Σάββατο, Δεκεμβρίου 10, 2005

8 παρά το πρωί


07.44 το πρωί
Ο Λένυ με ξυπνάει.
- Σήκω! Αυτή (η γιαγιά) εδώ και 10 λεπτά έχει μαγκώσει στο ματάκι της πόρτας και δεν μπορώ να την ξεκολλήσω.

07.46 το πρωί
Ο Λένυ είχε δίκιο. Η γιαγιά έχει πράγματι βεντουζάρει στη πόρτα. Δεν ξέρω καν αν αναπνέει.
-Γιαγιά τι κάνεις εκεί?

07.47 το πρωί
Μετά από μικρή παύση γυρίζει και με κοιτά.
- Φέτος, έχουμε Πάσχα στις 23 Απριλίου. Τζάμπα τα χαλιά που στρώσαμε. Σε λίγο θα βγάλουμε τα καλοκαιρινά.

07.47 και μπόλικα δευτερόλεπτα
Γυρίσαμε στις δουλειές μας. Ο Λένυ στο κόκκαλο, εγώ στο πάπλωμα όπου θα μείνω μέχρι νεωτέρας και η γιαγιά στο ματάκι της πόρτας να περιμένει το Πάσχα.

9 σχόλια:

dgalanis είπε...

άντε και καλό Δεκαπενταύγουστο

Chaca-Khan είπε...

xaxa.
γαμώ τα παιδιά είσαι..
χαχα..

Neilys είπε...

Θεά η γιαγιά!!!

nanakos είπε...

Θεά και με πολλλλλλλλά καπέλα!

snikolas είπε...

Πολύ jazz αυτή η γιαγιά ρε παιδί μου..

nanakos είπε...

Και που να σας πω για τη λεκάνη και τα ανοιχτά ντουλάπια!

Chrisa είπε...

Απίστευτή γιαγιά!!! Μου θυμίζει τις δύο γιαγιάδες στην σειρά "στο παρα πέντε"!!!

Ανώνυμος είπε...

Η Θεοπούλα είναι αλήθεια ότι ωχριά μπροστά της, περιμένουμε τη λεκάνη και τα ανοικτά ντουλάπια (τουλάχιστον κάνει καλό μουσακά;)

Ανώνυμος είπε...

Δεν την πατε λεω γω σε κανενα γιατρο? Μαλλον τις εφραξαν οι καρωτιδες με ολα αυτα που βλεπει εκει μεσα η καημενη η ογδονταχρονη!