07.44 το πρωί
Ο Λένυ με ξυπνάει.
- Σήκω! Αυτή (η γιαγιά) εδώ και 10 λεπτά έχει μαγκώσει στο ματάκι της πόρτας και δεν μπορώ να την ξεκολλήσω.
07.46 το πρωί
Ο Λένυ είχε δίκιο. Η γιαγιά έχει πράγματι βεντουζάρει στη πόρτα. Δεν ξέρω καν αν αναπνέει.
-Γιαγιά τι κάνεις εκεί?
07.47 το πρωί
Μετά από μικρή παύση γυρίζει και με κοιτά.
- Φέτος, έχουμε Πάσχα στις 23 Απριλίου. Τζάμπα τα χαλιά που στρώσαμε. Σε λίγο θα βγάλουμε τα καλοκαιρινά.
07.47 και μπόλικα δευτερόλεπτα
Γυρίσαμε στις δουλειές μας. Ο Λένυ στο κόκκαλο, εγώ στο πάπλωμα όπου θα μείνω μέχρι νεωτέρας και η γιαγιά στο ματάκι της πόρτας να περιμένει το Πάσχα.
9 σχόλια:
άντε και καλό Δεκαπενταύγουστο
xaxa.
γαμώ τα παιδιά είσαι..
χαχα..
Θεά η γιαγιά!!!
Θεά και με πολλλλλλλλά καπέλα!
Πολύ jazz αυτή η γιαγιά ρε παιδί μου..
Και που να σας πω για τη λεκάνη και τα ανοιχτά ντουλάπια!
Απίστευτή γιαγιά!!! Μου θυμίζει τις δύο γιαγιάδες στην σειρά "στο παρα πέντε"!!!
Η Θεοπούλα είναι αλήθεια ότι ωχριά μπροστά της, περιμένουμε τη λεκάνη και τα ανοικτά ντουλάπια (τουλάχιστον κάνει καλό μουσακά;)
Δεν την πατε λεω γω σε κανενα γιατρο? Μαλλον τις εφραξαν οι καρωτιδες με ολα αυτα που βλεπει εκει μεσα η καημενη η ογδονταχρονη!
Δημοσίευση σχολίου