Κοτλέ παντελόνια, κλειδιά με δεκάδες μπρελόκ, σκονάκια, ημερήσιες εκδρομές στον Άγιο Κοσμά, πάρτυ με χαμηλωμένα φώτα και γονείς, η σχολική μου τσάντα που είχε πάντα μέσα ένα τεύχος του Σπάϊντερ-μαν, οι τυρόπιττες με τα δοντάκια. Πολλά ονόματα, πολλά γέλια, πολλά τραγούδια. Το σχολείο. Όλο το παρελθόν, μια γουλιά και πέντε νότες.
13 σχόλια:
The class of '89 salutes you!
Νανάκο είσαι μεγαλύτερος από τη ζωή και τουλάχιστον δυο φορές καλύτερος (συγγνώμη είναι κακή μετάφραση αλλά δεν άντεξα)
πουρό, ε πουρό :)
Αγαπώ τρίτη ηλικία και το τρίτο πόδι, επίσης....
Χαιρετώ την σειρούλα μου!
έλα τώρα!
υγ μην σε πιάνει η μελαγχολίιιιιιιιιιιαααααααα
υγ τι να πω κι εγώ που μπαίνω στην εμμηνόπαυση???
Eπ! ΠΟΙΟΝ Άγιο Κοσμά;
Yo!Reeka, σε περίπτωση που το ξέχασες, είσαι τουλάστιχον 2 χρόναι μεγαλύτερος μου! Και με δεκάδες τριχομπαλλίτσες!
Ταπερ-Ντόνα, θυμήθηκα τί ήθελα να σε ρωτήσω: πως αντιμετωπίζατε την εμμηνόπαυση το 1821?
Ντανίλα, τον Άγιο Κοσμά στο παλιό αεροδρόμιο εκεί που λάναμε γυμναστικές και ασκήσεις.
Ανώνυμε, σ' ευχαριστώ πολύ ;-)
Συκιά, κάτι τέτοια σόκιν λες και σε θεωρεί η Τσουτσουνέλα αμελητέα και αναξιοπρεπή! Και, να τα τώρα!
ωχ ωχ ωχ
Κι άλλος γείτονας!
Α! Γειτονες ειστε; Τωρα εξηγουνται πολλα ...
Εγώ + Ντανίλλα γείτονες = Μπιλζούκ + Ντανίλλα μετεξεταστέοι για τα επόμενα 4 χρόνια. Τουλάστιχον!
Τουλαστιχον;
Τι φταιω εγω που ηρθε και σου κατσικωθηκε στην γειτονια η τανιλα (που εχω βασιμες υποψιες οτι ειναι αυτη που γκαριζει με ανοιχτα παραθυρα)
Ξεχνας ποσο καλος μαθητης ειμαι που αναγνωρισα τον καλο κυριο που σ' επνιγε στην Σεριφο.
Zατί ρε μετεξεταστέοι;
Άης Κοσμάς είναι δίπλα στο Γκλυφάντα. Εγκώ έμενε γκλυφάντα 26 χρόνια.
Δημοσίευση σχολίου