Κανονικά θα έπρεπε να είχα ξεκινήσει να ξαναγράφω εδώ και 3,5 εβδομάδες, μόλις γύρισα δηλαδή πάνω κάτω από τις διακοπές. Αλλά κάτι η προσαρμογή, κάτι μιά νέα γρίπη που έπρεπε να δοκιμάσω, κάτι τα πατάρια που είναι συγκοινωνούντα δοχεία κι έχουν μετατρέψει τον μπερντέ σε haunted mansion, ξεχάστηκα και πέρασαν οι μέρες. Αν βέβαια ήξερα πριν λίγα λεπτά πως ο Πασχάλης θα ξανακάνει τεστ DNA θα κατέβαζα για πάντα τα ρολά! Αλίκη, σ' αγαπώ!
Ελπίζω να είστε όλοι γεροί και δυνατοί, να ξεφουσκώσατε από τα πολλά καρπούζια και, κυρίως, ο γυναικείος πληθυσμός ν' απέβαλλε αυτό το φρικτό πορτοκαλί χρώμα που παίρνετε όταν σας λιώνει η αυγουστιάτικη σούπερ νόβα. Για να είμαι ειλικρινής, μου έλειψε αυτός ο μαχαλάς όσο τίποτε.
Στρώστε τα τραπέζια, το μαγαζί άνοιξε.
Καλό μας φθινόπωρο!