Μπυροκοιλιά & Δυστυχία

Στη δουλειά έχουμε μια κοπέλα, τη Μπυροκοιλιά. Είναι καλή κοπέλα, λίγο μουτρού αλλά έχει περάσει κι αυτή η δόλια πολλά.
Τον μπαμπά της τον λέγανε Μπέττυ κι όταν ήταν νέος μπήκε λαθραία σ’ εκείνο το πλοίο που μετέφερε τις νύφες στην Αστόρια. Από εκεί πήρε το τελεφερίκ κι έφτασε στο Λος Άντζελες όπου μεσουρανούσε η Γκρέτα Γκάρμπο. Δούλεψε ζογκλέρ σε T.G.I Fridays, κουμπί-κουμπότρυπα σε μεγάλους οίκους μόδας και για ένα φεγγάρι έγραφε με καλλιγραφικά τα ονόματα των ανύπαντρων στα γοβάκια των ελληνίδων νυφών της διασποράς. Λίγα χρόνια μετά, η Μπέττυ γνώρισε τον Μπάμπη και κουτρουβαλιάστηκαν στον βούρκο των κλισέ: η Μπέττυ βιζιτονόταν και ο Μπάμπης πλούτιζε.Φυσικά και μέρος από τα κέρδη ο Μπάμπης το έτρωγε στις τροτέζες, το πιοτί και το πόκερ. Έφτιαξαν μια εταιρεία παραγωγής και προώθησης (της Μπέττυς), την Μπ.Μπ.Μπροντάκσιονς. Η Μπέττυ δούλευε σαν το σκυλί και τσούκου τσούκου πήραν κι ένα διαμερισματάκι και το’καναν φωλίτσα όπου η Μπέττυ γύρισε τις πρώτες της βιντεοκασσέτες. 5 έκανε συνολικά αλλά από την μια μόνο κατάφερε να πάρει τα λεφτά γιατί οι υπόλοιπες ξόφλησαν τα χρέη του Μπάμπη από τον ιππόδρομο και τα γκανιάν που αποδείχτηκαν κουτσά άλογα.
Έτσι πέρασαν 22 χρόνια για τη Μπέττυ στην Αμερική: διχασμένη ανάμεσα στον αγοραίο έρωτα και τις μπάτσες του άνδρα που αγαπούσε (σ.σ. ο Μπάμπης είχε μια χερούκλα σα βατραχοπέδιλο που την άπλωνε συχνά στο στεφάνι του). Ένα βράδυ που είχε συνοδεύσει 17 προσκόπους στο Κρύσταλ Λέηκ, η Μπέττυ πήρε τη μεγάλη απόφαση: «Enough πια με το βίζιτα στο Αμερική. Πάω πατρίδα μου, Greece, να μας μείνει και το currency να γνωρίσω και τον Γιομπαζολιάς».
Πήρε λοιπόν τα ρούτια της ένα βράδυ και κρυφά από τον Μπάμπης έφυγε με την πτήση 4711 για Αθήνα. Με τις οικονομίες που είχε μαζέψει με κόπο και δεκάδες αφροδίσια άνοιξε ένα μαγαζάκι στα Μανιάτικα. Ένα πρωτοποριακό lounge caf? με μπουζούκι και τραβεστί. Έκανε και νέες παρέες: τη Τζέφυ, την Ωραία Περιπτερού και τη Δυστυχία. Η Δυστυχία ήταν κομματάκι ασκημομούρα, δεν βαφόταν, φορούσε κατσαρές περούκες και γιόμιζε τα σουτιέν με φημερίδες. Άνθρωπος δεν πήγαινε μαζί της και με τον καιρό όλοι ξέχασαν το πραγματικό της όνομα και τη φωνάζαν Δυστυχία.
Ένα βράδυ, έκλεισαν το μαγαζί και πήγαν γυναικοπαρέα στον Γιομπαζολιά, που μεγάλο καημό τον είχε Μπέττυ. Τραγουδούσε τότες στη Φαντασία (by night). Όταν τα κορίτσια πήγαν backstage για αυτόγραφα, η Μπέττυ έπεσε πάνω στα φωνητικά Γ’, την Καίτη Παπαλάγιου. Μεθυσμένη η Μπέττυ, αλλήθωρη η Καίτη πέρασαν μια νύχτα θυελλώδους σεξ στο κελάρι.
Ένα χρόνο μετά, εμφανίστηκε η Καίτη στο μαγαζί της Μπέττυς, την ώρα που τραγουδούσε η Κατρίν Ντενέρ το «Ας ερχόσουν για λίγο». Στην αρχή η Μπέττυ τα αρνήθηκε όλα και δεν είχε « recollection του γεγονότος, whatsoever!». Όταν όμως κοίταξε πιο προσεκτικά το κοριτσάκι αναγνώρισε τα μάτια του Μπάμπη και σαν κλαράκι τσάκισε. Η Καίτη έφυγε για πανευρωπαική περιοδεία στη Πελοπόννησο και μάλλον την κατάπιε ο καβοΜαλιάς, γιατί ποτέ δεν ξαναγύρισε. Η Μπέττυ έκλεισε το lounge caf? και άνοιξε πανσιόν για ζώα. Έδωσε και στη Δυστυχία μια ταίστρα και την όρισε αρχικοταρού.
Πριν αφήσει την τελευταία της ανάσα, σε πολύ βαθιά γεράματα, τα έγραψε όλα στη Μπυροκοιλίτσα και της έδωσε την ευχή να μην μπλέξει με τραγουδιστή, νταβατζή και να ταίζει τον ρινόκερο.
Όλα αυτά ξαναθυμήθηκα αστραπιαία όταν είδα τη Μπυροκοιλιά να δίνει μπυροχαστουκάκια στη κοιλίτσα της και να μιλάει στο τηλέχωνο με τα πόδια πάνω στο γραφείο. Αποφάσισα να μην τη συγχύσω. Έκλεισα αθόρυβα την πόρτα χωρίς να της μεταφέρω πως είχαν ειδοποιήσει από την πύλη κι ανέβαιναν 2 άνδρες από το Αλλοδαπών.