότι και πάλι μειδίασα με την περιγραφή του γεγονότος μέσα από τα μάτια σου (και την κουτρουβάλα σου) και πιστεύω ότι θα το ξεπεράσεις γρήγορα.

Αυτό πάντως που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσοι σταμάτησαν (και μάλλον ήταν αρκετοί) είτε από περιέργεια είτε από φιλότιμο το θέμα είναι ότι παρ'όλα τα στραβά μας εμείς οι Έλληνες είμαστε πονόψυχοι πανάθεμά μας... (συγκινήθηκα τώρα...)

Περαστικά και να είσαι πάντα καλά να σε διαβάζουμε.

BLUEPRINTS είπε...

εσύ νά'σαι καλά ρε μωρό κι από αμάξια... (πάντως η αντίδρασή σου ήταν όπως σου αρμόζει, εύγε νέε μου)

An-Lu είπε...

Ρε αγορίνα μου...τι είναι αυτά....
Αρκεί που είσαι καλά.....
...και ότι σου έφερνα προξενιά για το παιδί!

sikia είπε...

Γλυκουλίνι Νανακουλίνι, πολύ ταράχτηκα με το ποστ σου, ευτυχώς όμως περασμένα ξεχασμένα! Πολλά φιλιά!

Provato είπε...

αχ ανησύχησα για μία στιγμή ότι χάθηκε η λουκανόπιτα... αλλά αφού την βρήκες.... μπράβο, πάντα τέτοια με τις λουκανόπιτες...

(βλαμένο, τρόμαξα...)


μπεεεε

Η Μικρή Ολλανδέζα είπε...

Νανακούλη τι να πω;
Περαστικά σε σενα και στην μπουλού...
Μα να μην σκεφτείς ούτε τον Λεννυ;
τσ τσ τσ...

(πρόσεχε τους κωλόδρομους εκει πάνω γαμώτο!)

celsius33 είπε...

Το χιούμορ σου πανάθεμα σε....εσύ να σαι καλά .Περαστικά σε όλα .

AVRA είπε...

σιδερενιος!!!

Idάκι είπε...

Τώρα γιατί θέλω να σε πλακώσω ΚΑΙ να σου φάω τη λουκανικόπιτα;;; Ε; Ε;

Είναι φανερό πως είχες τον Άγιο Λεμονάτο με το μέρος σου, να του πας μια Μπουλού-matchbox πάραυτα!!!

Ελπίζω να είναι το χειρότερο που θα σου τύχει για τα επόμενα 1.570.987.224.654 χρόνια.

the ibt είπε...

:-O

Unknown είπε...

To να αντιμετωπίζεις μια τέτοια κατάσταση με τέτοιο χιούμορ (πολύ γέλιο-φοβερός λέμε)
είσαι πολύ καλά και δε χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα υλικό!!!
Εύχομαι να μη σου συμβεί ποτέ χειρότερο και πάνω απ'όλα υγεία(μες τη πρωτοτυπία το comment μου)

Crucilla είπε...

Περαστικά μάτια μου και να γελάς , εντάξει;

Crucilla είπε...

Περαστικά μάτια μου και να γελάς , εντάξει;

Trilian είπε...

όντως όλα αυτά περί slide show της ζωής σου κατα την πτώση είναι μπούρδες... και εγώ "όχι ρε πούστη μου δεν σταμάτησε" σκεφτόμουν και όλα τα άλλα ήταν κενα... ποτέ ξανα τέτοιες εμπειρίες Νανακο... Φιλιά!!

patsiouri είπε...

Γαμώτο...φτωχή Μπουλού...

Θα σου έλεγα κι εγώ να μή σκέφτεσαι το αυτοκίνητο αλλά επειδή το έχω περάσει πρόσφατα, όταν κατάλαβα πως ο.κ, ζώ...και είδα το σαξάκι χαλκομανία...έπαθα νευρική κρίση και για πολλές ώρες έκλαιγα και έσκουζα σά γουρούνι που το σφάζουν " Εγώ θα το φτιάξω-θα το φτιάξω-θα το φτιάξω!!!"

Δέν το φτιάξαμε ποτέ...ούτε έχω ξαναοδηγήσει...

Σιδερένιος ρε σύ και να προσέχεις...έχουμε και μωρά παιδιά να σκεφτούμε...

iPol είπε...

Εγώ πάλι σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις σκέφτομαι μήπως φοράω τρυπημένες κάλτσες και βρωμισμένα σώβρακα και γίνω ρεζίλι στο νοσοκομείο.
Νανάκο, σημασία έχει ότι διατηρείς το χιούμορ σου, παρά τη διάσειση.
Όλα τ' άλλα φτιάχνουν.
Και για να πούμε την αλήθεια, η Μπουλού καλή ήταν, αλλά έχει βγει ήδη το επόμενο μοντέλο.
Φιλιά και ποτέ ξανά!