Πέμπτη, Οκτωβρίου 22, 2009

Μεταβολισμός χαρακτήρα.

Από την τελευταία φορά που έγραψα εδώ χάμου έχουν συμβεί πολλά κι αδιάφορα.

* Μετακόμισα στο καινούριο μου σπίτι που είναι πραγματικά υπέροχο! Έχει αληθινή κουζίνα, αληθινό μπάνιο με κανονική μπανιέρα, κρεββατοκάμαρα, γραφείο, μεγάλο χωλ που έχω μετατρέψει σε lounge μπαρ (κάθομαι σ' ένα σκαμπό και πίνω νερό με διπλό πάγο κάτω από μια πλαφονιέρα που δεν υπάρχει) και ένα τεράστιο σαλόνι που το κρατώ επίτηδες άδειο για να μου χρησιμεύει ως ballroom και τα σαββατόβραδα χορεύω βαλς με μιά γλάστρα. Stop!
** Η Μπουλού απέχει μόλις δυό πορτοκαλιές ρίγες και μιά σειρήνα από το να γίνει η ναυαρχίδα των σκουπιδιαρέων. Βιβλία, cds, ρούχα, αφίσες, ράφια, παιχνίδια της Φρόσως, παιχνίδια του Λέννυ, χαρτιά, χαρτιά, χαρτιά και ούτε ένα φαγώσιμο για τις δύσκολες ώρες. Stop!
*** Στη δουλειά έχω γράψει με μεγάλα γράμματα στον πίνακα του γραφείου "έρχεται το κάθε τσόλι και ρωτάει σ' αυτή την πόλη πώς θα γίνει αφεντικό". Το βλέπω, το ξαναβλέπω και καθημερινά απορώ πώς γίνεται οι άνθρωποι να χτίζουν καριέρες την ώρα που λείπουν από το λεξιλόγιο τους οι λέξεις "ευχαριστώ" και "παρακαλώ". Γι' αυτό και πλέον δεν απορώ που οι ελέφαντες ζωγραφίζουν: υπάρχουν και δίποδα ζώα που ασχολούνται με την Τέχνη. Stop!
**** Η Φρόσω έχει γίνει η καλύτερη φίλη του αστυνομικού τμήματος Εξαρχείων. Όταν δε περνάμε απέξω την πιάνει σκοτοδίνη και ξαπλώνει φαρδυά πλατυά στο πεζοδρόμιο για να σε αναγκάσει να την πάρεις αγκαλιά. Άντε τώρα εσύ να κάνεις το σκυλί σφουγγαρίστρα μπροστά σε τόσα γκλόμπς. Την βλέπουν τα ΜΑΤ έτσι χοντροκαμωμένη και δοντού και λιγώνονται. Kαι όταν έχουν βάρδια έξω από το θέατρο μας χτυπάνε την πόρτα για να την δουν. Αυτή τη στιγμή είναι ξαπλωμένη αγκαλιά με τον φίλο της τον πυροσβεστήρα. Stop!
***** Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε μιά δηλητηρίαση, τριπλό μπαταριακό crush της Μπουλούς εν τω μέσω κατακλυσμού, έναν μπαμπά που αποφάσισε πως το Metropolitan είναι το νέο hot spot των συνταξιούχων, ένα βαφτιστήρι που έκλεισε μήνα κι ακόμα δεν έχω καταφέρει να δω και πολλά άλλα που αν αρχίσω να τα γράφω θα είναι σαν να εξομοιώνομαι με τη γκρίνια που μας κεραυνοβολεί εσχάτως. Stop!
****** Αλλά έρχονται καλύτερες μέρες! Είμαι βέβαιος! Stop!


11 σχόλια:

DonnaBella είπε...

einai mallon poy metakineitai o kronos. alla rixe k ena prosehws, na xeroume ti mas perimenei - ti na katalavoume apo ton titlo, e?

nanakos είπε...

DonnaBella, ο τίτλος αυτονομήθηκε κι εμφανίστηκε πριν τελειώσω το ποστ!

DonnaBella είπε...

(mallon egw paraviasthka gia sxolio - blush!)
vlepw sas diakatexei oikogeneiakws mia antikeimenofilia. esy me glastra, h frosw me pyrosvesthra. sympasxw. pernaw th fuchsia mou periodo- erwteuomai otidhpote me auto to xrwma (eimai astath).
kaloriziko k eytyxismeno to kainourio spitiko! :-)

An-Lu είπε...

Ποιό είναι το αντικείμενο του πόθου του Λέννυ;
Καλορίζικο το σπίτι και αναμένω πρόσκληση για χορό στο σαλόνι!

Ανώνυμος είπε...

αγαπημενε μου νανακο,
μην ξεχνας πως δια ης αδράνειας δεν δημιουργησε κανεις... καριέρα!
vassilis

Σουσουράδα είπε...

Καλημέρα χαρούμενε Νανάκο, καλορίζικο το αληθινόσπιτο!
Να πεις στη Φρόσω να κάθεται ανάποδα και στο σαλόνι, ξέρεις τι ωραίο σκούπισμα κάνει; Πιο καλό κι απ'το swiffer!
Ευχαριστώ και Συγνώμη δεν ακούμε πια... και πόσο με συγχύζουν όλοι που είναι τόσο χαϊβάνια...

phoinix είπε...

μια χαρά όλα (λέμε τώρα)
το μόνο που δε ξέρω είναι το τι στο καλό είναι η πλαφονιέρα!?!

καλορίζικο! (καλά πριν σε τι σπίτια έμενες? αυτό δηλαδή έχει και τοίχους και απ'όλα?)

Ilias the Jedi warrior είπε...

Οι καλύτερες μέρες ξεκινάνε από σήμερα το απόγευμα! Θα είμαι Γαλαξείδι όλη την επόμενη εβδομάδα και σου προτείνω να έρθεις να λειώσουμε στο τάβλι!

YO!Reeka's είπε...

το ενδεχόμενο κονέ Λέννυ- Φρόσως είναι εκτός συζήτησης;

Loucretia είπε...

"...κι ουτε ενα φαγωσιμο για τις δυσκολες ωρες.."

ενταξει, εζησα να διαβασω κι αυτη τη φραση στο blog σου, ωραια λοιπον, να ξερεις οτι αυτη ειναι η αρχη του τελους της -ασπονδης- φιλιας μας! Νανακο, Νανακο, γιατι να μην εισαι ο Νανακος;;

(ελπιζω να ημουν αρκουντως μελοδραματικη):-ΡΡ

Ανώνυμος είπε...

αχ πάλι έχασα επεισόδια..τα κουτάβια που έχεις είναι τρία κι όχι ένα. Α ρε Νανάκο ευτυχώς που υπάρχεις ΕΣΥ!