My life as a dog

« Λείπουν όλοι στη θάλασσα και σκέφτηκα να σας γράψω τις εντυπώσεις από τις διακοπές μου γιατί είστε όλοι πολύ βαρετοί και αναίσθητοι και κανένας σας δεν ασχολείται με τα προβλήματα του σύγχρονου σκύλου. Για λόγους συντομίας ο μπαμπάς μου ο Νανάκος θα αναφέρεται στο εξής ως ‘ο μαλάκας’ και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας ως ‘οι suckers’!
Η ζωή στην εξοχή είναι ωραία. Φέτος είναι το δεύτερο μου καλοκαίρι και συγκριτικά με πέρυσι περνάω τέλεια. ‘Όταν κοιμάμαι στο σπίτι της γιαγιάς ξυπνάμε κατά τις 7 το πρωί και η sucker με βγάζει κατευθείαν για τσίσα/κακά και πάμε μαζί για μπάνιο. Πριν λίγες μέρες όμως της έκαμα μια πατητή και παραλίγο να πνιγεί. Αν δεν είχε τόσο μεγάλα βυζά να την βγάλουν στον αφρό σήμερα θα της κάναμε τα εννιάμερα. Μετά από αυτό κοιμάμαι στο μεγάλο σπίτι.
Στην αρχή ο μαλάκας ήθελε να με κοιμίζουν στην αυλή. Φυσικά αυτό δεν συνέβη ποτέ γιατί μόλις ακούστηκε κάτι τέτοιο, δέθηκα με χειροπέδες στο ψυγείο. Μόλις ακούσω την καμπάνα να χτυπάει 9 ανεβαίνω σε όποιο κρεββάτι βρω μπροστά μου και χοροπηδάω μέχρι κάποιος να ξυπνήσει και να με βγάλει έξω. Το χειρότερο είναι όταν μένω μόνος με τον μαλάκα που σαπίζει σαν το παλιάλογο μέχρι τις 12 το μεσημέρι γιατί το βράδυ ξενυχτάει. Ο μαλάκας τις νύχτες ρίχνει υπνοσεντόν στη γιαγιά και μετά κατεβαίνει στο υπόγειο της και βάζει κάτι μαυρούλιδες και πλέκουνε κοφίνια που πουλάνε την άλλη μέρα στη Βουνιχώρα, τα Πεντεόρια και στην Ερατεινή. Ένα μεσημέρι τον άκουσα που μίλαγε στο τηλέφωνο βραζιλιάνικα και σχεδίαζε ένα ταξίδι. Λεπτομέρειες θα σας πω μόλις μάθω.
Κατά τα άλλα, η ζωή στις διακοπές κυλάει ωραία. ΌΛΗ τη μέρα είμαι στη θάλασσα. Το πρωί με τη γιαγιά, το μεσημέρι με τους suckers και αργά το απόγευμα με τον μαλάκα. Όλοι με φωνάζουν ‘φώκια’. Αυτό τώρα ούτε και ξέρω τι θα πει και ούτε που με νοιάζει. Το άσχημο είναι πως μετά από κάθε μπάνιο με βάζουν όρθιο κάτω από το ντους για να φύγουν τα αλάτια και να μην συγκαώ. Αυτό καθόλου δεν μου αρέσει γιατί η αρμύρα πάνω στο σφιχτό, ηλιοκαμμένο μου τρίχωμα τονίζει τον ανδρισμό μου αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Επίσης, κυκλοφορώ χωρίς λουρί αν και μερικές φορές το κρατάω στο στόμα για να φαίνομαι πιο χαριτωμένος. Εδώ στο Γαλαξείδι με ξέρουν όλοι και στα μαγαζιά με ταίζουν ζαμπόνια. Ο μαλάκας μου φωνάζει γιατί δεν θέλει να ζητιανεύω αλλά ευτυχώς ο καλός Θεούλης μ’ έκανε πολύ γλυκό και όμορφο και δεν μπορεί να μου κρατήσει μούτρα.
Από γκόμενες, τίποτε. Ζερό, νάδα, νάκα! Η υπογεννητικότητα πλήττει και τον δικό μας κλάδο και δεν μπορώ να βρω μια φιλενάδα. Είχα βρει μια κοκερίνα αλλά μου βγήκε λεσβία. Όχι βαρβάτη σαν την Ήρα το λυκόσκυλο που ο μπαμπάς της της φοράει μια κόκκινη μπαντάνα σαν τον Παπάζογλου. Η κοκερίνα είναι πιο lipstick αλλά τι να το κάνω; Όλο αγκαλιά με μια άλλη μποξερίνα κάθονται στον φάρο και σκαλίζουν με σουγιά στα μπαγκάκια «Κ + Μ + Dildo = Love For Ever».
Κατά τα άλλα, πλακώνομαι στις μπουνιές με κάτι αδέσποτα, μου έχουν δαγκώσει και τη μούρη αλλά ο μαλάκας λέει πως στις γκόμενες αρέσουν οι σημαδεμένοι. Και οι μπάρμεν. Και οι υπάλληλοι των Κ.Ε.Π. Αυτό θα το δούμε όταν γυρίσω στην Αθήνα και με δούνε η Γιαννούλα και η Τζο και η Κούκι.
Τώρα θα σας αφήσω γιατί μου μύρισε γιουβέτσι από την Αργυρούλα και πρέπει να πάω να της κλαφτώ γιατί είμαι από το πρωί με δυο κομμάτια μουζακά. A bientot.»

Υ.Γ. Η φωτογραφία μου είναι περσινή γιατί δεν ξέρω που κρύβει τις καινούριες μου ο μαλάκας!

Flirting with disaster

Προχτές το βράδυ περπατούσαμε στη παραλία 6 αγόρια και μια κοπέλα. Η αλήθεια είναι πως όταν πλησιάζεις τα 30 ή τα έχεις ξεπεράσει λέγεσαι ‘άνδρας’ και ‘γυναίκα’ αλλά μου είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσω αυτούς τους τίτλους για τους παιδικούς μου φίλους, οπότε…
Η κοπέλα πανέμορφη. Από εκείνες που αν δούλευε σε 090 και σου έλεγε πως είναι ψηλή, ξανθιά, με γαλανά μάτια και αναλογίες μοντέλου θα ήταν από τις σπάνιες φορές που η φαντασίωση θα ξεπατίκωνε την πραγματικότητα. Αλλά τι να το κάνεις; Άτυχη!
Όπως περπατούσαμε και γελούσαμε ξαφνικά έπαθα έναν προβληματισμό: σκέψου τώρα αυτή η κοπέλα να βγήκε εκείνο το βράδυ με σκοπό να φλερτάρει. Δεν σου λέω να κάνει σεξ αλλά λίγο να χαχανίσει, λίγο να κάνει τα γλυκά μάτια, λίγο να τριφτεί, καλοκαιρινά πράγματα – στην «Εσπρέσσο» διάβασα πως το καλοκαίρι η ερωτική μας διάθεση 5πλασιάζεται! Σου λέει, ‘με 6 άνδρες θα βγω, οι 5 είναι μια χαρά, τον έκτο με 12 μπύρες μέχρι και μέτριο τον λες, δεν μπορεί κάτι θα γίνει’. Αυτό σε σχέση με την πραγματικότητα λέγεται ‘wishful thinking’!
Ο ένας από τους έξι, εγώ. Ο δεύτερος επίσης αδερφή σε μετεγχειρητικό στάδιο και σε πλήρη άρνηση (a.k.a. ‘όποιος με πει πούστη θα φάει μπουνιά με το τακούνι’). Ο τρίτος, γκόμενος μιας καλής της φίλης – μπορεί σαν παρέα να κλέβουμε τσίχλες και τσόντες από το περίπτερο αλλά όχι τον γκόμενο της φίλης μας. Ο τέταρτος, κοντός, στρέιτ και νόστιμος μπορεί και να την γούσταρε αλλά βαριόταν. Ο πέμπτος, έχει δηλώσει πως του αρέσει αλλά στα 29 του έχει τόση σχέση με το σεξ όσο κι εγώ με τους προβληματισμούς δεύτερου επιπέδου. Ο έκτος, χρυσό παιδί αλλά εμφανισιακά μοιάζει με Ορκ καλής οικογενείας. Με λίγα λόγια, όπου και να κοίταζε η καψερή αδιέξοδο.
Και μέσα σε όλα αυτά, να έχεις και τον καλαμποκά που όση ώρα περιμέναμε να ψήσει τα καλαμπόκια μας έλεγε πόσο τυχεροί είμαστε γιατί πλέον σε κάθε άνδρα αντιστοιχούν 5 γυναίκες. Αυτό τώρα δεν ξέρω σε ποιό ‘Pink Woman’ το διάβασε αλλά φαντάσου αντί για μια γυναίκα στην παρέα να υπήρχαν 30!! Το πιο πιθανό θα ήταν να μας είχαν πετάξει στη θάλασσα. Ή σε μια θάλασσα με πίσσα και πούπουλα!
Μπορεί να λέμε πολλές φορές πως οι γυναίκες είναι τρελλές, υστερικές, μπλά μπλά μπλά αλλά τι να κάνουν κι αυτές οι δόλιες; Όταν κανείς δεν παίρνει την απόφαση να τους πιάσει λίγο το χέρι –για να μην πω το μπούτι και κακοχαρακτηριστώ! Ποιός να το φανταζόταν πως θα ερχόταν η εποχή που ο άνδρας από κυνηγός με ορμές θα γινόταν κατοικίδιο με πονοκέφαλο/ στρες/ πλήξη/ κουλεμανσόν σανσόν.
Προσωπικά αυτά δεν τα καταλαβαίνω. Πως γίνεται να μην έχεις όρεξη να φλερτάρεις, να κάνεις σεξ, να μυρίσεις τον λαιμό μιας δροσερής κοπέλας – η συγκεκριμένη δε, μύριζε κίτρο. Αυτή τη λεπτομέρεια βέβαια αν την πρόσεχαν και οι υπόλοιποι τότε το γκει ποσοστό της παρέας θα έφτανε σε πολύ δυσοίωνα, για την κοινωνία, νούμερα!
Τώρα βέβαια αυτά μπορεί να είναι και τυχαία συμπεράσματα. Μπορεί να μην συμβαίνει παντού αυτό και να έτυχε μόνο τη συγκεκριμένη βραδιά. Τι να σας πω; Ίσως απόψε που θα πάμε για κοψίδια και κρασί, τα αγόρια της παρέας να αποφασίσουν πως είναι κρίμα να μην πλησιάζει κανείς μια τόσο ωραία κοπέλα. Ίσως αύριο που έχει συναυλία στη πλατεία ο Πασχάλης και θα πει όλες τις ρετρό ‘πιτυχίες του να της κάνουν μια καντάδα και να την πιάσει κάποιος από τη μέση. Αλλιώς… σκούρα τα πράγματα.

Υ.Γ. Ο Λένυ μου είπε να σας πω κάτι αλλά το ξέχασα!

Στη θάλασσα

Αγαπημένοι μου, φεύγω! Πάω στο αγαπημένο μου Γαλαξείδι να κάνω μπάνια όλη μέρα, να παίζω τάβλι και μπιρίμπα μέχρι τελικής πτώσης, να βγαίνω βόλτες με τον Λένυ και να μοιραζόμαστε παγωμένη βυσσινάδα. Πάω να βρω τους παιδικούς μου φίλους και να παίξουμε παντομίμα, κρυφτό και κυνήγι θησαυρού. Να κάνουμε πάρτυ, να χορέψουμε και να φάμε χιλιάδες σουβλάκια από την πλατεία.
Ορκίζομαι να διαβάζω καθημερινά την έγκριτη Espresso, να φάω όσο το δυνατόν περισσότερα παγωτά και να κάνω βουτιές με τη μάσκα μου μέχρι να πρηστούν τ' αυτιά μου! Ορκίζομαι επίσης να μην γκρινιάξω ούτε λεπτό, να μην είμαι γλωσσάς και να αγαπάω όλα τα παιδάκια της παραλίας - με εξαίρεση το κοριτσάκι της Ανθούλας που μου πέραξε πέρυσι το Downtown στη θάλασσα. Ορκίζομαι να γίνω πιο μαύρος κι από τον Ησαία Ματιάμπα, να πίνω πολλά υγρά και να συνεχίσω την καμπάνια μου εναντίον του Αρναούτογλου. Σας υπόσχομαι να σας γράφω όποτε μπορώ αλλά δεν σας υπόσχομαι πως θα σας διαβάζω γιατί εκεί το κομπιούτερ έχει πολύ χαμηλή ταχύτητα και προτιμώ να μείνω για λίγο ανενημέρωτος παρά να με στείλουν στον ψυχοθεραπευτή της Άμφισσας. Υπόσχομαι επίσης να παίζω όσο το δυνατόν πιο χαρούμενη μουσική στην παραλία και να σταθώ στο πλευρό της Τζούλιας Αλεξανδράτου, όταν αυτό κριθεί απαραίτητο! Πάνω απ' όλα ορκίζομαι να είμαι 'trashy and no good', να ξεκουραστώ και να ονειρευτώ τον υπέροχο χειμώνα που έρχεται.
Να προσέχετε, να διαβάζετε κίτρινα περιοδικά ή να βλέπετε ειδήσεις στο Star, να μην μαλώσετε μεταξύ σας και να μην μιζεριάσετε. Καλό θα ήταν να κλείσετε για λίγο το κομπιούτερ και να πλατσουρίσετε στη θάλασσα ή σε πισίνες μπύρας και καλοκαιρινών κοκτέηλ. Να κάνετε σεξ και να το ευχαριστηθείτε. Γενικά, να αφήσετε τις πολλές ερωτήσεις για τα πρωτοβρόχια. Χρόνο έχουμε για όλα, η θάλασσα όμως δεν θα είναι για πάντα έτσι ωραία. Σας αφήνω με σούπερ αγαπημένη καλοκαιρινή κυλιέμαι-στην- άμμο- και-δεν-με- νοιάζει Paris Hilton και το "Stars are blind". Καλές βουτιές!!

Titanic just arrived

Τα τελευταία βράδυα την βλέπω διαρκώς στον ύπνο μου. Μακρομούρα και σοβαντισμένη. Να κάθεται στη κουπαστή και να τραγουδάει το My heart will go on και να μου γνέφει. Με τεράστια μάτια κι ακόμα πιο τεράστια ρουθούνια. Και να μου'κάνει κάτι νοήματα όπως τραγουδάει αλλά δεν καταλαβαίνω τι αλλά με πιάνει ένας ανεξήγητος φόβος. Βασικά πάντα τον είχα αυτό τον φόβο γιατί πριν μερικά χρόνια στην Αγγλία, όταν δούλευα σ' ένα εργοστάσιο φακών επαφής, είχα πει πως ήμουν ο μικρότερος αδελφός της. Οι Άγγλοι γενικά δεν την έχουν και σε μεγάλη υπόληψη και με άκουγαν με μεγάλη προσήλωση να τους λέω πόσο σκατούλα είναι, πως είχε τη μάνα μας να ξενοπλένει ακόμα και πως τον άνδρα της τον 'έδεσε' με μαγιολίκια ρίχνοντας του 'περίοδο' στο καφέ. Τώρα νομίζω πως θέλει να μ' εκδικηθεί. Και μ' έχει πάρει στο κυνήγι. Τι θα κάνω αν την δω μια μέρα ξαφνικά μπροστά μου? Είναι και σαν τον δράκουλα, πανάθεμα τη. Αυτό μας έλειπε τώρα! Γλυτώσαμε από τη Φωτεινή Πιπιλή -μεγάλη ιστορία, θύμησε μου να στη πω μια μέρα - και θα το βρούμε από τη προγαναθικιά!

Μilk Shake

Τα πρώτα λεπτά του καινούριου Αυγούστου με βρήκαν στο αγαπημένο μου χώρο του σπιτιού: στη κουζίνα! ΄Εφτιαχνα ένα βανιλένιο μίλκ σέηκ, το οποίο ήπια μέσα από το γεμιστήρι του μπλέντερ. Ένωσα και δυο καλαμάκια, έκατσα στον πάγκο και το έπινα όσο μιλούσα στο τηλέχωνο. Δροσιά ερχόταν από το μπαλκόνι, ησυχία από τους δίπλα που αφού τσακώνονταν για δυό ώρες φαίνεται πως στο τέλος πλάνταξαν.
Έκατσα για λίγο στο μπαλκόνι κρατώντας σφιχτά στην αγκαλιά μου το μπόλ του μπλέντερ και σκέφτηκα πως αυτή η στιγμή είναι πραγματικά ανεκτίμητη! Προσπάθησα να σκεφτώ κάτι δυσάρεστο. Πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα και δεν μου ερχόταν τίποτε - τα δυσοίωνα έχουν την τάση να ξεφαντώνουν στις πρώτες θέσεις του μυαλού οπότε αν δεν σε φοβίσει κάτι αμέσως τότε δεν έχεις λόγο ν' ανησυχείς. Ο μόνος μου καημός ήταν μόνο το άδειο μπλέντερ. Αναρωτήθηκα αν θα υπάρχει άλλη στιγμή στη ζωή μου που το μόνο μου πρόβλημα θα είναι ένα άδειο ποτήρι μιλκ σέηκ. Μια σκέψη έκανα. Και μετά ξαναπήγα στη κουζίνα για να φτιάξω άλλο ένα μιλκ σέηκ. Κι αναπόφευκτα έκανα άλλη μια σκέψη (σύνολο 2 σε περίπου 5 λεπτά!) : όλα διορθώνονται! Καλό μήνα! Μην ξεχνάτε τις βουτιές!

Υ.Γ. Η Πωλινίτσα μου έκανε στροφή στη καριέρα της! Στο blog της So-de-lovely μας κάνει απλά μαθήματα μαγειρικής. Ή μάλλον όχι, δεν μας μαθαίνει πώς ν' ανακατεύουμε σωστά το λαδόξιδο. Μας μαθαίνει πώς να γίνουμε οι άρχοντες της κουζίνας μας, του τραπεζιού και της κάθε ομορφιάς που αυτά φέρνουν σ' εμάς και σ' αυτούς που αγαπάμε να φροντίζουμε.

Essential happy listening: το τραγούδι που ψάχνεις τόσο επίμονα εδώ και καιρό είναι τελικά πιο χαρούμενο απ' όσο νόμιζες... Όλα ή τίποτα / Μιχάλης Χατζηγιάννης