Καλά Χριστούγεννα

Τα παλιά Χριστούγεννα έρχονταν στο σπίτι τα αδέλφια των γονιών μου και τα ξαδέλφια μου. Τέτοιες ήταν οι μέρες που τα μικρά παιδιά τρώγαμε στο δωμάτιο βλέποντας χριστουγεννιάτικα κινούμενα σχέδια και παίζοντας επιτραπέζια με τα Στρουμφάκια και κάτι πιγκουίνους που ανεβοκατέβαιναν μια σκάλα τραγουδόντας. Θυμάμαι πώς μου ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι όταν το χριστουγεννιάτικο τραπέζι μετατρεπόταν σε νησιώτικο γλέντι με Πάριο και Κονιτοπούλου. Θυμάμαι τη μαμά μου που ξύνιζε όταν απ' όλα τα καλούδια του κόσμου, οι καλεσμένοι της ζητούσαν τζατζίκι. Θυμάμαι όμως και τον μπαμπά μου να είναι υπερχαρούμενος που είχε μαζί όλα του τα αδέλφια. Και αυτή η χαρά του κρατούσε για πολλές μέρες μετά το τραπέζι.
Θυμάμαι πως ήταν Χριστούγεννα την πρώτη φορά που οι γονείς μου με αποκάλεσαν 'Νανάκο' την ώρα που μου έδιναν το δώρο του Άγιου Βασίλη: ένα τεράστιο διαστημικό σταθμό από lego που προσπαθούσα μέρες να το συναρμολογήσω. Αλλά ήμουν πολύ μικρός και δεν τα κατάφερνα. Κι ένα απόγευμα, γυρνόντας από το σχολείο, το δωμάτιο μου ήταν γεμάτο πολύχρωμα μπαλόνια και στη μέση ο σταθμός φτιαγμένος μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια. Την επόμενη μέρα δεν πήγα σχολείο και έμεινα στο σπίτι να παίζω με τον μπαμπά μου και το καινούριο μου παιχνίδι.
Θυμάμαι τη γιαγιά που μας έλεγε όλες τις απίθανες ιστορίες για τα καλλικάντζαρα και τον παππού να κάθεται την παραμονή των Χριστουγέννων στην μεγάλη του πολυθρόνα και να μας διαβάζει τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία του Ντίκενς. Μια χρονιά αποπειράθηκε να μας διαβάσει τον 'Γερο Στάθη' αλλά απέτυχε παταγωδώς.
Θυμάμαι χιονισμένα Χριστούγεννα στην Αμβέρσα, το παλιό μας ασημένιο δένδρο που κάθε χρόνο έριχνα κατά λάθος και το πρωινό ξύπνημα για να πάμε στην εκκλησία κατά τις 7 την ημέρα των Χριστουγέννων. Τους υφασμάτινους κόκκινους φιόγκους που σιδέρωνε η μαμά μου προτού δέσει με προσοχή σε κάθε κλαρί του δένδρου. Τις δίπλες που ποτέ δεν έφτιαχναν γιατί δεν άρεσαν σε κανέναν εκτός από εμένα. Τα κάλαντα με τη Mrs Mira που μαζευόμασταν πολλά παιδιά και πηγαίναμε στο σπίτι του καθενός και τραγουδούσαμε 11 αγγλικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Μετά επιστέφαμε στο ύπερστολισμένο σπίτι της, τρώγαμε σάντουιτς, σοκολάτες και πορτοκαλάδα και μοιραζόμασταν τα λεφτά που είχε ο κουμπαράς. Τα πρώτα Χριστούγεννα του Λέννυ στο σπίτι, που όλα του έκαναν εντύπωση: το δένδρο, τα κουτιά με τα δώρα που τα άνοιγε λες και ήξερε πως κάτι όμορφο κρύβεται εκεί μέσα. Τα Χριστουγεννιάτικα τραπέζια σε φίλους, τα πάρτυ που κάναμε στο σπίτι, τις σακκούλες με τα σπασμένα ρόδια, το δίσκο με το λικέρ και τον κουραμπιέ του Άγιου Βασίλη.
Όλα αυτά σκεφτόμουν σήμερα το μεσημέρι την ώρα που τρώγαμε, ξανά μαζεμένοι όλοι στο σαλόνι των γονιών μου. Σαν ένα deja vu που ξέρω από τώρα πως θα επαναληφθεί σε 365 μέρες. Λες και είναι όμορφα που μερικές φορές η ζωή σταμάτα στις ευτυχισμένες μέρες. και κάθε χρόνο σου τις ξαναφέρνει λες και δεν μεγάλωσες ούτε ένα λεπτό από τη στιγμή που έβαλες τη πρώτη σου μπάλα, στο πρώτο σου δένδρο, τα πρώτα Χριστούγεννα που θυμάσαι.
Να ζείτε όλοι ευτυχισμένοι. Εσείς, οι οικογένειες σας και ο χρόνος που περνάτε μαζί.

Essential Christmas Listening: White Christmas - Bing Crosby