Σκηνή Πρώτη
(Addams Family)
Πέρυσι στη γιορτή μου, η κυρία Δέσποινα μου είχε φέρει μια τούρτα από την οποία, αν θυμάστε καλά, έλειπε ένα ολόκληρο κομμάτι. Ήταν οριακά το χειρότερο δώρο που είχα πάρει ποτέ στη ζωή μου, μετά από εκείνο το βυζί που όταν του πατούσες τη ρώγα χτυπούσε το κουδούνι του διαλείμματος. Φέτος, μιά άλλη Δέσποινα, έκανε την μεγάλη έκπληξη και αναδείχτηκε, με μοναδική ευκολία, νικήτρια του διαγωνισμού "
Creepiest present of all time".
Ένα ζευγάρι πυτζάμες. Με λαχούρια. Από αυτές που σφίγγουν στους καρπούς και τους αστραγάλους. Σε μέγεθος που χωράνε εμένα, τον Λέννυ όρθιο και τον Αντώνη Λουδάρο με μιά σακούλα ντόνατς. Ένα ζευγάρι πυτζάμες που δεν μπορώ να αλλάξω γιατί δεν έχουν ταμπέλα. Και έχουν φορεθεί. Όχι πολύ, λίγο. Η θεία μου με διαβεβαίωσε πως είναι πολύ άνετες και ζεστές. Θα μπορούσα να ρωτήσω και τον ξάδελφο μου που τις φόρεσε πρώτος αλλά την τελευταία φορά που τις φόρεσε, πέθανε. Kαι μετά, "γκλούπ!"
Σκηνή Δεύτερη
Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης
(στο ρόλο της άκρης, οι Τζιτζιφιές)
Φαντάσου το πιο κιτς μέρος που έχεις δει. Πολλαπλασίασε το μέχρι να γίνει τρομαχτικό. Βάλτου και λαμπάκια. Για την ακρίβεια, αντικατέστησε κάθε πιθανή επιφάνεια του με λαμπάκια. Πολλαπλασίασε τον φωτισμό μέχρι να πέσει η τάση του λεκανοπεδίου.
Φαντάσου έναν πλανόδιο κινέζο που πουλάει φωτιστικά, πορσελάνες, κατσαβίδια, καταρράκτες. Βγάλε το κινεζάκι και πολλαπλασίασε την πραγμάτεια του με τον πληθυσμό της Κίνας.
Βάλε μπουρμπουλήθρες, χιόνι και όλα τα τραγούδια που την δεκαετία του '80 σου έκαψαν τον εγκέφαλο και το μαλλί. Πρόσθεσε τα όλα αυτά. Το αποτέλεσμα έχει δυό λέξεις: Boom Boom!
Το ξημέρωμα της Κυριακής με βρήκε με στοματική αγκίλωση. Αν ήμουν σε ανοιχτό χώρο θα είχα πάρει 3 κιλά μόνο από τις μύγες που θα κατάπινα.
Στην αρχή σου έρχεται να κλάψεις σαν γιαπωνέζικο καρτούν: οι απαγορευτικές πινακίδες (μην παρκάρετε στους διαδρόμους/ απαγορεύεται το τρενάκι στην πίστα κλπ), ο dj Soulis που κάνει αφιερώσεις, ευχαριστεί το κοινό του, κάνει παρατηρήσεις (και πιθανότατα κάποιες άλλες μέρες να ενημερώνει για την κίνηση στους δρόμους της Καλλιθέας), το face control στην είσοδο που δεν σε αφήνει να μπεις χωρίς ντάμα. Κάθε γωνιά του μαγαζιού και μιά trashy αποκάλυψη. To μόνο που -περιέργως- δεν είχε, ήταν breakdancing! Kαι υπερυψωμένες βάτες! Δυστυχώς η '80ς εκδοχή της χαμηλοβλεπούσας Γιολάντας Μπαλαούρα με τον αυστηρό μπαμπά έχει αντικατασταθεί για πάντα από την κοπέλα με το σούπερ στενό χαμηλοκάβαλο δερμάτινο παντελόνι, τις κόκκινες γόβες στιλέτο, το teenie weenie μπούστο και τη μαμά που της υπενθυμίζει πως "με το δερμάτινο, δεν ταιριάζει καμιά κυλότα".
Έστω κι έτσι όμως, στη Boom Boom θα τα δεις όλα, θα ακούσεις τα πάντα και θα χορέψεις αληθινά χαρούμενος μέχρι να σε μαζέψει το ΕΚΑΒ.
Αν έχεις και φο-βε-ρή παρέα, όπως είχα εγώ, θα σου μείνουν όλα αξέχαστα.
Ντοκουμέντα
εδώ!Σκηνή Τρίτη
(Hey Ya!)
Λέννυ: Why donna ever get to have sex, man?
Nανάκος: Because you're saving it for your significant other.
Λέννυ: Can't wait man, i wanna bone some pussy, know what I'm sayin'?
Nανάκος: "bone?" "pussy?" Where do you get all this from?
Λέννυ: Βeen 'round the block, brotha!
Νανάκος: Which block, J.Lo? Gangsta's paradise?
Λέννυ: Chill man, the 'hood ain't the same no more.
Νανάκος: Which "'hood", Missy Elliott?
Λέννυ: Da neighbour-hood, man! You gotta keep up witha rhythm. All I'm sayin' is I wanna get down wit' da bitches.
Νανάκος: Τrust me, Beyonce, you
are going down!
Λέννυ: Τhat's tha spirit, man. Take this puppy to the streets and...
Νανάκος: Γιατί μιλάς αγγλικά?
Λέννυ: Θα δώσω για Proficiency.
Νανάκος: Γιατί πήρες το Lower?
Λέννυ: That's so yesterday, man. Prof's slammin'!
Νανάκος: Έτσι θα τους τα γράψεις? Σε βλέπω με υποτροφία.
Λέννυ: Δεν θα δώσω του Cambridge.
Νανάκος: Αλλά?
Λέννυ: Του Michigan, man!
Νανάκος: Του Brooklyn να δώσεις καλύτερα.
Λέννυ: Υπάρχει?
Νανάκος: Και βέβαια υπάρχει. Το 'χει πάρει κι ο Snoop Doggy.
Λέννυ: Cool! Θα με βοηθήσεις?
Νανάκος: Αστειεύεσαι? Να, πάρε αυτό το λεξικό και ψάξε τη λέξη "detention".
Λέννυ: Kαι μετά?
Νανάκος: Μετά ετοιμάσου για νηστεία.
Λέννυ: Τhat sucks, dude-man-bitch!
