Δευτέρα, Δεκεμβρίου 11, 2006

20 και 20 και ίσως παραπάνω

Δεν καταλαβαίνω γιατί, έστω για μία φορά, δεν συλλαμβάνουν εκτός από τον κακοποιό και μερικούς από τους γονείς των 20 βιασθέντων ή των 20 παραλίγο βιασθέντων. Κάποιον από τους γονιούς που δεν ήξεραν πως επί 1 χρόνο κάθε 9 μέρες βιάζεται ή γίνεται απόπειρα βιασμού ενός ανήλικου στη περιοχή τ ους. Γιατί να φταίει μόνο ο 20χρονος όταν 40 οικογένειες δεν μίλησαν, δεν κατήγγειλαν ή, όπως είπαν, δεν ήξεραν τι είχε συμβεί στο παιδί τους. Είναι ποτέ δυνατόν? Εγώ έχω σκύλο και από τα κέφια του μετά την βόλτα καταλαβαίνω αν μπλέχτηκε σε σκυλοκαυγά. Υπάρχει ποτέ πιθανότητα να μην αντιληφθείς πως κάτι τραγικό έχει συμβεί στο μονάκριβο σου που ζείτε στο ίδιο σπίτι, τρώτε στο ίδιο τραπέζι και το παίρνεις αγκαλιά πριν την καληνύχτα? Πόσο διεκπεραιωτική είναι αυτή η αγκαλιά? Πως γίνεται να μην 'ακούς' τη ψυχή του ίδιου σου του παιδιού?
Πως γίνεται να είναι 8-12 ετών και να έχει την απόλυτη εμπιστοσύνη σου όταν βγαίνει από το κατώφλι? Ποιός το συνοδεύει στ' αγγλικά, ποιός τον παρακολουθεί όταν παίζει στο πάρκο, ποιός γονιός στέλνει το παιδί του στο περίπτερο και δεν ανησυχεί όταν επιστρέφει μετά από αδικαιολόγητα πολλή ώρα, χωρίς τσιγάρα και βουλιαγμένο στη σιωπή και την ενοχή?
Γιατί να πάει μόνον ο ένας φυλακή και όχι αυτοί που επέτρεψαν να γίνουν 40 + τα θύματα επειδή φάνηκαν ανίκανοι να προστατέψουν τα παιδιά τα δικά τους αλλά και των άλλων?
Ίσως πολλοί να το έχουν ξεχάσει αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται πρόληψη. Και ξεκινάει από την οικογένεια, απλώνεται στη γειτονιά, στο πάρκο και φτάνει μέχρι τις ζωές... ανήλικων και εικοσάχρονων.

13 σχόλια:

mafalda είπε...

Τώρα πως να πει κανείς πως έχεις άδικο?
Τραγικό από όπου και να το πιάσεις το θέμα.. Συμφωνώ πως η άγνοια δεν συγχωρείται, γιατί δεν μπορώ να πιστέψω πως κατσούφιασαν στιγμιαία και μετά το ξέχασαν τα παιδιά.

Rodia είπε...

Ενημέρωση και συζήτηση από τη πρώιμη νηπιακή ηλικία, αυτό χρειάζεται. Και να μη σταματά η συζήτηση επειδή "έχουμε δουλειές" ή "είμαστε απασχολημένοι".. με κάτι τέτοιες δικαιολογίες τ.κ. κόβουν τα παιδιά την επικοινωνία, κλειδώνουν, και έχουν δίκιο.

..καλά κάνεις και τα γράφεις..

pietà είπε...

Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει φίλε μου, μόνο και στην ιδέα. Πως μπορούν να εγκαταλείπουν τα παιδιά τους με πρόφαση τις "δουλειές" τους ή, ακόμα χειρότερα, την "άγνοιά" τους; Πως μπορούν να επαναπαύονται στη σκέψη ότι δεν θα συμβεί στο δικό τους παιδί;

Crucilla είπε...

Είναι και η αθάνατη ελληνική κοινωνία...Και να μάθει η γειτονιά ότι ο γιόκας τους πήγε να μαγαριστεί;; Σιωπή να μην το μάθει κανείς και η συνήθως η ντροπή είναι ζηλιάρα..Εγώ μόνο να το πάθω;; Ας το πάθουν κι άλλοι...
Δεν ξέρω πως αλλιώς να το εξηγήσω πραγματικά.

BLUEPRINTS είπε...

Δυστυχώς ο "ωχαδελφισμός" και το "σε μένα θα συμβεί τώρα αυτό;" είναι οι τάσεις των σύγχρονων γονέων (προς θεού κι ευτυχώς όχι όλων). Τι να πεις όμως γενικά γι'αυτή τη φθίνουσα πορεία σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας;

Trilian είπε...

το παίρνεις αγκαλιά πριν την καληνύχτα?

δεν συμβαινει σε όλες τις οικογένειες... όσο για τα υπολοιπα χρειαζεται στειρωση...

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με τον από πάνω, στείρωση, έχω κι εγώ μία απορία:Γιατί οι γονείς που βιάζουν ή σκοτώνουν τα ίδια τους τα παιδιά στο ξύλο τυγχάνουν της ίδιας ποινής με π.χ τα παλληκάρια της 17 Ν? Δέν είναι λίγο άδικο? Δέν είναι ΠΟΛΥ ΠΙΟ επικίνδυνοι για όλους?

An-Lu είπε...

Και λίγα λές αγαπητέ...λίγα λες....

Ανώνυμος είπε...

Παρεμπιπτόντως έχω κολλήσει άσχημα με το blog σου, άργησα αλλά το ανακάλυψα, μπράβο!

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Γιατί άραγε?
Γιατί άραγε πριν κάποιους μήνες στην Εύβοια το κάνανε γαργάρα?
Να'σαι καλά

YO!Reeka's είπε...

θα διαφωνήσω αγαπητέ νανάκο, η λύση δεν είναι να είσαι πάνω από το παιδί 23 ώρες στις 24, δεν θα γίνει καλύτερος άνθρωπος έτσι

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Φίλτατε gelial, δεν νομίζω πως αυτό προτείνει ο καλός μας Νανάκος. Δεν χρειάζεται να είσαι μαζί με το παιδί σου 24/7, αλλά ως γονιός μπορείς και πρέπει να διαβάζεις την "αύρα" του.
Έχω δύο κόρες στην εφηβεία, τις οποίες μεγαλώνω μόνος. Δεν είμαι εκ των πραγμάτων συνεχώς από πάνω τους ούτε και τις βλέπω τόσο όσο θάθελα ή όσο "θάπρεπε" ή θα αναμενόταν, τέλος πάντων. Ωστόσο, μόλις μπουν στο σπίτι ή μόλις μπω, καταλαβαίνω αμέσως αν συνέβη ή αν τις απασχολεί κάτι σοβαρό, αν τσακώθηκαν μεταξύ τους ή με κάποιον τρίτο.. Μπορεί να μη μαθαίνω αμέσως τι ακριβώς μεσολάβησε, μπορεί να διστάζουν ή να μη θέλουν να μου πουν, αλλά, παρ' όλ' αυτά, διακρίνω ότι κάτι έχει συμβεί (καθ' εαυτό σημαντικό από μόνο του), ενδιαφέρομαι (επίσης σημαντικό) και αρχίζω να ψάχνω, να προσπαθώ να μάθω... και συνήθως μαθαίνω... Δεν είναι δύσκολο ούτε κοπιαστικό. Χρειάζεται να το κάνεις μαλακά, ίσως, να κρατάς κάποιες ισορροπίες, να προσπαθείς προσεκτικά, χωρίς να πιέζεις ή να αστυνομεύεις... αλλά, πρωτίστως, χρειάζεται να ενδιαφέρεσαι!..

Katerina Kaskantiri είπε...

Hey! It's Katerina Kaskantiri. The greatest slut of Corinth, Greece. Now I also supply my services (gangbang, anal, deepthroat etc.) in Athens, Greece. Check me out!

E-mail: katerina_sketo@hotmail.com
Mobile: (30)6949359843