Τις τελευταίες μέρες, ίσως και λίγο πιο πριν από αυτές, θυμήθηκα πως είχα ξεχάσει να λέω στους ανθρώπους γύρω μου πόσο τους αγαπάω. Με γέλασε για λίγο η πλάνη πως ο κόσμος έχει ανάγκη από έργα και όχι λόγια. Όχι λέξεις. Ίσως γιατί φοβόμαστε τις λέξεις. Ίσως γιατί νομίζουμε πως κάπου θα χαθεί η αντιστοιχία. Ίσως γιατί μερικές λέξεις φανερώνουν μεγαλύτερη αδυναμία από τη δύναμη που τελικά κρύβουν.Είχα ξεχάσει πόσο μου αρέσουν οι λέξεις. Ο Θ. μου το κρατούσε σαν κατηγόρια: "είσαι του αφρού", μου έλεγε "κοιτάς τις λέξεις και όχι τις πράξεις". Και μου πετούσε και καμιά πέτρα για να μην ξεχνιέμαι. Δεν είχε βέβαια άδικο. Προτιμώ τις λέξεις από τις πράξεις. Γενικά είμαι κατά των αποδείξεων. Όχι γιατί δεν με συμφέρουν αλλά μόνο γιατί με τα λόγια χρειάζεται μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Με τις πράξεις περιμένεις την επαλήθευση. Με τα λόγια πιστεύεις, εδώ και τώρα. Η ζωή μας τρέχει και μερικές φορές οι αποδείξεις αργούν. Γι' αυτό τηλεφώνησα προχτές στη Πωλινίτσα και τον Αλεξούλη για να τους υπενθυμίσω πόσο τους αγάπω. Γι' αυτό λυπήθηκα που το Σάββατο βγήκε από το αυτοκίνητο μου ο Ηλίας και δεν του είχα πει πόσο τον αγάπαω που είναι φίλος μου. Και στη μαμά μου το είπα χτες που της πήγα το στιφάδο. Και στη Νατάσσα το ψιθύρησα χτες την ώρα που έβαζε το παλτό της. Και στο Λέννυ το είπα σήμερα το πρωί όσο χοροπηδούσε μέσα στο ασανσέρ. Και το βράδυ θα τηλεφωνήσω στα Μποτάκια και τον Δημήτρη και στο Νίκο και σε πολλούς άλλους. Όχι μόνο γιατί τους αγαπώ αληθινά και τους σκέφτομαι. Και για έναν άλλο λόγο που μου διαφεύγει. Δεν πειράζει όμως. Μερικά πράγματα δεν χρειάζονται δικαιολογία.
Κι αν έχουμε ήδη κλείσει το τηλέφωνο, δεν ξέρω αν στο'πα... σ' αγαπώ!
11 σχόλια:
Κι εγώ....
... δεν το'λεγα μέχρι πριν μερικά χρόνια. Ώσπου ανακάλυψα ότι λέγοντάς το κι εγώ ένιωθα καλύτερα κι οι άλλοι γίνονταν ευτυχισμένοι. Να το λες όσο πιο δυνατά μπορείς, είτε πρόκειται για γονείς, είτε για φίλους, είτε για εραστές, ακόμη και για τον ήλιο, τη θάλασσα, τον σκύλο ή τα φυτά σου. Αρκεί να το νιώθεις
σ' αγαπάω!! μπεεεε
:-)))
Den se xerw alla se diavazw kairo. Kai me ka8e kainourio post s' agapaw pio poly. Mallon giati dineis axia se afta pou alloi den dinoun simasia.
Το έχω πει εγώ. Δεν υπάρχει πιο γλυκό μωρό από 'σένα.-
αμ, εγώ ? δε σ' αγαπάω εγώ ?
Ε, φακ γιου πουλακι μου! Παραλιγο να βαλω τα κλαμματα, διαβαζοντας. Κι εγω σ'αγαπω μεσα απο τα ποστ σου.
ki ego s' agapo nanakouli mou ki as min me xereis...
Πολύ ωραίο κείμενο.
Σε διάβασα χτες λίγο πριν φύγω από τη δουλειά... Το σκεφτόμουν όλο το βράδυ, είναι καιρός να αρχίσουμε όλοι να το φωνάζουμε, πριν ξεχάσουμε πως προφέρεται...!
Δάσκαλε κι εγώ σ'αγαπάω γιατι μου μαθαίνεις νέα πράγματα και ο ροζ πάνθηρας, παρόλο που του μάδησα την ουρά για να στην στείλω δώρο και άλλο πολύ κόσμο που δεν του το λέω γιατι το θεωρώ αυτονόητο...αλλά τα λόγια είναι που γλυκαίνουν τις πράξεις μας.
ΕΓΩ, ΣΑΝ ΗΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ (ΠΟΙΟΣ ΓΕΛΑΕΙ;) ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:
1. ΣΤΙΒΕΝ ΣΠΙΛΜΠΕΡΓΚ (ΜΕ ΑΡΓΟ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΩΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1989 ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ)
2. ΡΕΠΠΑΣ - ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΕΡΙΤΤΕΥΟΥΝ...)
3. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΚΑΛΙΑΤΗΣ (Ο ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΑΨΟΓΑ: ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ ΔΕΥΤΕΡΑΤΖΕΣ)
4. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΙΜΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ ΛΟΓΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΣΙΝΕΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΠΕΙΡΟ ΑΠΟ ΠΑΝΩ)
5. Ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ, Η ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΨΕΥΤΟ-ΑΚΡΑΙΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ
6. ΤΖΟΥΛΙΑ ΡΟΜΠΕΡΤΣ (ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΣΤΩ ΚΙ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΚΟΨΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!)
7. ΦΟΙΒΟΣ (ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ, ΝΑ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΤΕΙ ΜΕ ΕΝΑ GUCCI ΦΟΡΕΜΑ)
8. ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ CINE.GR (ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΕ ΣΤΟΜΑΧΙΚΟΥΣ ΣΠΑΣΜΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΑ)
ΑΥΤΑ, ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ... ΑΝ ΘΥΜΗΘΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ "ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ" ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ!
Δημοσίευση σχολίου