C.S.I. Εξαρχείων

Στην εκπνοή του ο παλιός ο χρόνος μας επεφύλασσε μιά πολύ δυσάρεστη έκπληξη: την προηγούμενη Τρίτη το πρωί, η καθαρίστρια βρήκε παραβιασμένη την πόρτα και τα πάντα άνω κάτω. Κάποιος καλλικάντζαρος τρύπωσε τη νύχτα στο θέατρο κι έκανε πάρτυ με λαχειοφόρο αγορά και πλούσια δώρα. Ό,τι πήρε, πήρε και μαζί την εύχη μου ό,τι ψωνίσει με τα κλοπιμαιϊκα να τα βρει -70% στις εκπτώσεις.
Κάλεσα την αστυνομία. Δυστυχώς δεν μπορούσαν γιατί δεν στέλνουν περιπολικά στα Εξάρχεια. Το τμήμα Εξαρχείων! Apparently, δεν στέλνουν ούτε πεζούς αστυνομικούς σε διάρρηξη απόστασης 200 μέτρων - γιατί τόσο απέχουμε από το τμήμα της Καλλιδρομίου. Αφού πέρασαν 4 ώρες και προκοπή δεν είδαμε, πήρα τα ρημάδια μου και πήγα ο ίδιος για την κατάθεση. Η σήμανση δεν μπορούσε να έρθει εκείνη την ημέρα γιατί (όπως μου είπαν) είχαν και άλλες υποθέσεις και μετά τις 4 το μεσημέρι δεν στέλνουν! Κοινώς: κάτσε και φάτα! Κλείσαμε ραντεβού για την επόμενη μέρα μετά τις 08:30.
Όσα συνέβησαν σας τα αφηγούμαι μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας.

Τετάρτη, Παραμονή Πρωτοχρονιάς, λίγο μετά τις 08:00

Την ώρα που έβαζα το κλειδί στο λουκέτο της πόρτας, σιγοψιθυρίζοντας ένα σουξέ της MLV (μην ρωτάς, δεν θες να ξέρεις!) άκουσα μια φωνή πίσω μου κι ένα σώμα να στριμώχνεται πα΄νω στο δικό μου.
CSI: Σήμανση!
(Εκεί μ' έπιασαν υστερικά γέλια γιατί νόμιζα πως ήταν ο φίλος μας ο Σωτηράκης που μου έκανε πρωινή -ελαφρώς κακόγουστη - πλάκα. Γύρισα για να τον καλημερίσω με το συνηθισμένο "είσαι πολύ κοπάνι" αλλά η χαρά μου κόπηκε. Πίσω μου στεκόταν ένα κουλεμανσόν γύρω στα 30 με 35, σε διαστάσεις 2 x 2, με γυαλιά 'Εργαζόμενο κορίτσι' και τραγιάσκα λοστρόμου. Στα χέρια του κρατούσε ένα σακουλάκι από το Hondos - το πιο μικρό, από αυτά που σου δίνουν όταν αγοράζεις ένα παιδικό κραγιόν). Ήταν ο (έλληνας) Γκιλ Γκρίσομ του (ελληνικού) CSI!
CSI:Άνοιξε γρήγορα. Θα μας την πέσουν και θα μας τα κάψουν!
Νανάκος: Ποιοί?
CSI: Οι αναρχικοί.
Νανάκος: Tί θα μας κάψουν?
CSI: Τα σπίτια, τ' αυτοκίνητα, ό,τι βρουν.
Νανάκος: Είναι 8 και 10. Οι αναρχικοί κοιμούνται τέτοια ώρα.
CSI: Θ' ανοίξεις ή θα σε συλλάβω?
Άνοιξα την πόρτα και μπήκαμε. Έκανα ν' ανέβω τη σκάλα και ο CSI κοντοστάθηκε.
CSI: Eίμαστε μόνοι μας?
Nανάκος: Μάλιστα.
CSI: Είσαι σίγουρος πως είμαστε μόνοι μας?
Nανάκος: Εκτός κι αν ξόμεινε η καθαρίστρια και φοράει τις τουαλέτες των ηθοποιών.
CSI: Πήγαινε να τσεκάρεις και έλα πες μου.
Καταριόμουν την τύχη μου την πρωταγωνίστρια όσο άναβα τα φώτα στους χώρους του κτιρίου. Απ' όλο το Police Academy έπρεπε να μου κληρώσει ο Ζέντ που τρώει τα ντεοντοράν.
Έψαξα παντού με μιά κρυφή ελπίδα πως θα έβρισκα έναν ληστή ν' αποκοιμάται στις κουίντες για ν' ανεβάσω ένα αληθινό deathmatch στο youtube. Αλλά οι ουρανοί δεν είναι ποτέ ανοιχτοί όταν τους χρειάζεσαι.
Κατεβαίνω κι ενημερώνω πως στο κτίριο ήμουν μόνο εγώ, αυτός και τ' απομεινάρια της Τέχνης. Ανεβαίνει στο γραφείο που το είχαμε αφήσει ρημαδιό για να διευκολύνουμε τη δουλειά της σήμανσης (στο ρόλο της σήμανσης το 10 το καλό).
CSI: Ποιός δουλεύει εδώ?
Nανάκος: Μέχρι χτες εγώ και η Πωλινίτσα. Τώρα που το ξαναβλέπω, και το τέρας της Τασμανίας να βάλετε στην αναφορά σας δεν θα είναι και μεγάλο ψέμα.
CSI: Δεν κάνω αναφορά.
Nανάκος: Δεν ήθελα να σας προσβάλλω.
Ο Γκιλ Γκρίσομ μπήκε σ' ένα γραφείο αναποδογυρισμένο. Δεν ήταν τίποτε απολύτως στη θέση του. Ούτε το χαρτί του φωτοτυπικού. Και απ' όλο το χάος έπρεπε να πάρει αποτυπώματα από δυό -τρία σημεία που πιθανότατα να είχε ακουμπήσει ο διαρρήκτης. Τα επικρατέστερα ήταν: το πόμολο του παραθύρου, ένα κουτάκι ταμείου, οι πόρτες της βιβλιοθήκης. Κόντρα στις προβλέψεις, ο Μπόλεκ έσκυψε στο πάτωμα ξέθαψε το dvd 'Love Actually' και το γέμισε με αυτή τη μαύρη σκόνη των αποτυπωμάτων που έβγαλε από την τσαντούλα του Hondos.
Νανάκος: Μήπως να ξεκινούσατε από τα πόμολα?
CSI: Ξέρω τί κάνω. Από αυτά θα τους πιάσουμε.
Νανάκος: Μα αυτό το έχω πιάσει μόνο εγώ.
Με κοίταξε με βλέμμα " Τότε σε βλέπω σε 6 μήνες να σφυρίζεις το "cell block tango" στις Δικαστικές φυλακές της Λάρισας" και το βούλωσα. Μέσα σε 2 λεπτά είχε μουτζουρώσει τα πάντα. TA ΠANTA. Σηκώθηκε να φύγει.
CSI: Mε λίγο αζαξ να τα κάνεις και θα καθαρίσουν.
Nανάκος: Α, ευχαριστώ πολύ...(not!)
CSI: Και να κλειδώνετε. Να μην ανοίγετε αν δεν ξέρετε ποιός χτυπάει.
Νανάκος: Μαμά?? ψιθύρισα με απορία καθώς στο βάθος του μυαλού μου γύρισα πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα στις στιγμές που η μαμά μου πήγαινε στον φούρνο και τον μπακάλη (τον κυρ Αριστείδη με την ωραία φέτα) και μας έδινε οδηγίες σε περίπτωση που κάποιος χτυπήσει την πόρτα όσο θα έλειπε.
CSI: Να κλειδώνετε αλλιώς θα σας κάψουν. Καλή χρονιά.
Nανάκος: Ευχαριστώ... μάλλον.
Έκλεισε την πόρτα κι έμεινα πίσω εγώ, ένα μικρό κατσικάκι, να φλιτάρω με άζαξ όλο το επαγγελματικό μου μικρόκοσμο.

Είχα πολλά στο μυαλό μου να γράψω σαν συμπέρασμα. Τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι, τί να γράψεις? Ας πούμε πως οι εξωγήινοι εξακολουθούν να είναι σταθερά η καλύτερη λύση.
Καλή χρονιά!