Τρίτη, Ιουλίου 27, 2010

The curious case of Bebe Lilly

Κυριακή πρωί. 9 το πρωί, που αν το μετατρέψεις σε καλοκαιρινό ωράριο ισούται με 05:15 -05:20 περίπου μιάς οποιασδήποτε άλλης μέρας του χρόνου. Είχα κοιμηθεί πριν λίγες ώρες μετά από αδυσώπητο ξενύχτι στην κουζίνα του 'Top Chef' - μαγειρέυαμε κάκτους και μας βρήκε το χάραμα. Κι έκει που ονειρεύομουν πως είχα κερδίσει στον πρωινό διαγωνισμό και είχα ασυλία για το βράδυ κάτι άρχισε να με τραβάει μακριά από την κουζίνα του Λας Βέγκας και τους λαοπρόβλητους συμπαίκτες μου.
Μιά εκνευριστική φωνή ανάμεσα στην Μπρίτνη και την Αρετούλα την Κετιμέ περασμένη από ογδοντάρι τόρνο. Ήταν φριχτό. Ξύπνησα περισσότερο από την ανατριχίλα και λιγότερο από την φασαρία. Μέχρι να συνέλθω ολοσχερώς, ο εφιάλτης είχε περάσει αλλά μέσα στο κεφάλι μου στροβιλιζόταν ένα αναπάντητο ερώτημα: "είναι ο παππούς εκεί?!" Σηκώθηκα όπως όπως κι άρχισα να ψάχνω το σπίτι, αναθεματίζoντας την ώρα και τη στιγμή που ήθελα μεγάλο διαμέρισμα με 4 πατάρια. Κάτω από το κρεββάτι, πίσω από τις κουρτίνες, κάτω από το ντοφινουά άφαντος ο παππούς. Και το μάτι ημίκλειστο και με κριθαράκι.
Άφου ξετίναξα το σπίτι και παππού δεν βρήκα, κάθησα να πιώ ένα ρημαδοκαφέ μπας και κοιμηθώ λιγάκι. Μόλις πήγε να με πιάσει το κινέζικο κι άρχισα τα χασμουρητά έβαλε πάλι μπρος ο δαίμονας. Ήταν η Μπεμπέ Λιλύ κι έψαχνε τον παππού! Άκου λοιπόν τί ανακάλυψα!
Η Μπεμπέ Λιλύ είναι ένα βουβαλομωρό που ψάχνει τον παππού. Όχι τον παππού της, έναν παππού γενικά. Του τηλεφωνεί στο σπίτι και απαντά μια κοπελιά (πιθανότατα η αποκλειστική που του προσέχει το χόλτερ) αλλά αυτή η γκαμούζα δεν τον δίνει στο τηλέφωνο αν δεν μάθει πρώτα ποιά τον ζητάει. Λογικό μου φαίνεται γιατί σου λέει τον ξεσκατίζω όλη μέρα τον κωλόγερο, να έρθει τώρα η πρώτη τυχάρπαστη να μου φάει το επικουρικό μέσα από τα χέρια?'. Η Μπεμπέ Λιλύ δεν μιλάει ποτέ με τον παππού. Θέλει μόνο να έρθει να την πάρει αγκαλιά, να της μιλήσει για τον ήλιο και το φεγγάρι, να πάνε ταξίδι μακρινό στ' αστέρια και τον ουρανό. Πιλότος ο παππούλης! Και απ' όσο είδα μετά στο ιντερνέτ, η Μπεμπέ τηλεφωνεί στον παππού από το κινητό της ενώ κρύβεται πίσω από το τραπέζι και κάτι φυτά εσωτερικής διακόσμησης. Παίζει κρυφτό για χάρη του παππούλη που όπως φαίνεται, μιλάνε μεταξύ τους και μέσω msn (με κάμερα παρακαλώ) ή facebook. Κάτι αυτά, κάτι η Χρύσπα που παντρεύοτανε και είχε πάρει σβάρνα τους καναπέδες πρωί πρωί διερωτώμενη τί κυλότα θα φορέσει στην πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της, δεν ξανακοιμήθηκα.
Μέχρι το μεσημέρι προσπαθούσα να καταλάβω ποιό μπαλκόνι ήταν η ένατη πύλη που με έσουρε στην κόλαση της Μπεμπέ Λιλύ. Όχι τίποτε άλλο να πάω την ώρα που θα έτρωγαν το κυριακάτικο λεμονάτο να κάνω σαματά στους γονείς και να ξεμπροστιάσω το ανώμαλο που τσιλιμπουρδίζει με τον κάθε τιποτένιο που το παραμυθιάζει πως είναι ο Άγιος Βασίλης. Και νομίζαμε πως ο πράσινος χοντροσαλαμάκης ήταν το χειρότερο που θα μας τύχαινε. Πρώτα ο Gummy bear, μετά η κρίση, ύστερα η τρικυμιώδης περούκα του Χάρη Ρώμα και τώρα η Μπεμπέ. Συμπέρασμα: η Τζούλια τώρα δικαιώνεται!

Δευτέρα, Ιουλίου 19, 2010