Γκρρρρρ...μμμμμμμ

Σήμερα ξύπνησα με μούτρα. Μούτρα, μούτρα, μούτρα, πολλά μούτρα. Δεν θέλω να μιλήσω με κανέναν, δεν θέλω να συναντήσω κανέναν, να μην πάω το βράδυ στη δουλειά, να μην πάω το Λέννυ βόλτα, να μην βγω ούτε για τσιγάρα. Σα να μην έφταναν όλα τα νεύρα μου, η Μενεγάκη έχει καλεσμένο τον Δημήτρη Κόκοτα. Μαζί με τα νεύρα μ' έπιασε και μια νοσταλγία για το ένδοξο '98.
Rewind στα μούτρα:

(1) Είδα το Borat χτες και δεν μου άρεσε. Επίσης, με είχε νευριάσει τόσο που δεν έφαγα ούτε ποπ κορν, ούτε κοκα κόλα και,
(2) Νομίζω πως έφαγα λίγο βαριά για βράδυ: 2 σουβλάκια από τον 'ΘΑΝΑΣΗ' στο Μοναστηράκι και 1,5 πιάτο μακαρόνια με σάλτσα γιατί μέχρι να γυρίσω σπίτι πήγε 3 και με είχε πιάσει λιγούρα.
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Τώρα βέβαια που το σκέφτομαι μπορεί να μ' έχει επηρεάσει το γεγονός πως κόπηκε η εκπομπή της Τζούλιας Αλεξανδράτου. Υποσυνείδητα. Μπορεί να δαιμονίστηκα που μόλις άνοιξα τα ματάκια μου, άκουσα από κάπου να παίζουν στη διαπασόν τα 'Κάλαντα' της Βανδή, που είναι ό,τι χειρότερο έχει ακουστεί στον γαλαξία τα τελευταία 250 χρόνια. Μπορεί να με πιάνει 'εορταστικό προμελαγχολικό σύνδρομο'. Αργούνε και τα γενέθλια μου. Άστα να πάνε στο διάολο. Καλημέρα (;)