...βγήκε παγανιά...

Parental Advisory: Ακολουθεί δυσοίωνο ποστ.

Την προηγούμενη εβδομάδα, βρήκα νερά στο πάτωμα της κρεββατοκάμαρας. "Κάποια μαλακία θα έκανε το Λέννυ" σκέφτηκα και τα σκούπισα. Λίγη ώρα αργότερα κατάλαβα πως έσταζε ένας σωλήνας του καλοριφέρ. Πρέπει να ξέρεις πως δεν φοβάμαι ούτε φίδια, ούτε αρρώστιες, ούτε ύψη, ούτε ασανσέρ, ούτε τη Βικτώρια Ταγκουνάκη. Η λέξη όμως 'διαρροή' με παραλύει. Έστρωσα λοιπόν ένα στεγνό πανί και παρήγγειλα μια πίτσα!
Να μην σας τα πολυλογώ, όταν πέρασε από το σπίτι ο τυφώνας 'Μανούλα' ανακάλυψε τη ζημιά και ξεκίνησε προσωπικό quest για την επιδιόρθωση της. Το πρότζεκτ της συνάντησε σθεναρή αντίδραση από τον 'από πάνω', τον κυρ Σπύρο, έναν καλό παπούλη που μισεί το Λέννυ και μάλιστα μια φορά τον είχε κατηγορήσει πως του έκλεψε το επικουρικό. Ο κυρ Σπύρος αρνήθηκε να επισκεύασουμε τη ζημιά και κοντολογίς είπε στη 'Μανούλα' να κόψει το λαιμό της.
Δυό ενέσεις ατροπίνης και μια ταχύρρυθμη συνεδρία σε anger management class μετά, η 'Μανούλα' - με κλειδιά που αγνοώ πώς βρέθηκαν στα κρουσταλλοβραχιονάτα χέρια της - μπήκε στο σπίτι μου με δυο υδραυλικούς για εντουράζ και με τη συναίνεση της διαχειρίστριας τάπωσαν τα καλοριφέρ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, ο κυρ Σπύρος να ξανασκεφτεί το ξεροκεφαλιά του και να δώσει τη συγκατάθεση του για την επισκεύη.
Ο υδραυλικός θα ερχόταν χτες το μεσημέρι. Ανέβηκα στον κυρ Σπύρο να τον ειδοποιήσω για την ώρα. Με χαιρέτησε - τον είχα βοηθήσει πολλές φορές να κουβαλήσει τα ψώνια της λαικής- μου ευχήθηκε και κέρασε κι ένα ύποπτο σαλαμάκι το Λέννυ. Ο υδραυλικός ήρθε στην ώρα του αλλά ο κυρ Σπύρος είχε συχωρεθεί 2 ώρες νωρίτερα. Ανακοπή. Μπαμ και κάτω. Κάτω κι αυτός, κάτω και τα 85 του χρόνια.
Ο αιφνίδιος θάνατος όμως του κυρ Σπύρου έχει σπείρει τον πανικό στη πολυκατοικία. Όχι γιατί πέθανε - δεν ήταν και ιδιαίτερα αγαπητός ή κοινωνικός. Το πρόβλημα είναι πως πέθανε και αυτός. Θυμάστε την κυρία Μiss Πόπη? Ε, στα μέσα στου Νοέμβρη μας κούνησε κι αυτή το μαντήλι - υπό περίεργες συνθήκες είναι η αλήθεια. Μέσα σε λιγότερο από 2,5 μήνες είμαστε μείον 2 διαμερίσματα. Οι ηλικιωμένοι της πολυκατοικίας φοβούνται πως θα καταλήξουμε σαν τη κατασκήνωση του Κρύσταλ Λέηκ στο Παρασκεύη και 13. Λες τελικά η ζωή να τελειώνει εδώ?!