Τετάρτη, Ιουλίου 16, 2008

Το ορφανοτροφείο

Προχθές, είχα αποφασίσει πως θα περάσω τη βραδιά μου στη δεξιά γωνία του καναπέ κρατώντας στο' να χέρι το τσιγάρο, στ' άλλο χέρι το καρπούζι. Το ερ κοντισιόν σε αρνητικό δείκτη, το παιδί αναποδογυρισμένο στον διάδρομο and a partridge in a pair tree!
Πήγα λοιπόν στο dvd club και, όπως συνηθίζω, στήθηκα με ανοιχτό το στόμα μπροστά από το stand με τις ταινιές. Δέκα αποχαυνωμένα λεπτά αργότερα, οι φιναλίστ της βραδυάς ήταν οι εξής δυο: το ψυχολογικό θρίλερ "Το ορφανοτροφείο" και, την οικολογική περιπέτεια "Mega-snake" - νομίζω πως οποιαδήποτε επεξήγηση είναι αδικαιολόγητα περιττή.
Mε την πρώτη ταινία θα ερχόμουν σ' επαφή με τη non-existent αρτιστίκ πλευρά του ισπανόφωνου εαυτού μου. Η δεύτερη ήταν ξεκάθαρο tribute στη Γιάννα που γοητεύεται από οτιδήποτε σαυροειδές, καρχαροειδές, εντομοειδές κλπ κλπ. Όσο ταλανιζόμουν, παρατήρησα πως το χοντρό (αλλά μυώδες και ηλιοκαμένο) σκυλί μου αντί να με περιμένει πιστά στο πεζοδρόμιο, είχε πάρει την κατηφόρα (στο ρόλο της κατηφόρας, ο δρόμος προς το συντριβάνι της Ζέας). Από ένστικτο, έδωσα μιά ταινία στον υπάλληλο κι έφυγα να μαζέψω τον Φέλπς πριν βουτήξει για το παγκόσμιο στην πεταλούδα.
Γυρίσαμε σπίτι σώοι και, κυρίως, στεγνοί. Έβαλα την ταινία, πήρα αγκαλιά το καρπούζι και οριζοντιώθηκα. Μετά από τα πρώτα 30 λεπτά της ταινίας ήταν σαφές πως είχα διαλέξει το λάθος έργο, την λάθος βραδυά.
Έκανα ένα γρήγορο ζάπινγκ μπας και πετύχω βίντεο κλιπ με την Αθηνά Χαϊκάλη αλλά τίποτα. Αποφάσισα πως η Τέχνη θέλει θυσίες και ξαναπάτησα στο play.


Λίγα λόγια για το έργο: ένα ζευγάρι ζει σ' ένα σπίτι που παλιά ήταν ορφανοτροφείο. Έχουν υιοθετήσει κι ένα παιδάκι που στην καλύτερη περιγραφή έχει aids και στην χειρότερη, ένα κοπάδι από imaginary friends. Το παιδάκι εξαφανίζεται, η μαμά ψάχνει να βρει τους φανταστικούς του φίλους για να το πάρει πίσω και στο τέλος όλοι παντρεύονται.
Λίγα λόγια για τις παρενέργειες του έργου: παιδάκια, παιδάκια, παιδάκια. Ξυπόλητα, άρρωστα, δαιμονισμένα, με βρώμικα ρουχαλάκια και κουκούλες πιο μακάβριες από την μάσκα του χόκευ που φόραγε ο Τζέησον Βούρχις. Παιδάκια εγκληματικά, παιδάκια που φέρουν τριψήφιο νούμερο στο τριχωτό της κεφαλής, παιδάκια που η αγαπημένη τους κούκλα λέγεται Τσάκι και όχι Μπάρμπι. Και όλα αυτά στο σπίτι σου!
Όλη τη νύχτα είχα την αίσθηση πως τα άκουγα να πηγαινοέρχονται από την κουζίνα στο σαλόνι και από το ταβάνι στο κεφάλι μου. Νόμιζα πως άκουγα την πόρτα ν' ανοιγοκλείνει και τα σερβίτσια να στρώνονται και να ξεστρώνονται. Κατά μία διαβολική σύμπτωση, άρχισε να στάζει και η βρύση του μπάνιου σε αυτόν τον αργόσυρτο ρυθμό που μπορεί να σε στείλει στο τρελλοκομείο.
Σηκώθηκα, έφτιαξα ένα ντάκο και τον έφαγα όρθιος στον πάγκο της κουζίνας. Όση ώρα έτρωγα έριχνα και καμιά κλωτσιά στον αέρα πίσω μου - έτσι για να έχω ήσυχο το κεφάλι μου. Σκέφτηκα να βγάλω μια βόλτα το χοντρό αλλά φοβήθηκα πως θα γυρνούσα και θα έβρισκα ολόκληρο νηπιαγωγείο να παίζει αμπάριζα στο νεροχύτη.
Κοιμήθηκα κατά τις 6 το πρωί. Φουσκωμένος από το ντάκο, τα κάσιους, τη βυσσινάδα κι ένα γιαούρτι με ζάχαρη και ψωμί.
Και κατάλαβα γιατί ο Λέννυ δεν συμπαθεί τα παιδιά: δεν σε ταίζουν ποτέ, σε κρατάνε όλη τη νύχτα όρθιο και δεν ξέρεις πότε θα αποφασίσουν να παίξουν 'Μαθήματα νεκροτομείας' μ' εσένα στον ρόλο του πτώματος. Μετά από αυτή τη βραδυά αποφάσισα και το δώρο που θα πάρω στην Έφη για το νεογέννητο μωρό της: δύο ωραιότατα ζευγάρια χειροπέδες - χεριών/ ποδιών. Case closed.

17 σχόλια:

oni είπε...

Xaxaxa! Aman bre nanako mou toso poly se ephrrease? K gw otan to eixa dei sto sinema stis skhnes pou akougontan ta ntapa-ntoupa mesa sto spiti k se alla tromaktika afhna mono miso mati k miso ayti na parakolou8ei ap ton tromo. Kai to prwto brady eblepa efialtes me to mouliko me thn koukoula... kai xwris! Wraio ergo omws, poly to eyxaristh8hka, eimai fan twn 8riler bebaia k gi ayto mou kane entypwsh pou tromaksa toso. Ola pleon ta xoume dei k ola fainontai geloia alla ayto htan diaforetiko! To telos telos ligo na eleipe pou xalage to olo feeling tou ergou k 8a htan aristourghma.

Tanila είπε...

Έλα καλέ!
Πως κάνεις έτσι για ένα θριλεράκι, που απ'ότι κατάλαβα δεν ήταν και καθόλου σπλάτερ;

nanakos είπε...

Μα τα σπλάτερ δε νομίζω πως επηρεάζουν κανέναν. και η ταινία ήταν πολύ ωραία αλλά μετά ξεκίνησε ο εφιάλτης. Η τελευταία φορά που με επηρέασε τόσο μια ταινία ήταν το Kill Bill vol 1 και ειδικά η σκηνή που η Τζοτζο έκανε διάφορα σανσόν μ' εκείνη την ακιδωτή μπάλα! Αυτοί που επηρεάστηκαν περισσότερο βέβαια ήταν οι τοίχοι του σπιτιού μου αλλά, και πάλι!

snikolas είπε...

un dos tres toca la pare...

Ανώνυμος είπε...

Εισαι αφασία ρε μλκ!!
χαχαχχαχα

georgethebeast είπε...

ase kato tin japanese ball controller!!!!
oso gia to orfanotrofeio e entajei siga ton tromo....des kai to devil's backbone kai meta piase kai ena dark water.....tora vevea mou itheles terror kalokairiatika....anti na rimadokatseis na deis ena so you think u can dance....ena middleman esto ena big brother!!!(pou big brother exei ena rodeo kati gay apo tin kolasi!!!!!)

nanakos είπε...

George, μόνο εσύ και η Τζάκι Κόλλινς βλέπετε ακόμα Big Brother!

patsiouri είπε...

Μαμά μου...
Είχα δει ένα θρίλερ με κλόουν μικρή και από τότε και μέρα-μεσημέρι να δω κλόουν ουρλιάζω.
Επίσης, η μεγαλύτερη φοβία μου είναι πως μία νύχτα θα ανοίξει η πόρτα της ντουλάπας και από μέσα θα βγει μια καλόγρια.
(Από ταινια κι'αυτό).
Κουράγιο.

phoinix είπε...

τώρα το οτι το διάβασα αυτό πριν πάω για ύπνο είναι καλό?

Juan είπε...

Βρε Νανάκε: Και εμένα με τρόμαξε το ορφανοτροφειο όταν το πρώτοείδα αλλά η διαφορά είναι οτι μένω πολύ κοντά από το σημίο όπου γυρίστηκε η ταινία, και έχω κολυμπησει στις παραλίες και πέρναγα πολλές φορές μπροστά στο σπίτι. Φρικτό αληθεία. Αν έχετε περιεργία το χωριό όπου γυρίστηκε είναι Llanes (Γιάνες)και είναι πολύ όμορφο και γιορτάζει το 8 σεπτεμβρίου και αξείζει να πάτε. Φιλιά πολά

An-Lu είπε...

Aaaaaarrrrghhhhhhh!
Θα το δω οπωσδήποτε το χειμώνα στο Μπακού!

ria είπε...

βρε ζαβό, το ορφανοτροφείο είναι φοβερή ταινία για όσους αρέσκονται στα ψυχολογικά θρίλερ.
η μουσική, η σκηνοθεσία και η υπόθεση είναι φανταστικά.

άσχετο αν εγώ τα έκανα επάνω μου στα πρώτα 15 λεπτά και ας ήταν μεσημέρι, ανοιξα και την τηλεόραση με ήχο, και όταν φοβόμουν, έκανα και ζάπινγκ και το ξαναέβλεπα μετά. μόνο 8 ώρες μου πήρε να το τελειώσω το έργο!
σε γενικές γραμμές όμως είναι πολύ καλό και πάρα πολύ δυνατό θρίλερ!

kangerlussuaq είπε...

Λάθος επιλογή η ταινία... Πήρες την "Άννυ" σε θρίλερ...

Για τα ληθαργικά, βαρετά καλοκαιρινά βράδια η επιλογή είναι μία:

http://www.youtube.com/watch?v=z_c_odzPOZc

Έχε και κανένα blister με ΧΑΝΑΧ μαζί με το καρπούζι...
Κι αμα κοιμηθείς μετά, έλα να μου το πεις...

vatraxokoritso είπε...

καλό καλοκαίρι γλυκέ Νανάκο.

christina είπε...

Τα πιο τρομακτικά θρίλερ που έχω δει ΔΕΝ ήταν σπλάτερ. Αυτό καλό ακούγεται. Καλοκαιρινό εντελως.Τώρα που δε φυσάει δυνατά, δε βρέχει και δεν αστράφτει και δεν κρύβεται η πανσέληνος πίσω από βαριά, μαύρα σύννεφα...

(...που έφαγα όλη μου την bandwidth να κατεβάσω το Omen σε παραγωγή 70s και ήταν μια μάπα και μισή)

Ανώνυμος είπε...

Αν και η δική μου φαντασία πάει για Ολυμπιακό μετάλλιο από τον καλπασμό, το Ορφανοτροφείο μου άρεσε πάρα πολύ! Το είδα τον περασμένο χειμώνα με χαμηλό φωτισμό και καταμόναχος. Πρέπει να ομολογήσω πως σκιάχτηκα κάπως με την Τζεραλντίν Τσάπλιν που ούτως ή άλλως είναι λίγο σαν να ήρθε από άλλο κόσμο. Μήπως όμως η ταινία ήταν μια δικαιολογία για τις μεταμεσονύκτιες γουρουνιές σου; Ε; Ε;

patsiouri είπε...

Τι έγινε καλέ, σε κλείσανε????