Σκέψου τα τετράποδα ξενοδοχεία

Οι καρέκλες μας, μας κουβάλησαν
κι άλλο πια δεν μας κρατούν
οι καρέκλες μας
Οι καρέκλες μας, μας κουβάλησαν
κι ως εδώ που φτάσαμε
Θεέ μου, τί καλά!

Σκέψου τις καρέκλες κάποιου καφενείου
πάνω τους ξεσπάει η βροχή, τσακωμοί, χωρισμοί, αγάπες και φιλίες
μεθυσμένοι, κουρασμένοι
ιστορίες, ιστορίες, ιστορίες, ιστορίες





Οι καρέκλες, μας ταξίδεψαν
σα βαρκούλες χάρτινες σ' άγριους καιρούς

Κάθε μιά καρέκλα δέχεται πάνω της το βάρος των συνανθρώπων
κάθε μέρα, κάθε νύχτα, κάθε τρεις και λίγο
κάποιος λέει "θα μείνω", κάποιος λέει "θα φύγω"
μα εκείνη πάντα μοναχή, μοναχή, μοναχή

Ζώα υπάκουα στις διαθέσεις μας
οι καρέκλες μας οι τρεις,
Θέε μου, τί καλά!

Πόσες ανθρώπινες ρωγμές, πόσες λύπες, πόσες εποχές
ενοχές, διασκεδάσεις, ανέμελες στιγμές,
γέλια και χαρές
χαραγμένα στην καρέκλα το σήμερα, το αύριο και το χθες

Σκέψου τα εφήμερα τετράποδα ξενοδοχεία (τις καρέκλες μας...)

Σκέψου τα εφήμερα τετράποδα ξενοδοχεία (πόσοι άνθρωποι...)

Σκέψου τα εφήμερα τετράποδα ξενοδοχεία (πάνω τους κυλούν...)

Σκέψου τα εφήμερα τετράποδα ξενοδοχεία ... οι ζωές μας.


(Στίχοι/μουσική: Κώστας Γάκης. Τραγουδούν: Κώστας Γάκης, Αγγελίνα Παρασκευαϊδη, Λένα Γιάκα & Τάκης Νάτσης. Από την παράσταση "Ο διχοτομημένος υποκόμης")